Vier prestaties groot of klein
Toen ik voor het eerst het selectie- en rigoureuze trainingsproces doorliep dat nodig was voor alle Bella-editors, kon ik niet wachten tot ik een jaar bij de website was geweest. In die tijd had ik al een tiental artikelen over persoonlijke ervaring / zelfhulp hier en daar geschreven en gepubliceerd, dus ik zei dat ik dit na een jaar consequent doen van dit werk zou vieren.

Rond de zes maanden zou ik enthousiast worden als ik aan het doel van één jaar denk. Dit gold ook voor de maanden acht en negen. Toen gebeurde er iets geks. Het eenjarig jubileum kwam en ging, maar ik merkte het nauwelijks, omdat ik ergens langs de lijn het doel had veranderd in 100 artikelen - of een paar weken verlegen van twee jaar.

Gebruikmakend van het paradigma van het hoger onderwijs, redeneerde ik dat ik na twee jaar lezen van al die zelfhulpboeken, het interviewen van levenscoaches en het leren hoe ik mijn eigen ervaringen in lessen elke week kon omzetten, het metaforische equivalent van een associeert graad in levenscoach schrijven. Op dat moment beloofde ik mezelf te feliciteren.

Een nieuw doel stellen rond dezelfde tijd of kort nadat je een doel hebt bereikt, is een tegengif tegen droomdepressie, een veel voorkomende malaise waarover ik in een ander artikel zal schrijven, maar deze praktijk kan ook de betekenis van de primaire oneerlijk verminderen prestaties waar je zo hard voor hebt gewerkt.

Dit is mijn 60e artikel voor Bella. In de geest van Ekhart Tolle's leer in The Power Now, heb ik besloten om gelukkig te zijn voor mezelf in het heden, terwijl het doel van 100 artikelen nog steeds als inspiratie dient.

In elk leven - zelfs de meest gewone - zijn er dingen om te vieren en om trots op te zijn. Terwijl ik dit schrijf, zit ik in een wachtkamer terwijl mijn dochter (die zes is) een fysiotherapie-sessie heeft. Ze werd geboren met een ontwikkelingsachterstand en heeft tweemaal per week PT nodig. Terwijl ik hier ben, help ik mijn andere kind (een jongen van acht) met zijn huiswerk of misschien bespeur ik zijn spel met andere kinderen die ook wachten op broers en zussen. Te midden van dit alles slaag ik er meestal in om wat te lezen, een paar paragrafen voor deze column te schrijven en met de andere ouders te chatten.

Ik heb een lange weg afgelegd sinds ik voor het eerst de PT-wachtkamer tegenkwam. In het begin kon ik alleen maar doen alsof ik las terwijl ik de klok langzaam zag tikken. Nu gaat de tijd te snel voorbij en laat ik altijd iets achter.

Als ik het over prestaties heb, klinken mijn avonden in de wachtkamer van de fysiotherapeut misschien niet zo veel als je me vergelijkt met Oprah's miljarden of de potentiële run van Hilary voor The Whitehouse, maar wat ik heb geleerd door het schrijven van die 59 andere artikelen is die prestatie ligt in het oog van de toeschouwer.

Wil je de prestaties regelmatig vieren? Neem een ​​van je grote doelen, deel het op in kleine onderdelen, maak een plan of lijst en haal dan elke dag een ding van de lijst. Feliciteer jezelf ten slotte bij elke stap. Volgens de positieve psycholoog, dr. Martin Seligman, is zelfwens een aspect van genieten en een van de sleutels tot blijvend authentiek geluk.

Video-Instructies: Mozart: Great Mass in C minor, K. 427 - Radio Philharmonic Orchestra - Live Concert HD (Mei 2024).