CD Review - The Murder of My Sweet

• Mei 4, 2024

Ken je die liedjes die je soms hoort en denkt: "dit kan helemaal in de soundtrack van een film zitten"? Nou, een gloednieuwe Zweedse band heeft zomaar een hele CD met muziek gemaakt. Voor degenen onder u die misschien het verkeerde idee in gedachten hebben, dit is niet een van die omgevingen of sets met Keltische smaak die misschien in de geest van Hans Zimmer of zoiets liggen.

Dit is een rockband, maar opgepompt in bepaalde gebieden, zoals zang en keyboards, een beetje zoals Queen meets Styx. The Murder of My Sweet werd samengesteld door Mind’s Eye (die op dit moment op pauze staat) drummer / producer Daniel Flores en dat deed hij verdomd goed. Verveeld door progmuziek, wilde hij zijn liefde voor soundtracks met een rock-formaat trouwen. Enkele van de beste sessie-spelers van Zweden beveiligen (Daniel Palmqvist - gitaar, Johan Niemann - bas (Neimann is een voormalig lid van Therion, Tiamat en Opeth) en toetsenist Andreas Lindahl), begon hij het materiaal te vervaardigen waarvan hij een dramatisch gevoel wilde hebben. In overeenstemming met de filmsfeer, werd de naam van de band ontleend aan een film noir uit de jaren '40.

Het laatste stuk in de puzzel was het vinden van een vocalist. Hij had dat gehoord Angelica Rylin werd snel de beste zanger van Zweden. Nadat hij haar had gehoord, vond hij die informatie correct. Rylin is een voormalige danseres die zangeres werd en dit is haar eerste band, hoewel je het nooit zou weten. Ze heeft een stem die je gewoon naar het diepe trekt. Het is een sterke stem met kracht en bereik en die bol staat van persoonlijkheid. Hoewel ik Nightwish en dat soort bands respecteer, ben ik niet echt een fan van dat soort vocalen. Angelica past voor mij gewoon perfect.

Er zijn drie belangrijke hoofdcomponenten die bijdragen aan het succes van dit project. De eerste sleutel is de vocale presentatie van Angelica. Even belangrijk zijn de nummers die allemaal uitstekend zijn. Er zijn 12 nummers op Divanity en je krijgt een sterk mentaal beeld met elk nummer. In feite hebben verschillende van hen een enorm meeslepende verhaallijn die je oren tot het einde toe vasthoudt om erachter te komen wat er met het betrokken personage gebeurt. De meeste lopen rond de vier minuten, behalve de record-closer die zich over zeven uitstrekt. Ze zijn allemaal erg dynamisch met hier en daar kleine tempowisselingen die je interesse overal hoog houden.



Het laatste onderdeel zijn de geweldige arrangementen en achtergrondzang. De neiging voor dit soort projecten is om overboord te gaan met meerlagige zang en opgeblazen toetsen. Gelukkig zet Flores die valkuilen opzij en bouwt dingen op net als een smaakvol ingerichte bruidstaart. De toetsenborden zijn bijna overal aanwezig maar niet opdringerig. Een van de belangrijkste programma's is de achtergrondzang. Flores heeft de verleiding vermeden om een ​​muur van zanggeluiden te bouwen die geweldig voor effect kan zijn, maar snel zijn aantrekkingskracht in korte volgorde kan verliezen. Hier worden ze gebruikt in korte bursts met geweldige harmonieën en over het algemeen voegen ze veel toe aan veel van de nummers. Bovendien staan ​​de drums vooraan, goed in de mix geplaatst omdat ze een laag spanning toevoegen, maar de andere instrumenten niet overschaduwen.

Van de nummers zijn er een aantal die echt opvallen, maar de hele set is vrij, redelijk goed met eigenlijk een slechte in de boel. De CD begint op dramatische wijze met "No Evil" alsof Wagner oplichtte en na de extase op de toetsen begon te noedelen. Meteen gooit Angelica's stem een ​​handboei om je oren en leidt je diep in het lied. Vergeet worstelen. Je kunt niet vertrekken totdat de CD klaar is en je dat niet wilt. Dit is het perfecte nummer om de plaat te openen met de eerste van vele geweldige refreinen die komen.

“Follow the Rain” is de volgende en is een van de sterkste nummers op de plaat. Absoluut hemels. De toetsenborden op "Bleed Me Dry" zijn als drijfzand en zuigen je direct in en vanaf de eerste noten die je verslaafd bent. Het relaxte eerste couplet verandert snel van versnelling en tegen de tijd dat je het refrein raakt ... wauw. Dit is een positief fenomenaal nummer. Angelica klinkt fantastisch en de toetsenbordriff is als nectar voor een bij.



"Chemical Attraction" is geweldig en "Kiss of Death" zorgt voor een leuke verandering in tempo. De hard opladende "One Bullet" met zijn geweldige achtergrondzang levert een uitzonderlijk refrein. "Tonight" zet de winnende reeks voort en met het mid-tempo "Storms of the Seas" kan Angelica's stem echt het veld op. 'Destiny' en 'Revolution' zijn beide erg sterk. "Valerie" schetst echt een levendig mentaal beeld met de fictieve verhaallijn over een van de vele jonge vrouwen die roem achterna zit in de grote stad.

Het opus van de plaat is het laatste nummer "Death of a Movie Star" dat de band beschrijft als hun "Bohemian Rhapsody". Als je zoiets probeert, kan een band in duistere wateren terechtkomen die fataal kunnen zijn. Gelukkig zijn ze vaardig genoeg om weg te blijven van de plakkerige delen en hebben ze een nummer samengesteld dat je echt op een tijdelijke vakantie bezighoudt. Zeer goed gedaan.

Als ik één klacht had, wil ik de gitaar graag wat meer horen in delen.De toetsenborden nemen de leiding in veel van de nummers en passen in die rol erg goed. Een nummer of twee met een beetje zes-snarig grom zou het echter wel leuk maken. Ik zou ook het nummer "Another Dawn" op de CD hebben gezet. Dit is een absoluut uitstekend stuk dat zich onderscheidt van de anderen vanwege het langzamere tempo. Frontiers Records zal het uitbrengen als een bonusnummer samen met een ander nummer, "Shivers Down My Spine", samen met de single "Tonight" op 17 mei.

Dit is een van de sterkste debutaties van een band die ik in een tijd heb gehoord. Ik ben helemaal weg van deze plaat en heb het moeilijk om iets anders te spelen. Hopelijk bevindt de band zich in de nabije toekomst aan Noord-Amerikaanse kusten, want ik kan me alleen maar voorstellen dat hun live-show net zo dramatisch zal zijn als de plaat, schiet op jongens!

* Noot van de redactie: in het belang van volledige openbaarmaking ontving ik deze CD gratis van de platenmaatschappij.

Video-Instructies: The Lost Gaucho (1980)... Steely Dan's Alternate Album | Not Lost Media (Mei 2024).