Slim zijn over hoogbegaafd onderwijs
"Slim zijn over hoogbegaafd onderwijs - Een handleiding voor opvoeders en ouders" is een bijgewerkte versie van het boek uit 2004, "Slim zijn over hoogbegaafde kinderen". De auteurs, Dona Matthews en Joanne Foster, hebben het boek herschreven met het meest recente onderzoek naar hersenontwikkeling, recente trends in het onderwijssysteem en nieuwe manieren om inspanningen te richten op de behoeften van hoogbegaafde leerlingen.

In het voorwoord stellen de auteurs: 'Er is geen enkele formule voor het leven of werken met hoogbegaafde leerlingen. Mensen die ontwikkeling op hoogbegaafd niveau voor de kinderen in hun leven willen ondersteunen, dat wil zeggen om hen de best mogelijke begeleiding, uitdagingen, aanmoediging en opleiding te bieden, moeten beginnen met nadenken over individuele verschillen, waaronder emotionele, sociale, academische, en ontwikkeling. De boodschap is dat hoogbegaafde studenten erkend moeten worden als individuele sterktes en zwaktes, en dat ouders en opvoeders behoeften in elk vak moeten aanpakken zodra ze zich voordoen.

Dit is een ruim boek met meer dan 400 pagina's met goed gepresenteerde informatie. Ondanks de titel van het boek en frequente verwijzingen naar hoogbegaafdheid, lijken de auteurs het woord "hoogbegaafdheid" niet te waarderen vanwege de implicatie dat het verdeeld is. Degenen die in hoogbegaafd onderwijs werken, zullen weten hoe "geladen" de term is geworden, waarbij sommige mensen beweren dat "elk kind hoogbegaafd is", terwijl anderen het hoogbegaafde onderwijs als elitair uitschreeuwen. De oplossing, zeggen ze, is om zich te concentreren op de behoeften aan accommodatie per onderwerp. Het resultaat van een dergelijk programma zou zijn dat elk kind op een optimaal niveau en tempo leert, dat hier de ZPD of "zone van proximale ontwikkeling" wordt genoemd. Elke student leert het beste wanneer zijn werk niet te moeilijk of te gemakkelijk is. In een ideale wereld zouden we geen labels van welke aard dan ook nodig hebben, omdat iedereen op school en gedurende het hele leven passend werk zou krijgen. Ik ben er niet van overtuigd dat we klaar zijn om die sprong te maken, maar het is leuk om erover na te denken.


Ik zal de inhoud van verschillende belangrijke hoofdstukken hier bekijken. Hoofdstuk één gaat over perspectieven op hoogbegaafdheid en paradigmaverschuivingen. Hoofdstuk vier gaat in op beoordelingen en testen. Hoofdstuk vijf behandelt de eerder genoemde beweging weg van etikettering, terwijl het nog steeds voldoet aan de behoeften van zeer bekwame leerlingen. De "mysterie versus meesterschap" -visie op hoogbegaafdheid is behoorlijk fascinerend. Hoofdstuk zeven belicht alternatieve educatieve opties, zoals homeschooling, bibliotherapie, versnelling van het hele leerjaar, onderdompeling in de tweede taal en meer. In hoofdstuk 12 leren we over de ontwikkeling van leraren en administratieve ondersteuning.

Dit is een doordacht en leerzaam handboek dat zeer nuttig zal zijn voor leraren en beheerders, evenals ouders van hoogbegaafde kinderen.


Video-Instructies: Eli (9) is hoogbegaafd: "Ik kan het niet laten om fouten te verbeteren" (Mei 2024).