Apostel Paulus 'gebed voor de Efeziërs

• Mei 2, 2024

Gebed is de levenslijn van de christelijke ervaring, want het verbindt God en de mens. De Bijbel citeert verschillende gevallen waarin vrome mannen en vrouwen baden en deze dienen als richtlijnen voor gelovigen over de technische aspecten van het gebed. De apostel Paulus was niet alleen een voorbeeldige getuige van Christus, maar ook een gebedsstrijder wiens voorspraak een patroon heeft vastgelegd om te worden geassimileerd in het gebedsleven van een gelovige. Zijn gebed voor de kerk in Efeze is een klassiek voorbeeld van Paulus 'diepgaande voorbede.

Paulus schrijft een brief aan de Efeziërs terwijl hij in Rome gevangen zat. Hoewel hij in de gevangenis is ingeperkt, zet Paulus zijn bediening voort door bemoedigende brieven en onophoudelijke gebeden te schrijven. Als gevolg van Paulus 'zendingsreizen ontstonden verschillende nieuwe gemeenten in en rond Efeze en Paulus schrijft deze brief als een circulaire nota ten voordele van alle vergaderingen.

Het is belangrijk op te merken dat Paulus niet persoonlijk met al deze gemeenten werd geassocieerd, maar hij had wel gehoord van hun geloof in Christus en hun liefde voor de heiligen. (Ef 1:15) Dit biedt een vrij interessante setting voor het gebed dat volgt. Paulus bad voor christelijke gelovigen, niet voor ongelovigen. Hoewel heel vaak intense gebeden voor de bekering van zielen eindigen wanneer zij die bidden voor zich tot Christus keren, vond Paulus het geloof van de gelovigen een reden om gepassioneerd te bidden. Paulus begreep de noodzaak van gebedsondersteuning voor deze ontluikende bloesems in Gods tuin.

Met een hart van dankzegging lanceert Paulus om namens de gelovigen in Efeze te bidden voor,

• Een geest als wijsheid God kennen
• Een hart overspoeld met licht om het te kennen en te begrijpen hoop op Gods roeping en de rijkdom van de erfenis in de heiligen, eeuwig leven
• Het kennen en begrijpen van onmetelijke, onbeperkte en overtreffende grootheid van God door Zijn kracht te tonen door Christus uit de dood op te wekken, Hem in hemelse gewesten te plaatsen, alle dingen onder Zijn voeten te leggen en Hem het universele en opperste hoofd van de kerk, Zijn lichaam te benoemen.

Simpel gezegd, pleit Paulus bij God dat de gelovigen wijsheid hebben, hun hoop in Christus kennen en de grootheid van God begrijpen. Het is interessant om op te merken dat Paul deed niet bid voor de gezondheid, familie, rijkdom, troost of zelfs moed van gelovigen om vervolging onder ogen te zien. Paulus bad echter voor de meest essentiële aspecten van het christelijke leven die te vinden zijn in de intieme wandel van een gelovige met God. Met zo'n geestelijke voeding is een gelovige goed uitgerust om elke uitdaging in zijn tijdelijke leven op aarde aan te gaan.

Het gebed van Paulus staat in schril contrast met de meeste gebeden in de hedendaagse christelijke ervaring. Denk aan je eigen gebedsleven. Voor wie bid je? Ben je gestopt met bidden voor iemand voor wie je ooit hebt gebeden? Iemand die Gods roep hoorde en gehoorzaamde? Is deze persoon van je gebedenlijst gevallen alleen omdat hij nu een gelovige is?

Als je bidt voor geloofsgenoten, waar bid je dan over? Veiligheid? Veiligheid? Financiën? Familie? Ministerie? Al deze zijn zeker belangrijke aardse behoeften voor gelovigen. Wist je dat het verdringen van je gebeden met deze behoeften de grotere behoefte van je vriend aan spirituele voeding verstikt? Wanneer u uw vrienden in Christus opdraagt ​​om de wijsheid van God, hun hoop op Christus en zijn grenzeloze macht te kennen, zal Hij daarmee ook voldoen aan elke aardse behoefte.

Hier zijn twee boeken over gebed voor verder lezen

Koop 'Gebed: maakt het verschil'? door Philip Yancey uit de Amazon Bookstore

Koop 'The Prayers of St. Paul' door W. H. Griffith uit de Amazon Bookstore

Video-Instructies: De beperkte en doelgerichte verlossing | Efeziërs 1:7 | Maarten Ezinga (Mei 2024).