Misbruik van dieren en huiselijk geweld
Niets is zo hartverscheurend als vrees voor de naderende terugkeer van een echtgenoot of ouder thuis. Veel slachtoffers proberen het huis zo schoon, uitnodigend en stressvrij mogelijk te maken, in de hoop dat niets een gewelddadige aanval van de agressor zal veroorzaken. Veel meer proberen manieren te vinden om zichzelf onzichtbaar te maken. De meest voorkomende rode draad onder slachtoffers is de poging om een ​​sfeer te creëren die een sfeer van stilte heeft.

Tientallen jaren van onderzoek tonen aan dat dieren een centrale rol spelen bij het helpen van slachtoffers om een ​​gevoel van evenwicht te behouden. Onderzoek heeft echter ook aangetoond dat het hebben van dieren in een misbruikhuishouden een tweesnijdend zwaard is. Veel slachtoffers van huiselijk geweld zien de acceptatie van een dier in het huis door de agressor als een indicatie van zachtheid in de dader, een zilveren voering rond die diepe, donkere wolk. De meeste slachtoffers kunnen niet doorgronden dat het dier als hefboom tegen hen zou kunnen worden gebruikt. De band tussen mens en dier heeft bewezen cruciaal te zijn voor de emotionele stabiliteit van slachtoffers. Studies tonen aan dat meer dan 70 procent van de gerapporteerde gevallen van misbruik sterk afhankelijk was van een gezelschapsdier als bron van troost en genegenheid. Helaas gaf 75 procent van alle onderzochte gevallen van huiselijk geweld aan dat dierenmishandeling aanwezig was in het huishouden.

Agressoren laten typisch toe dat een huisdier een huis binnenkomt als een manipulatieve factor om het niveau van menselijk lijden te vergroten. Daden van dierenmishandeling zijn bedoeld om aan te tonen dat de kwellende familieleden kunnen worden geconfronteerd, of als een middel om de situatie te beheersen, omdat de meeste slachtoffers hun huisdieren als een gewaardeerd familielid zien en hun mond houden in een poging om het te beschermen. Er werden enquêtes gehouden om te onderzoeken waarom vrouwen zo lang wachtten om hun kinderen te nemen en de veiligheid van een schuilplaats voor misbruik te zoeken. Meer dan de helft verklaarde dat het was omdat ze hun dier niet wilden verlaten en vreesden voor zijn veiligheid. Hoewel deze cijfers alarmerend en verontrustend zijn, gaf het constructieve feedback.

Vrouwen die hun familiehuisdier niet konden meenemen, werden geconfronteerd met het verlaten van het dier, het brengen van het dier naar het pond of het verblijf in het huis. De implicatie van deze ontdekking was dat veel vrouwen het dier niet zouden verlaten voordat ze geconfronteerd werden met waargenomen levensbedreigende omstandigheden. Deze informatie begon een transformatie in gehavende opvangprogramma's in de Verenigde Staten, wat leidde tot een verbazingwekkende verandering in de perceptie van huiselijk geweld. Aanvankelijk werden vier centra geopend die gezelschapsdieren accepteerden. Deze gebieden vertoonden een vrijwel onmiddellijke toename van de activiteit. Er werd ontdekt dat vrouwen 11 keer meer geneigd waren om de autoriteiten te bellen over dieren-, kinder- en huiselijk geweld om de agressor te stoppen.

American Humane Association startte de Pets and Women's Shelters (PAWS) (800-227-4645), en de Humane Society startte het Safe Haven for Animals-programma. Deze organisaties blijven grote stappen zetten om slachtoffers van misbruik en hun huisdieren uit de weg te houden door productieve, veilige alternatieven te bieden in het geval dat lokale opvangcentra nog niet zijn uitgerust om dieren op te nemen. Dit wordt bereikt door succesvolle samenwerkingsinspanningen met organisaties voor de preventie van huiselijk geweld om de zorg voor huisdieren op korte en lange termijn aan te bieden zonder de angst dat het dier wordt neergezet of verder wordt misbruikt. Elk jaar sluiten meer schuilplaatsen, dierenartsen, reddingsgroepen en pleeggezinnen zich bij deze beweging aan om een ​​einde te maken aan familiegeweld en dierenmishandeling. Deze inspanningen hebben het ook mogelijk gemaakt om een ​​Pet Abuse-database samen te stellen. Dit is een nuttige bron wanneer er vermoedens zijn van huiselijk geweld, omdat de meeste dierenmisbruikers ook mensen pijn doen. Mensen die de moed vinden om misbruik te melden, helpen deze lijst completer te maken. Op zijn beurt helpt deze informatie om gerechtelijke stappen en strengere wetgeving te ondersteunen.

Neem contact op met de National Domestic Violence Hotline 1−800−799 − SAFE (7233) voor mensen in de Verenigde Staten die vragen, zorgen hebben of hulp zoeken bij problemen met huiselijk geweld.

Video-Instructies: Hoe slachtoffers na huiselijk geweld in hotels belanden (April 2024).