Stamcelonderzoek de nieuwe overlevingsloterij?

• Mei 1, 2024

John Harris heeft ooit een gedachte-experiment voorgesteld met de titel De overlevingsloterij (1). Het concept was vrij eenvoudig: elke persoon kreeg een nummer toegewezen dat verband hield met de genetische samenstelling van haar of zijn organen. Wanneer kon worden aangetoond dat twee of meer levens zouden worden gered door de dood van de drager van een nummer, werd van die persoon verwacht dat hij of zij zijn leven zou overgeven om de twee of meer mensen te redden.

Het is duidelijk dat de vooronderstelling een utopie is: het systeem ontbreekt volledig; niemand is vrijgesteld van deelname; iedereen zal deelnemen zoals aangegeven. Degenen die in het algemeen het idee zouden hebben bepleit dat "de behoeften van velen opwegen tegen de behoeften van enkelen" (om Spock te parafraseren) vinden dat overeenstemming met een gedwongen of gedwongen manier van levens redden onverteerbaar lijkt. De persoon die wordt gedood zodat de twee of meer kunnen leven, is immers net zo waardevol als de mensen wiens dood tijdelijk wordt uitgesteld. Is het dus echt acceptabel om het ene leven voor het andere te ruilen? Of, alternatief, is dit verwant aan de NAZI-praktijk om waarde toe te kennen aan het leven, waardoor de leer van waardig en onwaardig leven wordt gecreëerd?

Stamcelonderzoek presenteert vergelijkbare uitdagingen als degenen die een foetus als een levend wezen accepteren. Voor degenen die het beschouwen als een prop weefsel of een massa cellen, lijden niet onder de tegenstrijdige emoties die gepaard gaan met het doden van een levensvatbare foetus om het leven te redden van degenen die al op aarde rondlopen of de generaties die nog moeten komen.

Maar zelfs als je niet vast wilt komen te zitten in het filosofische slijk dat de stelling is van de Survival Lottery, het feit dat de Amerikaanse grondwet niet het Congres het recht geven om financiering toe te wijzen voor wetenschappelijk onderzoek maakt snel werk van de strijd om stamcelonderzoek. Artikel I, paragraaf 8 is vrij duidelijk in zijn beperking van de bevoegdheden van het Congres.

Het is enigszins onthutsend om te bedenken dat het verhitte debat dat plaatsvindt over stamcelonderzoek wordt opgeofferd aan het altaar dat de scheiding is tussen kerk en staat of verloren is bij het splijten van haren dat probeert te bepalen wanneer het leven begint; in plaats daarvan is het antwoord oh zo eenvoudig en vrij kort: de federale overheid doet geen zaken met stamcelonderzoek. Wie had ooit gedacht dat een ethisch dilemma zo gemakkelijk kon worden opgelost?

---

(1) Harris, John (1975). "De overlevingsloterij." Filosofie, 50: 81-87.

Video-Instructies: DIT WIN JE ALS JE ALLE GOUDEN LOTEN KOOPT! (Mei 2024).