Amanda's verhaal - Entry # 7

• April 27, 2024

Zondag 7 september 2003

Nou, een operatie is over twee dagen. Ik heb de laatste tijd niet geschreven, omdat er slechts zoveel kan worden gezegd over de gevoelens die je vooraf ervaart. Ik kan je dit echter vertellen, deze laatste paar dagen zijn een nachtmerrie. Hoe zeker ik ook was in het plannen van deze operatie, ik heb de laatste dagen twijfels gehad. Ik blijf de 'wat als'-gedachten hebben. Maar ik weet in mijn hart dat dit het juiste is om te doen. Het wachten is echter absolute marteling. Ik zal het vanaf dit moment behoorlijk druk hebben, dus hopelijk helpt dat. Ik moet vandaag het huis opruimen, want Tony's moeder komt morgen binnen om bij ons te blijven. Tony neemt me vanavond mee naar de film om me het huis uit te krijgen. En morgen heb ik mijn pre-op bezoek met de arts om toestemmingsformulieren te ondertekenen, dan ga ik naar het ziekenhuis om mijn pre-opname te doen, daarna ga ik mijn nagels laten doen, want het zal een tijdje duren voordat ik kan dat nog een keer doen, en dan moet ik Tony's moeder ontmoeten bij de uitgang naar de snelweg, zodat ze me naar huis kan volgen. Hopelijk gaat de tijd snel voorbij met zoveel om me bezig te houden. Ik ben gewoon bang om dit achter me te hebben en thuis te herstellen. Ik hoop dat alles goed gaat, je weet wat ze zeggen, wees voorzichtig met wat je wenst ... Maar ik ga hier niet op in met een negatieve houding, ik heb ervoor gekozen dit te doen voor mijn gezondheid en mijn gezond verstand en ik moet gewoon mijn gedachten positief houden. Het zal beter worden. Ik heb met een flink aantal andere vrouwen gesproken die zich in dezelfde situatie bevonden als de mijne en ze hebben me allemaal gerustgesteld dat deze beslissing de beste beslissing was die ze ooit hebben genomen. Ze zeggen dat ze zich nu zoveel beter voelen. Ik bad tot God om me hier doorheen te krijgen en hij heeft me de afgelopen maand veel hulp gegeven, ik weet dat hij hier bij me zal blijven en me de kracht zal geven die ik nodig heb.

Ik vond een website over onvruchtbaarheid en ze doen een artikel over vrouwen die geen kinderen hebben kunnen krijgen. Een van de vragen die ze stelt, is hoe je op een punt kwam dat je het goed vond. Ik weet niet zeker hoe ik tot dit punt ben gekomen. Ik bedoel, ik weet dat ik altijd dat deel van me zal hebben dat voelt alsof ik iets heel bijzonders heb gemist, maar ik weet ook dat als ik niet gezond ben, ik niet de beste moeder kon zijn. Ik denk niet dat er ooit een moment is waarop je het goed vindt. Die gevoelens komen en gaan. Ik heb nog steeds mijn momenten waarop ik in paniek raak en denk: "Oh God, ik ga nooit een baby krijgen", maar ze worden steeds meer gespreid naarmate de tijd verstrijkt. Het is alsof ik het altijd weet, maar elke keer dat het je 'raakt', is het alsof je je het allemaal opnieuw realiseert. Het enige waarmee ik het kan vergelijken is de dood van een geliefde, achteraf wanneer je erover nadenkt, is het alsof het gewoon omhoog springt en je elke keer in de maag slaat, maar naarmate de tijd verstrijkt, gebeurt het niet zo vaak. Het betekent niet dat wanneer het minder pijn doet, ik denk dat je geest gewoon beter in staat is om te voorkomen dat die gedachten zo vaak voorkomen als in het begin. Ik weet niet of er ooit een dag zal komen dat ik helemaal vrede heb met dat besef. Ik ben bang dat ik na de operatie gek zal worden van wat ik heb gedaan en het terug wil nemen. Dit is allemaal zo definitief; Ik zal niet langer wachten op artsen om een ​​remedie te vinden zodat ik een baby kan krijgen. Ik moet mezelf alleen maar herinneren aan wat de afgelopen 6 jaar van mijn leven zijn geweest en onthouden dat alles om een ​​reden gebeurt, ook al weet ik misschien niet wat die reden is.

***************

Na twee miskramen, Polycysteuze ovariële ziekte, endometriose en de ziekte van Grave, koos Amanda voor een hysterectomie om haar pijn te verlichten. Ze werd geopereerd op 9 september 2003.

Dit is Amanda's laatste toegang voor de operatie. Als ze er zin in heeft, zullen we contact met haar opnemen en kijken hoe ze zich voelt nu het voorbij is.

Video-Instructies: Amanda Holden | BGT | Transformation From 2 To 47 Years Old (April 2024).