Wat houdt je echt van een thuisbevalling?

Ik wil weten waarom meer vrouwen niet voor thuisbevalling kiezen.

Ik ken niet veel vrouwen buiten mijn kleine kring die voor thuisbevalling kiezen. Toch zijn deze vrouwen hoog opgeleide vrouwen die zich bewust lijken te zijn van hun opties, en velen hebben zelfs gekozen voor een natuurlijke geboorte. Dus wat weerhoudt hen ervan te willen wat ik beschouw als de "optimale" geboorte-ervaring?

Er zijn onderzoeken naar veiligheid - bekijk de link naar de nieuwste studie waaruit blijkt dat thuisbevalling net zo veilig is, zo niet veiliger dan in het ziekenhuis - als dat de zorg is. Er is allerlei ondersteuning, als je ernaar op zoek bent, en geboorteverhalen en geboortevideo's om een ​​kijkje te krijgen in hoe het echt zou kunnen zijn. Als u de juiste mensen in uw gemeenschap vraagt, kunt u erachter komen wie de thuisbevallende verloskundigen zijn en hen interviewen, hen vragen stellen over al uw vragen en zorgen. Maar waarom doen de meeste vrouwen deze dingen niet? Waarom kiezen ze gewoon de standaardoptie, geboorte in het ziekenhuis?

Dus als de 'feiten' over thuisbevalling overtuigend en beschikbaar zijn, lijkt het mij dat vrouwen kiezen voor een ziekenhuisbevalling vanuit een emotioneel, in plaats van een praktisch oogpunt. Vrouwen lijken emotioneler, althans in vergelijking met mannen, dus dit is logisch. Wat me stoort is dat de "emotie" angst is.

Laat me hier terugkomen. Ik ben niet onbevreesd in het gezicht van zwangerschap en geboorte. Maar ik ben niet bang.

Ik zie geboorte als iets om te respecteren, niet om te beheersen. Ik respecteer de geboorte als het wonderbaarlijke proces dat het is, maar ik besef volledig dat het niet altijd is wat we willen, nodig hebben of hopen dat het is, en er zijn risico's, net zoals bij alles in het leven. Aan de andere kant van het leven is de dood, en dat moeten we respecteren. Omdat ik de geboorte respecteer, probeer ik het niet onder controle te houden of de verantwoordelijkheid van mijn lichaam of mijn baby aan iemand anders op te geven, ongeacht de situatie.

Ik denk dat het kiezen voor een ziekenhuisbevalling afstand doet van deze verantwoordelijkheid, en het trieste feit is dat ik denk dat veel vrouwen bewust dit pad kiezen boven thuisbevalling omdat het respect voor de geboorte er niet is.

En uiteindelijk willen veel vrouwen ook niet de verantwoordelijkheid die bij de geboorte hoort.

Je kunt je natuurlijk niet echt van deze verantwoordelijkheid ontdoen, maar je kunt het zeker overdragen, en dit is mijn definitie van ziekenhuisbevalling. Maar toch vraag ik, waarom zouden vrouwen de verantwoordelijkheid voor haar eigen gezondheid en die van haar baby aan iemand anders willen overdragen?

Het komt echt neer op geïnformeerde toestemming.

Het gaat er niet om alles te weten, of informatie af te stemmen of een scenario dat je niet wilt horen. Het gaat erom alle opties en informatie te krijgen, en je eigen beslissingen en je eigen keuze te maken. En hier ligt het cruciale verschil tussen thuisbevalling en ziekenhuisbevalling en ook de reden waarom ik denk dat de meeste vrouwen voor het laatste kiezen.

Ze weten niet dat geïnformeerde toestemming bestaat, en uiteindelijk willen ze niet het werk hoeven te doen om hun eigen keuzes te maken en ermee te leven. Ze kiezen "de dokter zegt" boven wat hun lichaam hen vertelt te doen, en er is geen slechtere plaats daarvoor dan bij de geboorte.

Om een ​​positieve draai aan deze nare situatie te geven, daag ik je uit om jezelf tijdens je zwangerschap een paar heel moeilijke vragen te stellen waarop alleen jij het antwoord weet. Voor veel vrouwen komt de weg naar een thuisbevalling na het zoeken naar een ziel en het verbinden met het aangeboren vermogen dat we allemaal hebben om op natuurlijke wijze en met minimale interferentie te bevallen.

Hoe bekijk ik de geboorte? Welke ervaringen heb ik gehad die dit beeld hebben beïnvloed?

Heb ik diep van binnen het gevoel dat ik 'hulp' nodig heb bij het krijgen van een baby?

Ben ik bereid echt de verantwoordelijkheid te aanvaarden die gepaard gaat met zwanger zijn, bevallen, ouder zijn, zelfs wanneer en vooral wanneer ik niet elk aspect van deze dingen kan beheersen?

Heb ik het gevoel dat ik sociaal acceptabel moet zijn in mijn geboorte keuzes (vaak kiezen voor ziekenhuisbevalling)? Hoe belangrijk vind ik het om een ​​keuze te maken waar iedereen het mee eens is?

Bekijk geboortevideo's, thuis en in het ziekenhuis. Sluit je ogen en visualiseer wat je voor je baby wilt. Wat zie je?

De grootste kracht die we krijgen tijdens de zwangerschap en de geboorte is het vermogen om onze angsten te onderzoeken en bewuste keuzes te maken. Vertel me wat je denkt als je er zelf achter zit.

Respecteer je de geboorte? Houdt angst je tegen van een thuisbevalling? Zo nee, wat wel? Ik hoor graag je gedachten.






Video-Instructies: Een moeizame bevalling | Kleine Baby's, Grote Zorg (Mei 2024).