De handelstermijn

• Mei 5, 2024

Een week te gaan!

Dat wil zeggen, een week voor de Trade Deadline aanstaande zaterdag 31 juli. Op dit moment is er speculatie op blogs, websites (zoals Major League Trade Rumors), chatboards, talk-radio en natuurlijk MLBN, ESPN, etc.

Wat betekent het allemaal? Vorig jaar bijvoorbeeld was het hoofdverhaal de Roy Halladay-sweepstakes, omdat talloze teams streed om de diensten van de nonpareil righty. Toen Toronto het pakket dat ze wilden niet konden krijgen, wendde hun meest fervente aanbidder, Philadelphia, zich tot Cleveland en sloot een deal om voormalig Cy Young-winnaar Cliff Lee te krijgen, een stap die de Phillies voor een tweede opeenvolgende jaar naar de World Series bracht. Een paar weken geleden ruilde Cliff Lee, overgenomen door de Seattle Mariners van de Phillies, toen ze vorig jaar december eindelijk Halladay landden, de sterling lefty naar Texas om hun push na het seizoen te versterken.

De huidige speculaties over de beschikbare premiumarmen, Roy Oswalt van de Houston Astros en Dan Haren van de Diamondbacks in Arizona, vliegen dik en snel, met berichten dat eerst het ene team en dan het andere 'aan de leiding' staat om het object van hun verlangen te verwerven. Deze twee zullen de komende week domineren in het geratel, zonder enige garantie dat beide daadwerkelijk zullen worden verhandeld (ik denk dat Haren dat wel zal doen en Oswalt dat niet).

De deadline is belangrijk omdat teams op 1 augustus niet langer in onbezwaarde mode kunnen handelen. Ze moeten een speler door het proces laten gaan dat bekend staat als afstandsverklaringen. Dit betekent dat een speler beschikbaar moet worden gesteld aan andere teams, die een claim kunnen indienen. In werkelijkheid zijn er veel August-deals die plaatsvinden, en sommige die niet wanneer een slimme General Manager kan ingrijpen om te voorkomen dat een rivaal een belangrijke speler overneemt.

In herroepbare ontheffingen haalt een team een ​​speler uit zijn 40-man roster en zet hem op de ontheffingsdraad. Dit is een heimelijk proces dat de speler en (meestal) de buitenwereld in het algemeen niet kent. Op de 30 Front Offices (FO's) zijn ze op de hoogte van wie vrijstelling heeft.

Soms doen teams dit met een speler die ze willen ruilen; soms doen ze het met een speler die ze kunnen ruilen als er interesse is. Stel dat de New York Mets Carlos Beltran op afstand doen; eerst hebben de teams in NL in omgekeerde volgorde hun kans om hem op te eisen (dit zou beginnen met de Pittsburgh Pirates), eindigend met de San Diego Padres. Als geen enkel NL-team Carlos claimt, krijgen de AL-teams in omgekeerde volgorde hun kans, beginnend met de Baltimore Orioles en eindigend met de New York Yankees. Teams hebben twee werkdagen vanaf het moment waarop van een speler wordt afgezien om een ​​claim in te dienen. Als niemand Carlos claimt, heeft hij afstand gedaan en kan hij worden verhandeld. Als een ander team hem claimt, hebben de Mets de volgende opties:

1) De Mets en het claimende team (zeg de kardinalen) kunnen een ruil uitvoeren. Elke speler uit het 40-man roster van de Cardinals moet dan ook de vrijstellingen opheffen.
2) De Mets kunnen de kardinalen vertellen: "Hij is helemaal van jou" en de kardinalen gaan nu uit van Carlos 'salaris en contract.
3) De Mets kunnen Carlos terugtrekken en zeggen in feite: "We zijn niet serieus"; ze kunnen het proces met die speler niet opnieuw gedurende 30 dagen herhalen.

Nu hebben we wat onherroepelijke afstandsverklaringen worden genoemd. Dit werkt een beetje anders. Dit betekent dat een club een speler niet kan 'terugtrekken' en hem tijdens het proces niet als zogenaamd handelsaas kan gebruiken. Dit wordt meestal gebruikt wanneer een team een ​​speler van zijn 40-man roster wil verplaatsen om hem zijn vrijlating te geven (in feite moet elke speler die wordt vrijgelaten onherroepelijke ontheffingen ondergaan).

Maar niet altijd. De Boston Red Sox heeft Manny Ramirez beroemd gemaakt op onherroepelijke vrijstellingen vanaf 2003; een potentiële aanvrager zou $ 25.000 kwijtscheldingskosten hebben moeten betalen en vervolgens volledig verantwoordelijk zijn voor het contract van Manny. Niemand heeft ooit Manny geclaimd en de Red Sox heeft hem ook niet vrijgelaten voordat hij hem op 31 juli 2008 eindelijk verhandelde naar de Los Angeles Dodgers.