Tijd met familie
De Heiland, Jezus Christus, hield van kleine kinderen. Ik dacht hier vandaag aan, want vandaag hadden mijn kinderen verschillende vrienden. Mijn jongste zoon had twee vrienden die ons huis bezochten. Ze waren vier en zes jaar oud. Toen ik in hun lieve, lieve gezichten keek, werd mijn hart vol liefde voor deze kleine kinderen. En ik dacht, hoeveel gezinnen waarderen de onschatbare juwelen die hun kinderen zijn?

Voor deze twee kleine jongens ken ik hun ouders. Ze zijn dol op hun kinderen en brengen veel tijd met hen door om verschillende activiteiten als gezin uit te voeren. Ik weet dat mijn kinderen belangrijk zijn voor mijn man en mijzelf en dat gezinstijd samen een geweldige tijd is. Maar ik weet ook dat zelfs binnen mijn eigen kleine gezin, het leven zo hectisch kan worden dat dagen voorbij kunnen gaan voordat ik bij mezelf denk: "Wanneer was de laatste keer dat je ging zitten en een hart met hart had met je jongste? "

Het kan moeilijk zijn om ouder te zijn. De economische toestand van onze wereld van vandaag is behoorlijk sober, met de huisvestingscrisis, fiscale instortingen van verschillende instellingen, de stookkosten stijgen als de winter aankomt, enz. Het leven kan als volwassene stressvol zijn.

Maar waarderen we de tederheid van de jeugd om ons heen? Ik heb dit weekend net een pamflet gelezen over geweld thuis. Volgens die informatie groeit 90% van de kleine kinderen die getuige zijn van huiselijk geweld op als misbruiker of op zoek naar misbruikrelaties. Waarom zo'n hoge statistiek? Ik weet het niet zeker. Moet zijn omdat het iets is dat "normaal" aanvoelt. Voor een jong kind dat dit soort relaties met 9 alarmen ervaart, moet het tegenovergestelde (vreedzame relaties) zich nogal vreemd voelen.

Dus vandaag, terwijl ik deze jonge kinderen zo heerlijk met auto's, lego's en vrolijk rondrende, dacht ik aan hun prachtige gezichten, enthousiaste ogen en zachte harten. Jonge kinderen bieden zoveel vreugde, liefde en ongegeneerde vriendschap. Hebben wij als volwassenen hier waarde aan?

Of verzwakken we hun enthousiasme en onschuld met onze te overhaaste, gestresseerde manieren en antwoorden na een lange dag op het werk? Ik weet dat ik daar ben geweest met mijn eigen moeilijkheden, waarbij ik soms de schoonheid van de jeugd vergat.

Een van de beste tegengif voor mij, verrassend genoeg, is na een heel lange, zware dag eigenlijk een van mijn eigen kinderen vinden en hen vragen of ik gewoon bij hen kan zitten, ongeacht hun activiteit. Ik zal zachtjes zeggen: "Ik heb je vandaag gemist. Kan ik je gewoon bijstaan?" Vroeger was hun reactie verrassend, maar meer zijn ze eraan gewend.

En de stilte terwijl ik bij hen zit is echt goudkleurig. Ik zie hun ogen, hun persoonlijkheden, hun vreugde in hun activiteiten, zelfs als ik alleen maar kijk. En het brengt een vrede die de meest stressvolle dagen overwint.

De beste materialen van deze wereld komen, voel ik, in de pracht van de jeugd. Ik hoop zeker dat wij als volwassenen de onschatbaarheid realiseren die ons omringt in de geweldige natuur van kleine kinderen. Christus heeft ons dit laten zien en ik hoop in zijn voetsporen te treden.

Ik denk dat ik nu de mijne ga knuffelen!



Worstelt u met uw tieners? Het boek van C.S. Bezas is een essentiële hulp voor ouders en jeugdleiders. Krachtige tips voor krachtige leraren leert je hoe je krachtige verandering kunt creëren. Bezoek uw plaatselijke LDS-boekhandel of koop de uwe hier.

Video-Instructies: TIJD VOOR AFSCHEID | #354 (Mei 2024).