Chirurgische behandeling van endometriose
Endometriose is de meest voorkomende oorzaak van bekkenpijn bij vrouwen. Het kan behoorlijk slopend zijn, de kwaliteit van het leven van een vrouw verminderen en bijdragen aan een verminderde productiviteit en problemen met seksuele relaties. Het is ook een veel voorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid bij vrouwen. Als medische therapie niet langer effectief is, bestaan ​​er chirurgische opties om dit probleem aan te pakken.

Chirurgie kan diagnostisch en therapeutisch zijn. Een laparoscopie kan worden gedaan om endometriose te diagnosticeren. Dit is meestal de volgende stap in het proces als pijn in het bekken niet heeft gereageerd op niet-steroïde analgetische medicatie of hormonale manipulatie zoals anticonceptiepillen. Deze procedure gebeurt onder algemene verdoving. Een kleine incisie wordt gemaakt in de navel en een lange scoop met een bevestigde camera en licht wordt ingebracht. De buik is opgezwollen met koolstofdioxidegas waardoor visualisatie mogelijk is. Andere kleine incisies kunnen worden gemaakt in de onderbuik om andere poorten in te brengen waardoor instrumenten kunnen worden geplaatst om te helpen met visualisatie en om andere manoeuvres uit te voeren.

Visualisatie van de baarmoeder, eierstokken, buizen en bekken peritoneum wordt gemakkelijk bereikt. Implantaten van endometriose kunnen worden geïdentificeerd. Veel voorkomende locaties zijn achter de baarmoeder, op de bekkenzijwand en langs de buizen en eierstokken. Deze sites kunnen worden ingesneden of verbrand. Endometriose kan ook littekens of verklevingen veroorzaken waardoor de bekkenstructuren samen worden gematteerd. Deze verklevingen kunnen via laparoscopie worden verwijderd. Dit wordt lysis van verklevingen genoemd. Een grote ovariale cyste die dikke chocoladekleurige vloeistof bevat, kan ook worden gevonden in endometriose. Dit wordt een endometrioom genoemd. Het kan ook operatief worden verwijderd via laparoscopie. Het verwijderen van endometriose implantaten, het verwijderen van verklevingen en het verwijderen van een endometriose cyste kan de pijn veroorzaakt door endometriose aanzienlijk verlichten.

Zodra de operatie is voltooid en een diagnose van endometriose is gesteld, moet een strategie voor langdurige behandeling worden overwogen. Het gebruik van een GnRH-agonist zoals Lupron of Zoladex is effectief bij de behandeling van resterende endometriose en draagt ​​bij aan het in remissie houden van de ziekte. Dit is meestal voor 6 maanden. Zodra deze therapie is voltooid, is voortgezette behandeling met hormonen zoals anticonceptiepillen of alleen progestageen therapie ideaal om herhaling te voorkomen. Een andere optie is om progestines of anticonceptiepillen te gebruiken direct na de operatie.

Endometriose kan terugkomen zodra de behandeling is gestopt. Het recidiefpercentage is gemeld bij 45% 5 jaar na de behandeling. Voor sommigen kan dit frustrerend en slopend zijn. Definitieve behandeling omvat een volledige hysterectomie met het verwijderen van beide eierstokken. Dit is de ultieme behandeling van endometriose, maar het gevolg is een voortijdige menopauze, die tot andere medische problemen en zorgen leidt. Het verlaten van de eierstokken is een andere optie met onmiddellijke onderdrukkende behandeling om de kans op herhaling te minimaliseren. Deze beslissing moet samen met uw zorgverzekeraar worden genomen nadat alle andere opties zijn geprobeerd of op zijn minst overwogen.

Ik hoop dat dit artikel je informatie heeft gegeven die je zal helpen verstandige keuzes te maken, dus je kunt:

Leef gezond, leef goed en leef lang!

Video-Instructies: Wat is endometriose? | Endometriose in Balans HMC (Mei 2024).