Still Standing door Jean M. Gayle .... Een boekbespreking

• April 27, 2024

Heb je ooit dorst gehad? Ik bedoel - ernstig uitgedroogd tot het punt dat toen je eindelijk een glas water dronk, je de koelte langs je keel voelde glijden, je dorst lessen, en als je die laatste slok neemt, sluit je je ogen met een glimlach die trekt aan de mondhoeken en zucht de diepste zucht ooit? Heb je dit gevoel ervaren?

Als dat zo is, weet je wat je kunt verwachten als je leest, Nog staande, door, Jean M. Gayle. (JohnRue Publishing: 8 september 2009) Nog staande is meer dan een dichtbundel of korte verhalen; het is een verhelderende blik door de ogen van de reis van een vrouw in het leven, terwijl ze tijdens haar christelijke wandeling vele beproevingen, beproevingen en triomfen ervaart.

Jean M. Gayle, een minister en psychotherapeut, vertelt haar reis door allegorisch proza ​​en poëzie die ze noemt profetie. Het is geen boek dat moet worden doorgehaald; maar lees liever terwijl je achterover leunt en geniet van een kopje thee. Nog staande brengt een gevoel van verwondering, ontzag en dorst naar de aanwezigheid van God voort, en een kennis van de liefde die Hij heeft voor Zijn schepping.

Mevrouw Gayle schrijft met zoveel passie en overtuiging. Men kan gemakkelijk hun eigen levensverhaal zien ontvouwen door een allegorie of gedicht .....

fragmenten

Allegorie: The Desert: (allegorie van bomen) .... Naar de woestijn komen was voor mij niet gemakkelijk. Mij ​​werd altijd verteld dat ik een grote toekomst voor me had ... Maar niemand vertelde me dat ik een tijdje in de woestijn zou moeten leven ... Naar de woestijn komen bracht het ergste in mij naar boven. Weg van de Olijfboom, vond ik de andere bomen niet leuk ... Ik weet niet echt waarom ... Ik was geen goed gezelschap ... Ik haatte mezelf. Ik denk dat wat ik zo lang over mezelf had verteld naar mijn wortels was gegaan! ... (Pg.18-19)

Allegorie: The Mourners:… .De macht is uit de kerk verdwenen. Er is geen zalving; er is geen vuur. Het lichaam is gevuld met compromissen. Waar zijn de rouwenden? ... Ik bedekte snel mijn gezicht en schaamde me. Wat ik zag was ongelooflijk! Mensen deden hun eigen ding ... (Pg.44-45)

Brief voor mijn dochters: ... Als een trotse vader, lach ik om je heen. Ik verheug me over je. Mijn hart is blij als ik je zie, omdat je nog steeds staat. Terwijl je in mijn aanwezigheid bijeenkomt, weet dat het verleden voorbij is. Laat het verleden los. Laat de pijn los. Laat de pijn los. Laat het verdriet los. Laat het allemaal gaan. Je bent vergeven. Je bent vrij. En je staat nog steeds. (pag. 133)

Nog staande, zal spreken tot het hart van degenen die hebben ervaren en nog zoveel pijn en pijn in hun leven ervaren. Als je ooit het leven, je god, je gezin hebt opgegeven: dan Nog staande is die extra stimulans die je nodig hebt om je erdoorheen te trekken.


Beschikbaar bij Amazon. Still Standing: Prophecy, Prose & Allegories