St Madness - Vampires in the Church

• Mei 7, 2024

St. Madness gooit het gewoon weg zoals metal gespeeld moet worden; smerig en niet apologetisch en met een beetje ziel om dingen af ​​te ronden. Ik had nog nooit van deze Arizona-outfit gehoord voordat ik ze tegenkwam op MySpace en nu ben ik in de war over waarom ik nog nooit van ze heb gehoord. Dit is een van de beste metal releases die ik in een tijd heb gehoord en dit is hun zesde album, dus ik moet nog heel wat inhalen.

St. Madness mix de muziek vakkundig en omzeilt de gebruikelijke blitzkrieg die de meeste bands je te binnen schieten. Nee meneer, deze jongens kunnen het snel en zwaar spelen en zich dan terugtrekken voor een aantal melodieuze hardrock die de juiste plekjes raakt. En ze hebben een gezond gevoel voor humor, hoewel een donkere. Het beste van alles, terwijl andere bands 10 of 11 nummers bieden, leveren deze jongens maar liefst 15 zonder vuller (slechts één kort instrumentaal nummer) of gooi nummers weg om de set te helpen opvullen.

De plaat begint met het titelnummer en begint onheilspellend met de griezelige muziek en een andere wereldse verteller. Zangeres Prophet neemt het lied over en neemt het commando over de microfoon met een zelfvertrouwen dat je meteen aan boord brengt. De band is strak opgerold en je knalt je hoofd voordat je het weet. Profeet klinkt soms heel erg op de zanger van Molly Hatchet, met misschien meer een rand aan zijn geluid.

"Spreken in tongen" volgt en nu zou je in de volledige banger-modus moeten zijn. Wat de band echt aan mij verkocht was de volgende snit, "Arizona". Dit is een uitstekende snit van een freakin! Het begint met een akoestische intro voordat het het sabbaty-refrein binnendringt. De profeet klinkt hier geweldig, met zijn stem die je tijdens de verzen naar binnen trekt en vervolgens de lucht in het refrein snijdt. Ik kan gewoon niet stoppen met dit nummer te spelen! Overigens werd het gekozen als onderdeel van de 2007 Rock Rock / Heavy Metal Compilation CD van de Montel Williams MS Foundation ter ondersteuning van MS-onderzoek.

We worden getrakteerd op wat deltablues om het grappige "Covered in Blood Again" af te trappen, wat een beetje diversiteit laat zien. En de teksten ... Ik bedoel, hoe kun je een band weerstaan ​​die zingt: "Op zoek naar een smorgasbord, mensen komen in smaken in overvloed." Op de hielen zit nog een snee in dezelfde ader, "Carl de Clown".

Buiten "Arizona" zijn er twee hoogtepunten van het record voor mij. De eerste is "Head", wat een ander grappig nummer is met een duidelijke toelating van de profeet over zijn kijk op relaties. Zijn vocalen in het eerste couplet lijken veel op Ozzy voordat hij terugkeerde naar zijn meer keelzang in de rest. Uitstekend spul.

Direct na het nummer komt het andere hoogtepunt; "Zelfs na". Dit is een langzamere snit die klinkt als Sabbath (op het refrein) gemengd met Blue Oyster Cult (verzen). Een slechte, slechte snee die ik niet kan stoppen met spelen. Mogelijk de snee waar de Profeet het helderst schijnt.

De rest van de bezuinigingen zijn allemaal aan de taak om je oren gelukkig te maken. Opvallend is een cover van Pantera's "Walk" die de jongens mooi opmaken.

Als je van Ozzy-type hardrockmuziek houdt met een dodelijke dosis humor, raad ik iedereen sterk aan om deze geweldige band te bekijken. Ik kan niet genoeg zeggen over deze plaat en garanderen dat je niet teleurgesteld zult zijn. "Vampires in the Church" rolt hier met een verscheidenheid aan stijlen die bijna iedereen zou moeten behagen. De gitaardraden zijn vlijmscherp en optimaal gecondenseerd en hun nummers zijn allemaal uitgerust met een gedenkwaardige haak. Deze band verdient het om hun muziek te laten horen door een breed publiek. Zodra mensen ze horen, is de rest duidelijk. Klik op hun MySpace (zie onderstaande link) voor voorbeelden

Video-Instructies: Vampires in the Church (Mei 2024).