Liederen der arbeid
Dag van de Arbeid wordt elk jaar op de eerste maandag van september in de Verenigde Staten gevierd. Het is een feestdag om de arbeid van de arbeider te vieren en werd bedacht door de Amerikaanse vakbonden in 1882. De eerste dag van de Arbeid werd gevierd op dinsdag 5 september 1882 in New York City. Het is officieus het einde van de zomer als het laatste lange weekend voor vrienden en familie om samen te komen voor zomerpicknicks. Traditioneel keerden de kinderen in de Verenigde Staten na de zomervakantie terug naar school, de dag na Labor Day.

De inspanningen van de arbeid zijn over de hele wereld in liedjes gevierd. Hier zijn enkele fijne werkmelodieën in volksmuziektradities.

Ik wil je miljoenen niet, meneer (geschreven door Jim Garland - 1930s)
De meest herkenbare versie van dit nummer werd oorspronkelijk opgenomen door de Almanac Singers in 1941. Het lied herdenkt het verlies aan banen tijdens de "Grote Depressie" en men zou kunnen zeggen dat het vandaag de dag net zo aangrijpend is in de diepe recessie van 2008 en daarna.

Pete Seeger (op 89-jarige leeftijd) met kleinzoon Tao Rodriguez Seeger.

Nog een dollar Gillian Welch en David Rawlings
Deze is een modern lied van arbeid met een traditionele uitstraling, net als de stijl van Gillian Welch en David Rawlings. Het lied spreekt over een jonge persoon die het huis verlaat om werk te vinden in de boomgaarden maar verlangt om naar huis terug te keren. Zijn loon wordt naar huis gestuurd om het gezin te onderhouden in de hoop dat "verdiende één dollar" genoeg zal zijn om hem mee naar huis te nemen.

Baby's in de molen Dorsey Dixon (geschreven in de jaren 1960)
Voordat de Amerikaanse arbeidswetten werden ontwikkeld en we een geïndustrialiseerde natie werden, werden jonge kinderen gedwongen om voor centen in de fabrieken te werken. De meesten groeiden ongeschoold op en velen werden op het werk misbruikt voor kleine overtredingen. In de ware folkmuziektraditie vertelt dit lied, geschreven door Dorsey Dixon, het historische gevoel van die tijd.

Baby's in de molen

Lowell Factory Girls David Rovics
Net als de kinderen van de molens leefde de vrouw ook in de vroege stadia van onze industriële geschiedenis een zeer brutaal fabrieksleven. Velen hebben nooit geleefd om hun 30e verjaardag te zien vanwege de barre omstandigheden waaronder ze werkten. David Rovics schreef dit volksliedje om het lot van de vrouw te herdenken in de dagen van de textielfabrieken van New England.

Lowell Factory Girls

Als een collega geen baan meer heeft (geschreven door Grant Rogers)
Grant Rogers komt uit het gebied Catskills in New York, dat tijdens de depressiejaren zwaar werd getroffen door werkloosheid. Dit nummer wordt beschouwd als een klassieker uit dit tijdperk, maar komt opnieuw thuis in de huidige tijd. Het spreekt van de gevoelens van nutteloosheid wanneer een man zonder werk zit. Thematisch brengt het de boodschap over dat het ontbreken van een baan een man berooft van alle vreugde in het leven.


Video-Instructies: Sandra nach der OP ! (Mei 2024).