Het tweede hoofdstuk van ons leven

• April 27, 2024

Ik werk momenteel aan mijn volgende artikel over 'Family Estrangements'. Bezoek mijn 'Midlife'-site opnieuw om het te bekijken. Geniet nu van dit artikel ...

Op dit moment in onze "midlives" jongleren heel wat van ons met een groot aantal situaties: volwassen kinderen die trouwen, bejaarde ouders die op een punt zijn waar ze extra zorg en aandacht nodig hebben, die misschien zelfs bij sommigen van ons intrekken ; ook, sommigen van ons ervaren mogelijk leeftijdsdiscriminatie op het werk, en sommigen van ons onderzoeken ons leven opnieuw en komen tot het besef dat we met de kostbare jaren die we op deze aarde hebben achtergelaten, meer willen doen dan ga gewoon achter een bureau zitten, of wat dan ook, we willen een andere weg inslaan dan de weg die we hebben gevolgd, op zoek naar de vervulling die ons tot nu toe is ontgaan.

Ik heb een paar vrienden die worstelen met ziektes terwijl ze zich een weg banen door hun 50-er jaren. Ik denk dat velen van ons zich beginnen af ​​te vragen waar het leven echt om gaat, waarom we hier zijn - wat het echte doel is om hier te zijn. Ik heb deze vragen gesteld. Een van mijn favoriete mensen om naar te kijken en naar te luisteren is Dr. Wayne Dyer. Ik betrap hem meestal op Public TV en, zoals altijd, ben ik aangenaam verrast hem te zien praten omdat hij me betoverd achterlaat met zijn welsprekendheid en levendige passie voor het leven. Hij geeft je altijd reden om te pauzeren en na te denken. Hij zegt: "leef je leven OP DOEL".

Wat mij betreft, na dertig jaar wonen in hetzelfde huis, in dezelfde straat, in dezelfde buurt - enkele jaren geleden besloot ik dat het tijd was om een ​​verandering aan te brengen - het was op een punt van 'nu of nooit'. Ik ben geboren in New York City en opgegroeid op Long Island. Ik heb daar mijn hele leven gewoond. Ik heb mijn leven onderzocht en kwam tot de conclusie dat ik veilig in hetzelfde huis, op hetzelfde blok, in dezelfde buurt kon blijven, elke dag mogelijk nog dertig jaar door dezelfde straten kon rijden, zoals ik heb gedaan voor de afgelopen dertig jaar - of ik kon eruit gaan en de wereld ervaren; zien hoe het is om ergens anders te wonen; nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe vrienden maken, mezelf uitdagen. Een leven leiden dat erg voorspelbaar, veilig en zeker is, kan na een tijdje behoorlijk saai en oninteressant worden - het woord lijkt meer op stilstand - zoals in "dood".

Toen ik mijn huis verkocht, was het een beetje bevrijdend. Ik had het gevoel dat er een gewicht was opgetild. Er was tenslotte een huwelijk, een scheiding, het opvoeden van een kind (alleen), het opnieuw betreden van de datingscene, veertien jaar opnieuw single zijn, en verschillende banen - allemaal verweven in het weefsel van de muren van dat huis - alle herinneringen , sommige goede en sommige probeer ik te vergeten.

U kunt ook een leegte ervaren met vrienden die weggaan - hetzij vanwege vervroegde pensionering, loopbaanverplaatsing, of misschien vanwege volwassen kinderen die zijn verhuisd, met wie ze geografisch dichtbij willen blijven. Ik heb een jeugdvriendin met wie ik contact heb gehouden door de jaren heen die twaalf jaar geleden New York verlieten omdat ze hertrouwde - ook omdat haar ouders daarheen gingen om met pensioen te gaan. Omdat ze een "enig" kind is, wilde ze in de latere jaren ergens bij haar ouders zijn. Sindsdien is ze voor een tweede keer gescheiden. Ze haat het waar ze nu woont (Florida) - maar helaas voelt ze zich opgesloten en moet ze daar nu blijven als haar 'enige' kind, een dochter, afgestudeerd rechten en daar haar praktijk gaat opzetten.

Sommigen van ons "Midlifers" zaten te wachten op deze tijd toen onze kinderen volwassen waren en we zouden tijd hebben voor onze eigen bezigheden, alleen om te ontdekken dat we aan het "lege nest syndroom" lijden, ondanks het genieten van onze enigszins nieuw gevonden vrijheid en verlangde ernaar om onze eigen identiteit te herstellen en de wereld opnieuw te verkennen, genietend van nieuwe hobby's - of hobby's die zijn opgegeven vanwege verantwoordelijkheden en andere eisen aan onze tijd.

Wat ik tot nu toe heb bedacht, is dat het nooit te laat is om van koers te veranderen, een passie te volgen, te daten, te hertrouwen, te gaan studeren of wat het ook is dat je hebt uitgesteld. Vandaag zou de eerste dag van de rest van je leven kunnen zijn! Word weer een kind. Krijg je enthousiasme terug. Blijf het niet alleen maar uitstellen. Leef je leven doelbewust. Zoek een reden om elke ochtend op te staan ​​- met een lied in je hart. Hopelijk is je nieuwe kijk op het leven besmettelijk!

Zoals Dr. Wayne Dyer, naar wie ik altijd met ingehouden adem luister, zegt: "Ga niet dood met je muziek nog in je". Dat is iets om over na te denken ...

Denk er over na!

Video-Instructies: Dennis Van Den Bergh - De brillen van het leven (Mattheüs 6) (April 2024).