Terugkeren naar je wortels in meditatie
Toen ik opgroeide in een gereformeerd joods gezin, leerde ik al vroeg dat praktische kwesties belangrijker waren dan spirituele. Toen ik naar God en de hel vroeg, vertelde mijn grootmoeder me altijd: 'Wie weet? Laten we gaan eten. " Toen ik opgroeide en wegging van de rituelen uit mijn jeugd, zocht ik op een aantal plaatsen naar verlichting, waarbij yoga het meest bij mij paste. Toen ik leerde mediteren, leerde ik vanuit een yogisch perspectief. Het was pas toen ik op weg was naar de middelbare leeftijd dat ik in gedachten kwam om terug te kijken naar mijn wortels. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben met dit verhaal.

En eerlijk gezegd? Het is jammer dat zovelen van ons hetzelfde kunnen zeggen. Niet dat erfelijkheid het lot is, maar dat een meditatiebeoefening die ons verbindt met ons erfgoed ons alleen meer in contact kan brengen met onszelf. Als yoga echt 'vereniging' betekent, moeten we dan niet proberen verbinding te maken met onze wortels en onze tenen proberen aan te raken in Standing Forward Bend?

Dit hoeft niet te betekenen dat we teruggaan naar de kerk, de tempel of de moskee als we die aantrekkingskracht niet voelen. Als we onszelf spiritueel beschouwen in plaats van religieus, zijn we vrij om te bidden en te mediteren op een manier die goed voelt. Er is echter een evenwicht tussen blinde acceptatie en volledige afwijzing, en het is mogelijk om de baby te houden, zelfs als het badwater wordt weggegooid (om een ​​traditioneel gezegde te gebruiken.)

Er is een specifiek joods gebed dat zich richt op dankbaarheid. Het wordt traditioneel gesproken om vakanties en vreugdevolle gelegenheden te markeren; voor mij betekent dat dagen die eindigen op een "Y". Ik wil dat elk moment van mijn leven het heilige raakt en dat mijn geest dankbaar is voor alle dingen. Daarom gebruik ik dit gebed graag als een van mijn persoonlijke mantra, gebruiken om elke meditatie te beginnen. Soms visualiseer ik, wanneer ik dit gebed zeg, mijn moeder en grootmoeder, en hun moeders en grootmoeders, enzovoort, terug in de tijd, een consistente lijn van DNA. Dit is een manier waarop ik, als niet-praktiserende joodse persoon, mijn wortels kan eren.

Denk aan de manier waarop je bent grootgebracht. Is er iets - een gebed, een oefening, een feestdag - dat je als kind vreugde bracht? Is het mogelijk om iets daarvan in de meditatie van vandaag op te nemen? Is er een culturele traditie die je verbindt met je voorouders? Dit kan betekenen dat je op St. Patrick's Day tijd nodig hebt om na te denken over de Ierse diaspora; het kan ook suggereren dat een persoon die katholiek is opgevoed zich op zijn gemak voelt bij het gebruik van een mala bij het chanten van mantra's vanwege de gelijkenis van die oefening met de rozenkrans.

Erfgoed omvat ras, stam, land, religie; het omvat ook geslacht en ervaring. Misschien ging je gezin elk weekend naar het strand; zou je iets dat gerelateerd is aan de oceaan in je meditatie kunnen opnemen? Als vrouw voel ik me aangetrokken tot de godinnen van de mythologie en het vrouwelijke gezicht van God; is dit misschien ook voor u waar?

Wanneer je vervolgens gaat zitten om te mediteren, neem dan even de tijd om na te denken over wie je bent in termen van je ouders, je DNA en alle verschillende aspecten van je ziel. Hoe kun je die meenemen in je dagelijkse reflecties, je gebedspraktijk, je lezingen of wat je ook doet om je ziel te voeden? Als je met je Hogere Macht praat, zou je dan een vooroudertaal kunnen opnemen - of voel je je meer verbonden door de woorden van je dagelijkse leven te gebruiken?

Er is hier geen antwoord. Als je vastbesloten bent om meditatie echt voor jou te laten werken, zijn dit vragen die je zelf moet beantwoorden. Je uiteindelijke beslissing zal je meditatieve oefening zeker verrijken.

Video-Instructies: Healing Sleep Music ★︎ Stronger Immune System ★︎ Binaural Delta Wave Sleep Music (Mei 2024).