Overweldigd door alleenstaande ouders
Ik ben altijd op zoek naar artikelideeën en een van de plaatsen die ik zoek zijn de zoekbestanden voor de site van de alleenstaande ouders op CoffeBreakBlog.com. Een van de zoektermen die vanmorgen werden vermeld, zorgde ervoor dat ik stopte om na te denken. De zin was heel simpel, "spijt kinderen". Ik heb geen idee wat de bedoeling van de zoeker was toen hij deze zin in het zoekprogramma invoerde; ik voelde echter onmiddellijk medeleven met deze persoon. Een alleenstaande ouder zijn is niet eenvoudig, vooral met de hedendaagse economie, en deze zin leek verwarring, stress, zorgen en wanhoop uit te stralen.

Niet alle alleenstaande ouders zijn succesvol als alleenstaande ouders. We proberen - we geven alles - we werken en we worstelen. We houden van en we koesteren. We willen het beste voor onze kinderen. Maar er zijn alleenstaande ouders die hun baan verliezen, hun huizen verliezen en dakloos worden met kinderen. Er zijn mensen die beseffen dat ze niet kunnen omgaan met de stress van de situatie die hen heeft geleid tot de status van alleenstaande ouder, plus een baan, plus het opvoeden van kinderen. Er zijn mensen met andere problemen die hun tijd en inspanningen vergen.

Het is niet dat ze niet van hun kinderen houden, of dat ze hen zelfs de schuld geven voor hun problemen, maar gewoon dat ze pijn, schaamte of woede voelen omdat ze niet voor hun kinderen kunnen zorgen zoals ze uiteindelijk wensen. En spijt kruipt erin.

Laat ik nogmaals zeggen, alleenstaande ouderschap is niet eenvoudig. En net zoals sommige mensen niet als ouders bedoeld zijn, kunnen sommige mensen niet omgaan met alleenstaand ouderschap. Voordat die spijt iets ergers wordt, moeten ze hun emoties en hun situatie onder ogen zien en doen wat het beste is voor hun kinderen en zichzelf.

Dit is een moeilijk en confronterend onderwerp. Hoe het ook wordt afgehandeld, iemand zal er zeker bezwaar tegen maken. Ik kan de woorden horen van mensen die ik vertrouw en bewonder de staat: "Je had een kind, nu moet je je vastbuigen en voor ze zorgen." Ik kan niet zeggen dat ik het daar niet mee eens ben. Er zijn echter tijden en mensen die zich niet zomaar kunnen 'vastgrijpen en voor hen kunnen zorgen'. Is het antwoord op strijd en laat de frustratie en woede groeien? Niet nauwelijks. Dit zal de situatie alleen maar verergeren. Frustratie en woede over de situatie in een gezin, de strijd om kinderen te ondersteunen, de gedachte aan falen, zullen de situatie alleen maar verergeren en leiden vaak tot depressie, frustratie, kindermishandeling of verwaarlozing.

Als je een van die alleenstaande ouders bent die denkt dat ze aan het eind van hun touw zijn en dat ze gewoon niet voor hun kinderen kunnen zorgen, vraag dan om hulp. Uw lokale United Way ondersteunt familieservicecentra die individuele en gezinsbegeleiding bieden op een glijdende schaal op basis van inkomen. Bel ze op. Het is geen schande om de lokale voedselbanken te vinden als je moeite hebt om eten op tafel te zetten. Het is beter om je kinderen te vragen en te voeden dan naar hen te luisteren huilen omdat ze honger hebben. Het kan heel moeilijk zijn om toe te geven dat jouw situatie buiten je controle ligt, maar het is heel belangrijk om te begrijpen dat er mensen zijn die om je geven en die het zullen begrijpen. Er zijn mensen die u kunnen helpen en dit zullen doen zonder oordeel. Het is beter om die hulp te zoeken voordat de woede en frustratie op een punt komen dat je acties onomkeerbaar en schadelijk zijn.

Ik moet ook toegeven dat als je in een situatie als ouder bent, het voor jou volledig onmogelijk is om voor je kinderen te zorgen, ze bij familie of een vertrouwde vriend achter te laten terwijl je - een baan vindt, professionele hulp zoekt, je leven in orde, wat er ook voor nodig is - is geen schandelijke daad. Soms kunnen we door onze opoffering het meest onze liefde tonen. In extreme situaties kan het opgeven van een kind voor adoptie een vermomde zegen zijn, zelfs als sommigen je er hard voor beoordelen. Er zijn enkele situaties waarin pijn onvermijdelijk is; u moet zich echter afvragen of uw kind meer pijn zal ervaren als de situatie hetzelfde blijft of verandert. Als u uw eigen beslissingen niet kunt vertrouwen, is dit ook waar familie en ervaren professionals u kunnen helpen de beslissing te nemen die het beste is voor u en uw kinderen.

Ongetwijfeld moet ik zeggen dat mijn wens is om elk gezin intact, gezond en gelukkig te zien. Werk eraan om uw gezin gezond te houden. Als realist weet ik echter dat gezinnen omstandigheden niet altijd overleven. In dergelijke gevallen is het belangrijkste aspect van overleven dat de kinderen zich in een omgeving bevinden waar liefde en veiligheid voorop staan. Hoe moeilijk het ook is, laat dat je doel zijn.

Video-Instructies: Binnenkijken bij een alleenstaande moeder | HOMETOUR | ALBOE.nl (April 2024).