afluisteren

• April 29, 2024

Niet veel van ons denken aan ‘Overhearing’. Hiermee bedoel ik niet afluisteren, maar eerder delen van gesprekken horen die vrienden, familie of collega's om ons heen hebben. We zijn eigenlijk niet opgenomen, maar we zijn ook niet uitgesloten. Stel je bijvoorbeeld een eettafel voor. Er zitten acht mensen rond de tafel. Een tijd lang trekt één spreker de aandacht van alle aanwezigen, maar na een tijdje versplintert het gesprek en zijn er misschien drie gesprekken tegelijk. Het horen van mensen kan zich concentreren op het gesprek dat ze voeren, maar tegelijkertijd zullen ze woorden uit de andere gesprekken afluisteren. Soms vraagt ​​het hen om iets te zeggen als "Ik heb dat gehoord!" of "Ik luister, dus praat niet over mij!" (glimlach)

Afluisteren speelt een belangrijke rol in ons taalleerproces. In eerste instantie reageert een baby alleen wanneer er tegen hem wordt gesproken, meestal herhaalt hij de woorden die hij hoort. Maar naarmate de tijd verstrijkt, halen ze steeds meer uit gesprekken die niet specifiek op hen zijn gericht. We beginnen woorden aan elkaar te spellen (nemen we hem mee naar de "P" "A" "R" "K"?). Hoewel we niet direct met het kind praten als we dit eenmaal beginnen, geeft dit aan dat het kind is begonnen af ​​te luisteren als onderdeel van zijn leerproces. Hij moet zich nog realiseren dat we alleen suggesties doen en misschien het woord dat hij kent oppikken en dan eisen dat we het doen - dus we spellen het woord om deze reactie te voorkomen.

Het zijn niet alleen kinderen die luisteren. Als volwassenen zijn er zoveel plaatsen om af te luisteren. Soms nemen we een paar woorden uit een gesprek en kunnen we meedoen met een mening. Op andere momenten hebben we de televisie of radio op de achtergrond en horen we een sleutelwoord of twee. Dit kan leiden tot actie - stoppen met wat we doen, het geluid harder zetten en luisteren naar wat er wordt gezegd. Belangrijke voorbeelden hiervan zijn wanneer onverwachte rampen gebeuren - zoals de tweede kerstdag Tsunami in Atjeh, een schietpartij op school of de tweelingtorens van 9/11. Het gebeurde voor mij op de dag dat prinses Diana werd vermoord. Ik was met mijn zoon aan het winkelen in een technologiezaak en het nieuws kwam via de radio in deze winkel. Ik was helemaal doof en heb deze aankondiging niet afgeluisterd, maar mijn zoon deed het en hij waarschuwde me ervoor, stopte en luisterde en vertelde me erover.

Een dove persoon heeft niet de mogelijkheid om af te luisteren en loopt daardoor veel van wat er op de wereld gebeurt mis. Als mijn zoon die dag niet bij me was geweest, zou ik me niet bewust zijn geweest van dit vreselijke ongeluk. Ik zou het inderdaad een aantal dagen niet geweten hebben, want het was vóór internet, ik had geen televisie, kon niet naar de radio luisteren en kocht zelden kranten. Afluisteren speelt een belangrijke rol in onze sociale structuur.

Video-Instructies: AFLUISTEREN en dan ADVERTENTIES?! | De waarheid over online GEVOLGD worden (April 2024).