Midem - Muziekindustrie verzamelt zich in Cannes
De muziekindustrie komt elk jaar in januari samen in Cannes voor drie dagen netwerken en concerten genaamd Midem. Zoals het geval is tijdens het filmfestival, kun je iedereen die iemand is herkennen aan het insigne dat aan hun nek bungelt terwijl ze zich een weg banen door de stad.

Midem University draait overdag in het Palais des Festivals, waar sprekers marketinginzicht geven, opkomende technologie wordt geïntroduceerd en klanten van internationale verkopersrechtbank perspectief. In overeenstemming met het schoolthema, wordt zelfs een "jaarboek" uitgegeven met de contactgegevens van alle deelnemers.

'S Avonds begint het Midem-festival met drie avonden met drievoudig gefactureerde concerten waarbij bands een set spelen om de release van een nieuw album te promoten. Toegang tot de Magic Mirrors-locatie, een deel circustent, een deel salon, is alleen op uitnodiging. Voor het grote publiek wordt de Midem Off, waar up en comers verkorte sets uitvoeren, gehouden in de pubs van Cannes.



Hoogtepunten uit de showcase van dit jaar waren Asaf Avidan, die de stem van Janice Joplin lijkt te kanaliseren door zijn kleine mannelijke frame. Hij werd gevolgd door de Engelse outfit Madness die het podium betrad met het showmanship van WWF-worstelaars die zich voorbereiden op een gevecht. Handdoeken om hun nek gedrapeerd, bolhoeden en een bandlid dronken zelfs melodramatisch een sierlijke kop thee terwijl ze in ska kwamen. Ik heb nog nooit een mosh pit zo smiley gezien als degene die de voorste helft van het vloeroppervlak in beslag nam. Toen de nacht ten einde liep, konden zelfs de vervuilde industrietypes het niet laten om hun hit 'Our House' uit de jaren 80 om te zingen.


De afsluitende avondvoorstelling van maandag door de Belgische groep Balthazar was mijn favoriet van het festival. Hun merk van indie rockt een dansbare dosis melancholie. Ik heb hun nieuwste album Rats on loop gestreamd en het wordt steeds beter. De onderneming van het Franse model Lou Doillon voor het maken van muziek was langverwacht en trok nogal wat publiek. Op het podium gekleed androgyn droeg ze een fragiele glimlach en presteerde stijf, maar de genetisch gegeven gratie van het hebben van Jane Birkin als moeder maakt je een mythisch wezen ondanks hoe je beweegt. Haar merk van pop-folk werd geleverd met een country twang zo uitgesproken als die van Jolie Holland, niet slecht voor een Frans-Engelse meid.



RSS
gerelateerde artikelen
Editor's Picks Artikelen
Top tien artikelen
Vorige functies
Sitemap





Inhoud copyright © 2019 door Melissa Demiguel. Alle rechten voorbehouden.
Deze inhoud is geschreven door Melissa Demiguel. Als u deze inhoud op welke manier dan ook wilt gebruiken, heeft u schriftelijke toestemming nodig. Neem contact op met Melissa Demiguel voor meer informatie.