wolluizen

• Mei 4, 2024

Wolluis zijn behoorlijk walgelijk. Ik bedoel, voor zover plantenplagen gaan, zijn melige insecten de enige die me echt doen krimpen. Ze zijn een soort zacht schaal insect dat een witte wasachtige substantie afscheidt waardoor ze een pluizige katoenlook krijgen. Stel je een massa levende goo voor die bedekt is met plukjes dons, die plakkerige honingdauw verdrijft over je hele geliefde plant. Het is verschrikkelijk!

De schade veroorzaakt door wolluis kan een beetje moeilijk te detecteren zijn. Er kan een algemene afname van de kracht van de plant zijn als het insect voedingsstoffen opzuigt. De honingdauw is wat de meeste problemen veroorzaakt. Schimmel zoals roetachtige schimmel kan op de honingdauw groeien, waardoor de hoeveelheid licht die de plant beschikbaar heeft voor fotosynthese afneemt. Roetachtige schimmel kan ook een algemene aantasting van het uiterlijk van de plant zijn, maar het kan worden afgewassen met zeepwater.

Deze bugs zijn goed in verbergen. De meeste plagen blijven een tijdje onopgemerkt totdat de bevolking is ontploft. Wolluis komt graag in die hoekjes en gaten waar ze moeilijk te verwijderen zijn. Je vindt ze vaak aan de onderkant van bladeren of op plantstelen, maar ze houden er echt van om in de omhulsels en tussen de pseudobollen van orchideeën te komen. Ze kunnen zelfs in de grond worden gevonden en zich tegoed doen aan de wortels of wortelstokken van uw plant. Echt, ze kunnen overal zijn.

Wolluis is dol op reizen. Als je de fout maakt om een ​​aangetaste plant mee naar huis te nemen, kunnen de insecten gewoon een wandeling maken naar de plant ernaast. Dit is waar ze een beetje lastig kunnen zijn: zoals ik al zei, ze houden ervan zich te verbergen. Wolluis zal hangen onder potten of onder een lip of rand in het gebied. Als je tijdens hun reizen je planten behandelt om de indringers uit te roeien, kan de wolluis die nog bezig was je salontafel te kruisen overleven om je planten opnieuw te koloniseren!

Nu je helemaal walgt, weet je zeker dat je wilt weten hoe je van deze wasachtige, witte overlast af bent. Helaas is het niet eenvoudig. In de glastuinbouw wordt vaak gedacht dat als je wolluis hebt, je er nooit echt vrij van kunt zijn. Ik heb maar één keer een wolluis in mijn huis gevonden en ik heb de plant onmiddellijk weggegooid. Dit kwam vooral omdat ik op dat moment teveel tijd had besteed aan het omgaan met insecten, maar soms is het het beste om de plant weg te gooien.

Als je liever geen afstand doet van je plant, zijn er een paar behandelingen die je kunt proberen. Het gemakkelijkst zou zijn om de insecten te deppen met isopropylalcohol. Dit is gewoon gewone ontsmettingsalcohol, die je bij elke supermarkt of drogist kunt vinden. Ik gebruik meestal die met de concentratie van 70%, vooral voor mijn orchideeën. Wattenstaafjes werken hier prima voor: laat alcohol vallen in de gebieden waar je niet kunt zien of reiken en verwijder de insecten in de gebieden waar je kunt. Alcohol droogt de insecten uit en doodt ze, in alle levensfasen. U moet deze behandeling meerdere keren herhalen, ongeveer 9 of 10 dagen uit elkaar. Zorg ervoor dat je alle delen van de plant wegveegt die witte, roze of geelachtige resten lijken te hebben, omdat dit groepen kleine jonge jongen kunnen zijn.

Een andere behandelingsmethode zou een tuinbouwolie of neemolie zijn. Deze moeten worden gebruikt zoals de container aanbeveelt, maar u kunt behandelingen afwisselen met alcoholbehandelingen voor mogelijk groter succes. Mealybugs hebben de neiging om vrij gemakkelijk resistentie tegen pesticiden op te bouwen, dus ik zou van deze route afzien tenzij andere methoden niet hebben gewerkt.

Vergeet niet dat wolluis zich in de grond kan begeven, dus opnieuw verpotten en / of behandeling van de wortels kan nodig zijn. Hopelijk is dit een nuttige bron als u ooit met deze walgelijke kleine bugs te maken krijgt. Persoonlijk hoop ik dat je het nooit nodig zult hebben.