De kerstroos
De kerstroos wordt al lang geassocieerd met Kerstmis en is geen roos en zelfs niet gerelateerd aan zijn naamgenoot. De plant wordt soms winterroos genoemd. Het is ook bekend als sneeuwroos omdat het in de sneeuw verschijnt en ongedeerd is door sneeuw en ijs.

Inheems in Egypte, wordt de groenblijvende vaste plant ook zwarte nieskruid genoemd vanwege de zwarte wortel, die giftig is. Het werd zo genoemd Kerstroos omdat het in de winter kan bloeien.

Het gebruik van deze plant dateert naar verluidt uit het Neolithische tijdperk. Afhankelijk van het klimaat kunnen kerstrozenbloesems overal verschijnen, van herfst tot lente. Het kan echter worden gedwongen om op tijd voor Kerstmis te bloeien.

De folklore van deze plant is niet allemaal zoetheid en licht. Omdat het in het verleden werd ervaren als het bezitten van grote krachten, werd het vaak buiten deuren geplant als een middel om bewoners te beschermen tegen boze geesten, tovenaars en heksen. Historisch gezien werden de bloemblaadjes om dezelfde reden als strooikruid gebruikt.

De plant is gebruikt voor medicinale doeleinden, maar wordt als vrij giftig beschouwd. Toch is het gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen. De dood kan echter het gevolg zijn wanneer mensen de plant intern innemen.

Een aantal mythen en volksverhalen hebben betrekking op de rol van deze plant met Kerstmis. In één versie verschenen hellebores van de sterren die uit de lucht vielen in de nacht van de geboorte van Jezus.

Volgens de legende werd de plant geassocieerd met Kerstmis nadat een jong plattelandsmeisje of een herdersmeisje huilde omdat ze geen cadeau had voor de baby in de kribbe. Een engel verscheen en veranderde haar tranen in bloembladen van de helleboring en vestigde de aandacht van het meisje op de bloemen in de sneeuw. In sommige versies van het verhaal heet het herdersmeisje Madelon. Volgens legendes waren de bloemen aanvankelijk wit wanneer ze aan de baby werden gepresenteerd, maar ontwikkelden roze tinten overal waar de handen van de baby ze aanraakten.

In de Franse versie van het verhaal verschenen de bloemen in de winter als antwoord op de gebeden van een domme jongen. Hij had iets nodig om de kerk met Kerstmis te versieren, en deze verschenen net op tijd. In Frankrijk was de kerstroos vooral populair en werd traditioneel gebruikt om de kersttafel te versieren.

In een Zweeds verhaal was de bloem de enige overlevende van een magische paradijstuin die was verdwenen.

Soms wordt deze bloem de bloem van St. Agnes genoemd. De kerk betoont haar eer op 21 januari, wat haar feestdag is. Ze werd beschouwd als een patroon van zuiverheid. Ze werd een martelaar op dertienjarige leeftijd omdat ze haar geloof in 300 na Christus beweerde.


Video-Instructies: Een Kerstcreatie voor op de tuintafel met de Kerstroos (Mei 2024).