Een leven dat je je alleen maar kunt voorstellen

• April 26, 2024

Een van de dingen die ik in mijn vroege dagen van herstel voortdurend hoorde, was hoe mijn leven zou veranderen als ik de trap op ging, naar vergaderingen ging, een sponsor kreeg en van dienst was. Ik hoorde persoon na persoon vertellen hoe ze zich nooit hadden kunnen voorstellen wat voor soort leven ze vandaag hebben. Ik begreep dat allemaal en was erg opgewonden!

Ik wist voor sommigen dat een veel beter leven een leven zou kunnen zijn zonder drinken of drogeren en dat is alles wat ze nodig hadden. Ik wist ook dat voor sommigen een droomleven misschien een dak boven het hoofd had en eten op tafel. Een droomleven, het soort dat je je alleen maar kunt voorstellen, is gerelateerd aan het leven dat een persoon dagelijks leeft.

Helaas ging het voor mij een leven waar ik alleen maar van had kunnen dromen niet over basisbehoeften. Het ging meer om wensen. Het betekende eerst een baan; dan een betere baan met meer geld; een echtgenoot die bij me zou blijven en succesvol zou zijn zodat we meer geld zouden kunnen hebben, meer dingen; reizen ... met andere woorden, een nogal egoïstische kijk op hoe een droomleven eruit zou zien.

Dus terwijl mijn hersteljaren aanhielden, verliep dit allemaal niet zoals verwacht. Voor het eerst in mijn volwassen leven was geld eigenlijk een probleem. Het gebrek eraan, dat is het. Er waren een aantal verschillende factoren die hebben bijgedragen aan de financiële onzekerheid die mijn God Box meerdere keren heeft getroffen. Maar ik was nuchter, relatief tevreden, gelukkiger dan ik dacht dat ik zou zijn, maar ik dacht nog steeds dat er meer moest zijn. Wat dat "meer" was mij zo ontgaan.

Gisteren vond ik de "meer"! Ik moet eerst afdwalen en zeggen dat mijn dochters tijdens mijn slechtste drinkjaren besloten om aan de andere kant van het land te wonen. Ik zou excuses verzinnen waarom ze ervoor kozen zo ver weg te zijn, maar diep van binnen wist ik het. Ik was het.

Ver in mijn jaren van herstel verhuisde mijn oudste dochter terug naar Arizona (ja, daar woon ik). Ze zijn een beetje vader naar het noorden verhuisd, maar niet zo ver dat we ze niet zo vaak konden zien als de tijd het toeliet. Mijn tweede dochter vestigde zich aan de oostkust. Ik was jaloers op gezinnen die niet overal verspreid waren, maar ik voelde dat ik blij moest zijn dat er minstens één familie in de buurt was.

Afgelopen kerst kondigde mijn oudste aan dat ze naar Minnesota zouden verhuizen! Mijn dochter, haar man, mijn zes prachtige grootouders ... zelfs de honden! Mijn man en ik waren er kapot van en ja, ze bewogen wel. Het is moeilijk om het soort eenzaamheid uit te drukken dat we voelden. Het is niet alsof ze zo dichtbij leefden, maar het idee dat we ze twee keer per jaar zouden zien, was deprimerend. Ik had al een dochter die ik twee keer per jaar zag en nu twee ???

Ik begon met tegenzin kinderspullen in te pakken. DVD's, speelgoed, spelletjes, kleding en toen ik klaar was, liet ik het allemaal in de slaapkamer staan ​​totdat ik de energie kreeg om ze te verzenden of weg te geven. We hebben de deurbel uitgeschakeld. Wat maakt het uit wie een deur opent als wij alleen zijn? De afgelopen Moederdag was een van mijn meest slechte dagen. Ik had een hekel aan het lezen van Facebook en alle gelukkige moeders en dochters samen op die speciale dag.

Twee weken geleden kwam de eerste verrassing. Ze gingen terug! Ze gingen terug naar Sedona, waarschijnlijk de mooiste plek in de VS! Ik hield mijn adem in totdat ik zeker wist dat het ging gebeuren en vanaf vandaag is er geen weg meer terug. Ik kan je de spanning niet vertellen. Ik had nooit gedacht dat het zou gebeuren
Mijn schoonzoon aan de oostkust voltooit zijn tijd in het leger in februari. Ze wilden niet in het gebied blijven, maar waren vastbesloten dat ze niet zo ver zouden gaan van waar ze nu zijn. Ze hadden veel beslissingen te nemen en met vier kleine kinderen zou de verplaatsing niet gemakkelijk zijn. Mijn man en ik hadden gebeden dat ze hier ooit zouden kunnen wonen, maar we waren het er allebei over eens dat het nooit over een miljoen jaar zou gebeuren.

Gisteren de tweede verrassing! Na het verlaten van het leger kwamen ze om hun huis in Arizona te maken! Er is niets in de hele wereld dat me meer verrast en er is niets meer dat ik had kunnen wensen. Nu ze op Facebook heeft gepost, is er voor hen ook geen weg terug!

Mijn leven vandaag? Mijn leven vandaag, op dit moment, is het leven waar ik van heb gedroomd. Het is de vervulling van dromen. Het heeft niets met iets materieel te maken. Het gaat niet om de "dingen". Het is nuchterheid, dankbaarheid, vrede, liefde en mijn familie. Het gezin waarvan ik dacht dat ik het nooit zou kunnen krijgen vanwege de slechte keuzes die ik in het verleden had gemaakt. Mijn eerste gedachte was dat God goed is en oh, hoe Hij op zulke mysterieuze manieren werkt. Ik begrijp nu de opwinding in een gezicht en een stem wanneer iemand deelt hoe hij / zij zich nooit het leven had kunnen voorstellen dat ze vandaag leven. Nooit in een miljoen jaar. God is goed!

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

Vind Grateful Recovery leuk op Facebook. Kathy L. is de auteur van "The Intervention Book" nu in print, e-book en audio.

Video-Instructies: HEF: 'Ik kan me geen leven zonder jonko's voorstellen' | HIPHOP NL #2 (April 2024).