Leren om te wankelen

• Mei 17, 2024

De kunst van het wichelroedelopen heeft zijn wortels in de prehistorie en wordt in veel heilige teksten genoemd. Gewoonlijk is de genoemde stijl van wichelroedelopen het enkelvoudige stangenstelsel in de vorm van "De godheid, de priester of de acoliet, sloeg met hun staf op de rots waardoor water naar buiten stroomde". Vaak wordt de plek dan het begin van een heilige rivier of genezingspoel en pelgrimsoord voor de volgelingen van dat specifieke spirituele pad of mensen die hopen op een wonderbaarlijke genezing. In deze tijdperken was een regelmatige watervoorziening de sleutel tot een succesvolle nederzetting met de toegevoegde handelsbonus van pelgrims die het water kwamen bekijken en proeven.

In latere tijden betekende het belang van metalen dat ze meer werden gedowed dan water door professionele wichelroedelopen. Maar op het platteland had elk dorp meestal minstens één wichelroedeloper of "Water Witch" om bronnen te vinden en mensen te vertellen wat de beste plek is om een ​​put te laten zinken. Technieken en methoden werden in verschillende delen van de wereld ontwikkeld en verhandeld via internationale communicatieroutes zoals de zijderoute die China, Europa, het Midden-Oosten en punten erlangs verbindt. Veel heidenen hebben erop gewezen dat wichelroedelopen wellicht is ontstaan ​​in het oude China als een van de ervaringsgerichte delen van het taoïsme, dat in veel delen van dat land 'taoïsme' wordt genoemd.

Jarenlang heeft de mythe volgehouden dat alleen speciaal begaafde mensen konden wieden. Dit is het resultaat van een combinatie van het gebruik van wichelroedelopen die voor veel mensen te onzinnig waren om succesvol te gebruiken, en de dorpswandelaars dringen aan op het veiligstellen van hun inkomen. Tegenwoordig suggereren experimenten, zowel door covens als door paranormale onderzoekers, dat de meeste mensen de juiste training en instrumenten kunnen gebruiken om de vaardigheid uit te drukken. De juiste mentale houding is ook belangrijk, als iemand te horen krijgt dat hij niet kan wankelen, of als hij denkt dat het in strijd is met zijn spirituele pad of wereldbeeld, dan kunnen ze zichzelf ervan weerhouden.

In het Westen is het traditionele beeld van de wichelroedeloper iemand in een veld met een gevorkte tak die op en neer loopt op zoek naar een waterbron. De gevorkte stok, hoewel traditioneel, is ook een van de moeilijkste wichelroedes om correct te gebruiken. Het moet in een greep van dynamische spanning worden gehouden, bijna op het punt van omhoog of omlaag vegen, afhankelijk van wat de indicator voor de doelsubstantie zou moeten zijn. Wanneer de wichelroedeloper het doelwit detecteert, geeft dit de laatste impuls aan de stok om te tikken, wat betekent dat de grip niet alleen stevig moet zijn, maar ook gevoelig, wat een moeilijke fysieke evenwichtsoefening is.

Zoals bij veel van de magische kunsten heeft wichelroedelopen in de vorige eeuw veel ontwikkelingen ondergaan. De grootste verandering was de ontdekking en het gebruik van tools en technieken die veel gemakkelijker te gebruiken zijn, gekoppeld aan het begrip van enkele van de psychospirituele mechanismen achter de vaardigheid zelf. Dit heeft het wichelroedelopen tot een praktische en nuttige vaardigheid binnen het bereik van iedereen gemaakt, met toepassing in zowel het fysieke als het spirituele rijk.
Het huidige wetenschappelijke denken is dat wichelroedelopen een ideomotorische reactie is, bestuurd door het onderbewuste. In wezen wordt het wichelroedelichaam een ​​manier voor de delen van het bewustzijn buiten het bewustzijn om te communiceren met de bewuste persoonlijkheid. In aanvulling op deze experimenten door leden van de magische gemeenschap hebben aangetoond dat het gebruik van wichelroedelopeningen met magische bedoeling, en ze met magische energie infuseren, hen een waardevol bezit kan maken in vele aspecten van magie, ritueel en waarzeggerij.

De beste manier om deze vaardigheid te leren, is om op fysiek vlak te beginnen, met behulp van wichelroedelopen en -technieken om gemakkelijk controleerbare items en gebeurtenissen te detecteren. Het eenvoudigste hulpmiddel om mee te beginnen is de hoek of "L-staven" die, zoals de term suggereert, bestaat uit twee L-vormige draadlengtes. Je kunt ze commercieel kopen, maar het is veel eenvoudiger en goedkoper om ze te maken. Neem twee draadkleerhangers en knip ze met behulp van sterke draadscharen of tinnen knipt alleen aan de basis van de haak en schuin over op het punt voordat de basis buigt om de derde kant te worden. Maak de resulterende draad recht in een ‘L’ vorm, met een typische draadkleerhanger waarbij de lange arm ongeveer 16 ins (40 cm) is en de kortere 15 cm (6 inch). U kunt omheiningsdraad en zelfs oxyacetyleen lasstaven in een vergelijkbare vorm en afmetingen buigen.

Het is hoe ze worden gebruikt, in plaats van waar ze van zijn gemaakt, dat ze zo nuttig maakt. Toen ik ze voor het eerst begon te gebruiken, hield je ze gewoon bij de korte armen in losjes gebalde vuisten, met je armen gebogen zodat je onderarmen 90 ° ten opzichte van je lichaam waren en parallel aan de grond. De staven worden in lijn met de onderarmen gehouden, evenwijdig en op dezelfde hoogte als elkaar met de korte armen recht naar de grond wijzend. De losse grip betekent dat de staven weg of naar elkaar toe bewegen bij de minste verandering in hoeken van de onderarmen, polsen of handen. Soms wordt dit geregeld door het onderbewustzijn en bij anderen door het lichaam dat reageert op de aanwezigheid van de substantie of de energie waarvoor wordt ge wow. Over hoe of wat ervoor zorgt dat het lichaam direct op deze manier reageert, is nog steeds een kwestie van debat onder wichelroedeleden.De meer materialistisch ingestelde zeggen dat het de extra gevoelige perceptie is van het onderbewustzijn dat minieme signalen in de omgeving van de wichelroedelopen opmerkt, terwijl veel van de magische gemeenschap geloven dat het de aura is die in wisselwerking staat met de omgeving, of de algemene onderlinge verbondenheid van alle dingen.

Wat mensen ook geloven, het feit is dat wichelroedelopen een duidelijk fysiek effect hebben. Wanneer je wichelroedelopen doet, is dit wat het gereedschap laat werken en, als je je bewust wordt van de sensatie, kun je transcenderen met behulp van een gereedschap en puur verdiepen met je kinesthetische gevoel. In sommige situaties kan dit gevaarlijk zijn. Er is een theorie dat veel "ongeluk-blackspots" in afgelegen gebieden zonder duidelijke gevaren zich op een energie-nexus of -punt bevinden dat een sterke spierreactie kan veroorzaken, als een bestuurder dit niet verwacht, kan dit ertoe leiden dat ze onbedoeld aan het stuur draaien en crashen de wagen.

Om de spierreactie voor jezelf te ervaren met behulp van de staven die je hebt gemaakt, neem je wat batterijen (droge cellen) met de positieve en negatieve polen aan tegenovergestelde uiteinden en kartonnen dozen die je kunt sluiten en die breed en diep genoeg zijn om de batterijen erin te schudden. Plaats elke batterij in een doos, schud en draai ze om totdat u niet bewust weet welke kant een batterij op gaat, of zelfs als deze rechtop staat of ligt. Plaats de dozen in een lijn op een afstand van ongeveer twee voet tussen elke doos, houd de staven vast zoals uitgelegd en loop naar hen toe met de bedoeling te voelen of uit te vinden welke weg omhoog elke batterij is.

Wanneer u nadert, of wanneer u de doos bereikt, zullen de staven uit elkaar zwaaien of over elkaar kruisen. Open daarna de doos en kijk welke kant de batterij op gaat. Je zult snel ontdekken welke beweging betekent dat het positieve of negatieve uiteinde bovenaan is, en ook wat voor reactie je krijgt als de batterij op zijn kant is. Dit is een uitstekende manier om je bewust te worden van je wichelroedeleactie en die reactie zelf te ervaren.

Volgende keer: pendelen wichelroedelopen en "Remote Viewing"

Video-Instructies: SUPERCONSTRUCTIES: Hoe kan een kleine trilling een complete brug slopen? (Mei 2024).