Laura
"Ik zal nooit het weekend vergeten dat Laura stierf ... Want met de dood van Laura was ik alleen."

Dus begint de off-screen vertelling bij het openen van Laura, een van de beroemdste en meest memorabele van alle noir-mysteries uit de jaren veertig. Uitgebracht in 1944, Laura speelde Gene Tierney in de titelrol en werd geregisseerd door Otto Preminger, die de elementen van moordmysterie en psychologische thriller met een briljant effect combineerde. Het heeft een sfeer van verfijning, slimme dialoog en meedogenloze personages gespeeld door enkele van de beste filmacteurs van de dag.

Terwijl het verhaal begint, is Laura Hunt, een mooie reclameman gevonden, dood in haar appartement gevonden, haar mooie gezicht vernietigd door een jachtgeweer. De aan de zaak toegewezen detective is luitenant Mark McPherson, gespeeld door Dana Andrews. Hij is een nuchtere onderzoeker, maar als hij Laura's kring van intieme vrienden ontmoet, haar brieven en dagboek leest, zelfs haar parfum ruikt, raakt hij steeds meer tot haar aangetrokken. Terwijl hij naar het portret van Laura kijkt, zien we dat hij verliefd op haar wordt.

Dana Andrews geeft een eersteklas optreden als McPherson, een man wiens praktische kijk op de wereld op zijn kop staat wanneer hij zich realiseert dat hij romantisch geobsedeerd is door een dode vrouw.

Laura's relaties met degenen die het dichtst bij haar staan ​​- nu de hoofdverdachten in haar moord - worden getoond in flashback, en we kunnen allebei zien waarom ze onder de betovering van Laura vielen, en waarom elk een motief kon hebben om haar te vermoorden. Gene Tierney vond zelf dat dit niet de sterkste prestatie was die ze gaf, maar ik denk dat een bepaald element van passiviteit in de rol een voordeel is. Dit, gecombineerd met haar grote schoonheid, toont de essentiële zelfgerichtheid van de andere personages. Ze wilden dat Laura hun eigen perceptie van haar belichaamde, terwijl McPherson de echte Laura achter het beeld heeft ontdekt.

Laura was gebaseerd op de roman met dezelfde titel van Vera Caspary, gepubliceerd in 1943. De roman is geschreven in vijf secties, elk in de stem van een ander personage in het verhaal, maar de stijl werd vereenvoudigd in het scenario, voornamelijk geschreven door Jay Dratler.

De personages die we zien, zowel in flashback als na de moord, worden zonder uitzondering goed gespeeld. De verteller wiens woorden de film openen is Waldo Lydecker, gespeeld door Clifton Webb. Lydecker was de mentor van Laura die haar introduceerde in haar slimme sociale set. Hij is een krantencolumnist met een wrede humor; een egocentrische man die het leuk vindt om zijn invloed te gebruiken om iedereen neer te halen die te dicht bij Laura komt.

Ondanks de inspanningen van Lydecker heeft Laura een verloofde, Shelby Carpenter, een effete playboy, gespeeld door Vincent Price. Laura's tante, Ann Treadwell, gespeeld door Judith Anderson, is verliefd op Carpenter zelf.

Al deze personages en hun relatie met Laura dragen bij aan het mysterie rond haar dood, en Mark McPherson moet zich verdiepen in de complexiteit van elk van hun levens om de waarheid te vinden.

De laatste draai in de staart van Laura is waarschijnlijk bekend bij velen, en mogelijk eerder voorspelbaar, maar dit doet niets af aan de fascinatie van deze prachtige film.

Opmerking: ik heb 'Laura' vaak in televisie-uitzendingen gezien. Het is ook beschikbaar op dvd via Amazon.com; u kunt het vinden door op deze link te klikken Laura (Fox Film Noir)