La Fleche d'Or - Gratis live muziek in Parijs

• Mei 2, 2024

Afscheid nemen van Austin betekende meer dan het verlaten van de met veer gevoede stadsbadkuip Barton Springs. Afscheid nemen van locaties zoals de Elephant room en de Mercury, plaatsen die Austin opscheppen als de hoofdstad van de livemuziek van de wereld, lieten me achter met een leegte die moest worden opgevuld.

In een poging geworteld te raken in de Parijse muziekscene, heb ik veel van de belangrijkste locaties bezocht, hoewel nooit twee keer dezelfde plaats. L'Olympia is een recht van doorgang, alle grote namen hebben daar hun loop gehad. Oude bioscopen zijn omgebouwd tot concertzalen en nachtclubs die zich voordoen als locaties, de ambiance die wordt gedicteerd door de muziek. Toch zou ik mijn plekje nog moeten vinden: een pretentieloze club, comfortabel in het hosten van jazz of folk, elektronische rock of pop in een intieme setting waar artiesten zich vermengen met het publiek en de cover redelijk blijft.

Ik zou graag de Fleche d'Or bezoeken sinds ik hun uiteenlopende muziekplanning tegenkwam, verschillende shows geboekt op een avond, allemaal gratis voor degenen die in de rij wilden staan. Nieuwsgierigheid werd gestopt toen donderdagavond een kans beloofde om Alela Diane in Californië te horen. De lijn begon zich rond 7 te vormen, kort daarna werden we naar binnen gedreven. Ik had een uur om te kronkelen voordat ik me naar een hoek begaf om het spektakel te bewonderen.

Ik maakte het circuit door de veranda van het restaurant waar groepen zich nestelden in rode vinylbanken. Dineren aan salontafels keken ze uit op de treinsporen. In de trapleuning geweven fietsonderdelen bloeiden uit het rooster boven het hoofd, wielen als bloemen.

Aan de bar werden bier van de tap en een brouwsel van stoten op de hoogte gebracht. Op de vraag of ik het voorrecht had een polsbandje gratis drankjes te geven, vroeg ik hoe ik er een kon krijgen. "Slaap met de band of management, facilement!" grapte hij met een recht gezicht. Ik vond het beter om de 5 euro te betalen.

Bier in de hand, ik zag Alela in de ambiance onderdompelen, opwarmend voor de menigte en kon de gelegenheid niet weerstaan ​​om haar te begroeten. Gracieus accepteerde ze mijn lof over haar muziek. "Toen ik de plaat maakte, verwachtte ik niet echt dat iemand hem zou horen," antwoordde ze. We spraken over haar tijd op de weg en mijn ervaringen ontwortelden en herplantten hier.

De show markeerde het begin van de release van haar album, The Pirates Gospel, in Europa. De eerste van een groot aantal artiesten van Fargo om op te treden, gaf ze toe: "Ik moest de meeste nummers opnieuw leren voor deze show. Ik heb aan een heel nieuw album gewerkt." Als het niet zo kaarslicht was geweest, zou ik haar misschien hebben zien blozen terwijl ze een paar nummers van haar cd speelden, minuten voordat de set begon. "Waarom doen ze dit? Wat beschamend," zuchtte ze.



Vanuit het vergulde kader van het podium tuurde ze op ons neer. "Iedereen goed daar? Het ziet er een beetje druk uit." We waren gezellig tijdens haar serenade die het evangelie begon toen ze haar veren verstoorde. De Fransen zijn traag om te dansen, zelfs als ze zo ontroerd zijn door de muziek. Haar liedjes waren slaapliedjes, het publiek verrukt van haar verhalen over het landschap en de tijden gingen voorbij in het huis van haar vader.

Mijn favoriet van haar liedjes, To Be Still, roept bitterzoete gevoelens van nostalgie op. Ik word herinnerd aan emoties die opkomen tijdens een bezoek aan de Houston-buurt waar ik ben opgegroeid, prachtige momenten zoals regenbogen die zijn verstreken, om nooit iets steviger te zijn dan herinneringen.

Tevreden met een beknopte set beladen met favorieten, vond ik mijn weg naar de duisternis van een frisse herfstavond. Mijn staande kamer was een handelswaar voor de aanwezigen, een angstige lijn die zich voor de deur vormde en zich uit oogschot uitstrekte. Een ideale locatie voor het genre van een intieme uitvoering, de Fleche d'Or ontsnapt aan de pretentie van veel Parijse clubs door te verblijven in het geografisch minder sheik 10e arrondissement. Kom vroeg aan om te voorkomen dat je de avond doorbrengt op de stoep. Om dit zelf te achtervolgen zijn nog een paar bezoeken nodig, maar het kan inderdaad de leegte opvullen.

Video-Instructies: WILLY MOON LIVE IN PARIS A LA FLECHE D OR LE 27 AVRIL 2012 (Mei 2024).