Zwarte schorseneren oogsten en gebruiken

• Mei 11, 2024

Zwarte schorseneer is een winterwortelgewas dat ooit populair was. Dit heeft veel toepassingen in de keuken.

Zwarte schorseneren oogsten en gebruiken

Zwarte schorseneren hebben over het algemeen een betere smaak dan schorseneren. Dit is lekkerder als de wortels ongeschild blijven. Dit wortelgewas bevat inuline, dat wordt aanbevolen voor diabetici.

Voor het beste resultaat, vermijd het schillen van zwarte schorseneren voordat je gaat koken. Hierdoor wordt de smaak beter en wordt voorkomen dat de wortels gaan bloeden. De zwarte schil kan gemakkelijk worden afgewreven, net als bij bieten, zodra de zwarte schorseneerwortels zijn gekookt.

Zwarte schorseneer is een zeer veelzijdige knolgewas die op veel verschillende manieren kan worden bereid. Dit kan net als aardappelen of schorseneren worden gebruikt. De wortels kunnen worden gecombineerd met aardappelen en wortelen. Het wordt toegevoegd aan stoofschotels, soepen, gebakken, gebakken, gekookt of gestoofd. Zowel de rauwe als de gekookte wortels kunnen worden gemarineerd. Salade kan worden gemaakt van rauwe of gekookte zwarte schorseneerwortels. Dit gewas is uitstekend geserveerd met vlees of witte saus. De geroosterde wortels zijn gebruikt als koffiesurrogaat.

Jonge bladeren van schorseneren worden in salades gebruikt. De jonge scheuten kunnen net als asperges worden geblancheerd en bereid.

Naast het vele culinaire gebruik, is de plant ook voor medicinale doeleinden gebruikt. In het verleden werd dit ook wel addergras genoemd omdat de plant ooit werd gebruikt om slangenbeet te behandelen, vooral in Spanje.

Een verwante soort (Scorzonera mollis) is ook eetbaar en is het type zwarte schorseneer dat de voorkeur heeft voor ijs, jam, gebak, sorbet en thee. Deze soort komt voor in Zuidoost-Europa en heeft gele, madeliefachtige bloemen die lijken op die van zwarte schorseneren.


Geschiedenis van Black Salsify

Zwarte schorseneer was ooit heel populair als groente. Dit was oorspronkelijk inheems in Zuid-Europa in Siberië. De Latijnse soortnaam (hispanica) werd gekozen omdat de wortels een populaire groente in Spanje waren.

Vanuit Spanje werd het begin 1570 geïntroduceerd in Frankrijk, Nederland, België, Groot-Brittannië en andere delen van Europa. De groente bleef populair in Europa. Het bereikte zijn hoogtepunt van populariteit tijdens de middeleeuwse periode.

Het groeit nu in het wild in Midden- en Zuidoost-Europa op rotsachtige plaatsen en weiden. In Engeland begon zwarte schorseneren tijdens het Victoriaanse tijdperk uit de gratie te vallen vanwege zijn donkere huid.

Zwarte schorseneren werd rond 1800 geïntroduceerd in de Amerikaanse koloniën. Het werd vermeld door Bernard McMahon in zijn "American Garden Calendar", die werd gepubliceerd in 1806.

Video-Instructies: IK GEBRUIKTE VERSE ALOE VERA OP MIJN HUID EN DIT IS WAT ER GEBEURDE!!! | Ezra Sim (Mei 2024).