De evolutie van het sorteren van munten
De eerste systemen voor het beoordelen van munten waren vrij eenvoudig. De eerste munten die werden verzameld, waren oude munten, die de afgelopen 2000 jaar uit de bodem van het uitgestrekte voormalige Romeinse rijk zijn opgekomen. Veel middeleeuwse en renaissanceboeken werden geschreven over het onderwerp oude munten. Er werd echter in deze delen nooit iets gezegd over een soort munten of toestand. Verzamelaars van de dag waren meer geïnteresseerd in de legendes en apparaten die op de oude munten verschenen.

Tegen het midden van de 18e eeuw begonnen sommige munthandelaren een onderscheid te maken tussen een munt met een "uitstekend" uiterlijk versus een munt die "onopvallend" was of anderszins niet werd opgemerkt over zijn staat. Aan het begin van de 19e eeuw hadden de meeste verzamelaars nog steeds niet de bestaande munten van hun tijd. Het verzamelen van munten in dit tijdsbestek was letterlijk de "hobby van koningen", omdat zij de enige waren die dit konden betalen. Munten werden niet verzameld voor hun rang of toestand, maar voor hun soort.

De eerste echte interesse in het verzamelen van hedendaagse munten begon eind 1850 in de VS. De Amerikaanse munt begon met het uitgeven van de eerste van de Small Cents, de cent van het type Flying Eagle. Mensen begonnen nostalgisch te worden voor de oude grote centen die ze gewend waren in omloop te zien en begonnen ze te hamsteren. Sommige mensen probeerden zelfs een van elke date te vinden. Zo werd het verzamelen van Amerikaanse munten gevestigd.

Toen verzamelaars hun penny sets probeerden te voltooien, begonnen ze zich bewust te worden van het vervangen van een bepaald exemplaar dat ze al bezaten door een exemplaar in betere staat. Muntdealers begonnen te ontstaan ​​om verzamelaars te helpen deze betere exemplaren te vinden. Er werd onderscheid gemaakt tussen een exemplaar dat zich in een "redelijk goede" toestand bevond, versus een exemplaar in een "nogal slechte" toestand. In de loop van de tijd ontstonden meer gedetailleerde onderscheidingen, zoals 'soms prima' en 'behoorlijk ongecirculeerd'.

Muntenverzamelaars debatteerden jarenlang over het creëren van een standaard sortering voor munten voordat enige vorm van consensus ooit werd bereikt. Na verloop van tijd kwamen bepaalde standaardvoorwaarden veel voor. De eerste vier waren 'arm', 'goed', 'prima' en 'niet gecirculeerd'. Prijs was de bepalende factor die de toevoeging van cijfers tussen deze vier benamingen dwong.

Als een munt $ 2 waard was in een "prima" staat en een munt in "ongecirculeerde" staat was $ 10 waard, wat zou een munt die in betere staat was dan "goed" maar niet goed genoeg was om "ongecirculeerd waard te zijn" ? Uit vragen als deze kwamen fijnere beoordelingsverschillen. Tussenliggende klassen werden op deze manier toegevoegd, totdat uiteindelijk een consensus ontstond. Een andere trend die zich ontwikkelde was dat één systeem voor het beoordelen van munten niet op alle soorten munten paste. Hierdoor werd het sorteren van munten meer gespecialiseerd ten opzichte van het type munt dat werd beoordeeld.

In 1949 ontwikkelde Dr. William Sheldon wat bekend werd als de Sheldon Scale of Coin Grading. Zijn systeem is ontworpen om een ​​meer precieze betekenis te geven aan subjectieve en vaak misbruikte termen zoals "prima", "zeer fijn", "extreem fijn", enz. Hoewel de meeste muntenverzamelaars op de hoogte waren van de Sheldon-schaal, was het pas de komst van diensten voor het sorteren van munten in de jaren 80 van de vorige eeuw, dat zijn systeem de gevestigde standaard werd om munten te sorteren.

De grootste uitdaging voor elk muntensorteersysteem is het minimaliseren van de subjectieve factor. Twee verschillende sorteerders kunnen dezelfde munt bekijken en tot volledig tegengestelde meningen over de rang van de munt komen. Het Sheldon-systeem gaat heel ver in de richting van het oplossen van dit probleem.

De Sheldon-schaal is een schaal van 70 punten voor het sorteren van munten. Een licht gewijzigde vorm van zijn legendarische systeem is tegenwoordig de feitelijke standaard geworden voor het sorteren van Amerikaanse munten. Op een schaal van 1 is het type van de munt nauwelijks waarneembaar, maar weinig anders, omdat de munt zwaar beschadigd of versleten is. Op een schaal van 70 is de munt in uitstekende staat en vrijwel vrij van gebreken.


Video-Instructies: DEZE SPAARPOT TELT EN SORTEERT MUNTEN! Euro spaarpot demo Nederlands - Speel met mij (Mei 2024).