De Canonisatie van de Bijbel
Er zijn veel evangeliën die niet in de Bijbel zijn opgenomen. De Bijbel was nooit "één boek". Het proces van het samenstellen van de Bijbel staat bekend als 'heiligverklaring' en is goed gedocumenteerd. In de jaren 100 en 200 werden boeken geschreven op "rollen" - lange perkamenten gewikkeld rond een centrale kern. Deze rollen kunnen 35 'of meer lang zijn. Na 200 werden werken in Codexes geplaatst, afzonderlijke pagina's samengebonden, voor het gemak van lezen. Welke van deze rollen en codexen werden opgenomen in de "officiële Bijbel" varieert van groep tot groep. Veel religies geloven bijvoorbeeld in het "Oude Testament" - maar de joodse versie heeft de boeken in een andere volgorde dan de protestantse versie. De Oosters-orthodoxe religie omvat boeken die de anderen niet hebben.

De Samaritanen herkennen slechts vijf boeken in hun Bijbel. De Ethiopisch-orthodoxe kerk heeft 81 boeken in de bijbel. De Syriërs hebben 22 boeken in hun bijbel, terwijl de rooms-katholieken en protestanten 27 boeken hebben.

De fout van Dan Brown in dit geval is dat er GEEN 80 niet-canonieke evangeliën zijn! Natuurlijk hebben we in de vorige eeuw nog een paar evangeliën ontdekt, wat na 2000 jaar vrij verbazingwekkend is. Maar de meeste onderzoekers zijn het eens over een totale evangelietelling van ongeveer 35.

Vertaalproblemen

Er zijn niet alleen verschillende boeken, maar er zijn ook verschillende vertalingen. De verschillende boeken zijn geschreven in "oude tongen" die zelfs nu nog niet noodzakelijkerwijs de nuances van de talen volledig begrijpen. Dus wanneer we deze boeken vervolgens omzetten in het Engels, het Frans of andere moderne talen, kunnen we gemakkelijk een verkeerde interpretatie van de betekenis geven aan wat ze zeggen. De boeken van het Oude Testament zijn geschreven in het Hebreeuws en Aramees. De nieuwtestamentische boeken werden in het Grieks gedaan. En we hebben niet eens het "origineel" van deze boeken - we hebben kopieën gemaakt door monniken. Dus we vertrouwen erop dat die monniken correct hebben gekopieerd.

In het Grieks kan het woord pistis bijvoorbeeld 'geloof' of 'geloven' betekenen. Dus afhankelijk van wie het heeft vertaald, kan dat woord anders in het Engels verschijnen. Het Griekse woord dikaiosune kan "rechtvaardig" of "rechtvaardig" betekenen. Nogmaals, wie dat woord vertaalt, moet kiezen hoe het in het Engels moet worden omgezet om de zin goed te kunnen lezen. Het Griekse woord "logo's" kan betekenen: spraak, bericht, account, verklaring, gezegde, zin, woord. Dat zijn veel betekenissen om uit te kiezen bij het maken van een Engelse versie!

Aan de andere kant proberen vertalers soms betekenis toe te voegen door woorden te kiezen die niet noodzakelijkerwijs nodig zijn. Het Griekse woord voor "boodschapper" wordt bijvoorbeeld soms omgezet in "engel" wanneer het in het Engels wordt geschreven. Misschien WAS de boodschapper een engel - maar dat is niet wat het boek zegt. Het zegt gewoon dat een BOODSCHAP kwam.

Ook zijn veel van de boeken geschreven in poëzie-stijl, of om de melodieën van populaire liedjes van de dag te gebruiken om ze gemakkelijk te onthouden te maken. Er waren metaforen die dat werk in de oorspronkelijke taal gebruikten. Vertalers moeten dus proberen de betekenis * en * het ritme van de woorden te vertalen, wat erg moeilijk is. Denk aan het klassieke gezegde "hoeveel hout kan een bosmarmot gooien als een bosmarmot hout zou kunnen gooien?" Het is cool in het Engels, maar als je het in het Frans omzet, zullen de Fransen zich afvragen waarom de zin interessant is. Het zou zijn ritme en vergelijkbaar klinkende woorden verliezen.

Op dezelfde manier zegt Johannes de Doper op een gegeven moment: "God is in staat om kinderen op te voeden voor Abraham uit deze stenen!" Dat lijkt ons in het Engels vrij zinloos. Maar in het Aramees is het woord voor kinderen 'banim'. Het woord voor stenen is "abanim". Hij speelde woorden die zijn publiek zich gemakkelijk zou herinneren.

Ten slotte is Christus, als interessant punt, NIET de achternaam van Jezus. Christus is eenvoudig het Griekse woord voor "Messias". Toen de bijbelboeken in het Grieks waren geschreven, zeiden ze eenvoudigweg 'messias' toen ze Christus zeiden. Toen datzelfde woord "Christus" echter in het Engels werd gebracht in plaats van in onze taal als "messias" te worden vertaald, raakten mensen in de war.

Video-Instructies: The Myth of the Council of Jamnia and the Origin of the Bible (Mei 2024).