Boekbespreking - DAGEN VAN GOODBYES

• Mei 14, 2024

Er zijn stadia van rouw. Ze gebeuren in willekeurige volgorde. Ze komen soms weer terug. De persoon die hard werkt aan verdrietherstel, al het huiswerk doet, kan op een gegeven moment vrede vinden. De geliefde wordt nooit vergeten, maar de pijn minimaliseert tot een draaglijk niveau. Het leven is niet hetzelfde, maar er is een nieuwe, aanvaardbare vorm van gemaakt.

Sommige mensen komen daar nooit. Ze komen vast te zitten. Zij lijden. Er is een professional voor nodig om ze rond te brengen, maar het gewicht van het verdriet weerhoudt hen ervan hulp te zoeken.

Het boek van Ragnhild Munck is getiteld DAYS OF GOODBYES. EEN MOEDER'S HULDE AAN EEN DOCHTER DIE DOOR DE BORSTKANKER TOT DE DOOD WORDT GEDRAAID.

Het verhaal is een case study van onopgelost verdriet, maar niet alleen rond de dood van haar dochter. Er zijn vier paragrafen, een derde deel van de tekst, die licht raken aan haar jeugd in het door de nazi's bezette Denemarken. Je hoeft geen historicus te zijn om je de gevolgen daarvan voor te stellen. Buren verdwenen midden in de nacht. Sommigen werden de volgende dag dood langs de weg gevonden. Er is geen nationaal herstelprogramma voor mensen die opgroeien op de vele, vele plaatsen die op elkaar lijken. Degenen die in een oorlogsgebied wonen, weten dat ze het gewoon moeten verdragen en verder moeten gaan. Posttraumatische stressstoornis (PTSS) is zeer behandelbaar. Weinigen die het hebben, krijgen er hulp voor, dus herstellen nooit. Ze vinden gewoon een manier om door te gaan met het leven.

Terwijl de lezer verschillende personages in het leven van Munck leert kennen, missen er nog een aantal andere. De problemen en het verdriet rond de relaties met haar eerste echtgenoot en haar moeder worden aan de verbeelding overgelaten. Wat niet wordt gezegd, spreekt boekdelen.

Munck's dochter, Maria, stierf op 41-jarige leeftijd aan kanker. Een terugkerend thema in het boek is de grote liefde voor het leven van Maria, Sam. De relatie was eenzijdig en niet succesvol. Maria is er nooit van hersteld. De harde realiteit is dat Maria er niet van herstelde. Geen enkele andere man kreeg een kans.

Het is goed gedocumenteerd dat een symptoom van PTSS psychosomatische ziekte is. De auteur verwijst naar haar eigen gezondheidsproblemen, waaronder een brok in haar eigen borst, die stressgerelateerd bleek te zijn. Het is geen toeval dat Maria's kanker precies boven haar gebroken hart begon.

Dit is de kracht van onopgelost verdriet.

Munck stelt in haar voorwoord dat het boek is geschreven "om het bewustzijn te vergroten van de verschrikkingen die jonge vrouwen doormaken" met borstkanker. Het is eerlijk geschreven, in feitelijke, niet-emotionele taal. Toch zijn de sterke emoties en de rouwstadia duidelijk voor de getrainde 'oren' van deze lezer.

We leren wat kanker doet voor een hele familie, niet alleen het slachtoffer. We gaan begrijpen wat de aanleiding is voor alternatieve geneeskunde. Er wordt gedacht dat de blootstelling van Maria aan parasieten in het meerwater gedeeltelijk verantwoordelijk was voor het verzwakken van haar immuunsysteem. Om deze reden gaan alle opbrengsten van het boek naar Silent Spring Institute, dat onderzoek doet naar milieuoorzaken voor de ziekte.

In de pagina's over de auteur leren we dat Munck in haar professionele leven in de volksgezondheid werkte. Ze begeleidde families door hun medische beproevingen. Ze verhuisde naar de Verenigde Staten en bracht jaren door als maatschappelijk werker. Ze bood vrijwilligerswerk aan in het hospice en hielp mensen vrede te vinden in hun laatste dagen. Maar in DAGEN VAN GOODBYES kennen we alleen een moeder die het verlies van een kind onder ogen ziet. Haar professionele training gaat uit het raam. Er is alleen angst, droefheid en de vraatzucht van een mamma naar wat haar welp bedreigt.

Uiteindelijk is Maria moe van de pijn, moe van het gevecht en gewoon moe. Toch blijft Mama Lion vechten. Pas vijf dagen voor Maria's dood beseft Munck dat het einde nabij is en roept hij hospice op. En toch merkt ze op: "Ik wou dat ik dood had kunnen zijn om haar te redden". Het boek is een eerbetoon aan de liefde van een moeder.

Munck beseft dat Maria sterft, maar accepteert het niet. Ze heeft het nog steeds niet geaccepteerd in hersteltermen. Ja, ze weet dat haar dochter weg is, maar acceptatie betekent dat het goed is. En de dood van Maria is absoluut niet oké. Zes jaar nadat ze is begraven op de Amerikaanse nationale begraafplaats - Maria diende in de USAF - schrijft Munck dat haar dochter dood werd gemarteld. Munck weet hier iets van en wij geloven haar.

DAYS OF GOODBYES is ook een eerbetoon aan de liefde en steun van familie en vrienden. Elke rouwadviseur zal je vertellen dat een steungroep - hoe klein ook - van vitaal belang is voor alle betrokkenen. Degenen zonder iemand doen het niet goed.

Ontroerend schrijft Munck over Maria dat "Herstel gemakkelijker is als je gelukkig bent". Na het lezen van de beproeving van dit gezin, kan men alleen maar bidden dat de auteur op een dag genoeg geluk zal vinden voor haar eigen genezing.

DAYS OF GOODBYES is beschikbaar via Amazon.com. Op 3 april, van middernacht tot 23:59 uur, zijn er geschenken voor iedereen die een exemplaar bestelt. Alle opbrengst gaat naar kankeronderzoek.

Bedankt, Ragnhild Munck, voor het zo openlijk delen van je pijn, kracht, zwakte en leren. We wensen je allemaal Shalom.

Video-Instructies: Buying Clothes (Mei 2024).