The Birdcage Movie Review

• Mei 17, 2024

Regisseur: Mike Nichols
Releasedatum: 8 maart 1996
Speelduur: 117 minuten
MPAA-beoordeling: R
Editor's Rating: 3.5 van de 4 Starinas
Toen deze film voor het eerst uitkwam, was het een van de vele films die ik niet mocht kijken, en ik kreeg nooit een andere reden dan de beoordeling R. Het is grappig hoe gemakkelijk het toen voor mij was om de beoordeling van een film te zien en schrijf het gewoon af. Tenminste, toen mijn ouders in de kamer waren. Maar nieuwsgierigheid sterft nooit, en een paar jaar geleden zag ik het. En heilige onzin, heb ik gemist.

The Birdcage wordt beoordeeld als R voor taal, maakt grapjes over conservatieven en durft homoseksuele levensstijlen aan te pakken, en is een komedie van fouten die zich voordoen wanneer de dochter van een prominente senator met morele meerderheid verloofd raakt met de zoon van homoseksueel paar Armand, een nachtclub-eigenaar (Robin Williams) en Albert, een nachtclub-ster (Nathan Lane). Met Gene Hackman als senator Kevin Keeley, Dianne Wiest als zijn vrouw, is er al heel vroeg de klassieke generatiekloof, aangezien Barbara (Flockheart) weinig zorgt voor de discriminerende en persoonlijke vrijheid-zuigende wetgeving die haar vader (Hackman) voorstaat. Vanwege zijn uitgesproken houding en heiliger dan het openbare imago, heeft Barbara de details erg vaag gehouden rond het onderwerp van de familie van haar verloofde Val. Omdat ze echter gaan trouwen, staan ​​haar ouders erop dat ze tenminste de ouders van Val ontmoeten, zodat zij (lees: senator Keeley) hun zegen kunnen geven.

Keeley is verwikkeld in schandalen sinds zijn geriatrische medewetgever dood werd gevonden omdat hij een beetje teveel plezier had met een prostituee. Een zwarte, zeer minderjarige prostituee. Dus Senator Kevin bevindt zich in de totale reddingsmodus, en hij denkt dat een bruiloft tussen zijn dochter en een fijne, rechtopstaande jongeman met succesvolle ouders precies is wat hij nodig heeft om de aandacht af te leiden. Dus besluiten ze een reis naar Miami te maken om niet alleen weg te komen van de pers, die letterlijk zijn kamp heeft opgeslagen, maar hopelijk te redden wat er over is van het imago van Keeley. Wat volgt is een gigantische gevel bedacht door Val, Armand, en het meest onhandig, Albert om zichzelf te laten doorgaan als een oprecht en moreel gezin.

Films gemaakt in de jaren 90 waren niet bijzonder bekend om hun nauwkeurige interpretaties van homoseksualiteit. De stilte van de lammeren, Pulp Fiction, JFK, en zelfs de carbon copy remake van psychopaat ze hebben allemaal homoseksuele of seksueel dubbelzinnige personages die ofwel erg verkeerd zijn voorgesteld, moordenaars zijn of de president proberen te vermoorden.

Weet je, normale dingen.

Terwijl De vogelkooi is niet perfect, het deed het op dat moment zeker beter dan welke andere reguliere film dan ook. Een deel van de dialoog, vooral van Albert, is een beetje uit het midden en we hebben een komische reliëfrol van Hank Azaria, wiens hele shitick de meest buitenlandse en flamboyante homoseksueel in Miami is. Het is echter de verdienste van Azaria dat hij een van de grappigste delen van de film is. Het probeert echt een poging te doen om de complicaties en uitdagingen van het leven in een homolevensstijl nauwkeurig weer te geven, en het verdient daarvoor de eer, vooral omdat het niet nodig is om de meeste comedy-of-fouten-stijl te leveren de film krijgt de meeste lach van. Maar contact maken met en voelen voor de personages die hun leven voor een nacht moeten veranderen, maakt de komedie veel effectiever, net als het onvermijdelijke punt van sympathie waar het kaartenhuis splat gaat.

Als je tijd hebt, of overweegt om een ​​Robin Williams-filmmarathon te doen om onze dierbare vriend te herinneren, raad ik van harte aan toe te voegen De vogelkooi naar de lijst. Het blijft een van zijn grappigste films en de ensemble-cast geeft allemaal topprestaties. Je plank mist de juwelendoos van de film, omdat deze altijd op je dvd-speler staat. De film heeft de beoordeling R, maar het is eigenlijk alleen voor taal en eerlijk gezegd gaat het om homoseksualiteit. Eerlijk gezegd, als je kinderen al dingen als kijken De vervangbaren, dit kan een goede gespreksaanzet zijn.

**Deze film maakt deel uit van mijn persoonlijke verzameling. De hier vermelde meningen zijn van mijzelf en ik ben op geen enkele manier gecompenseerd om ze te geven.**

Video-Instructies: The Birdcage | Movie Review | MovieBitches RetroReview Ep 16 (Mei 2024).