Army of Darkness Movie Review

• Mei 19, 2024

Regisseur: Sam Raimi
Releasedatum: 19 februari 1993
Speelduur: 81 minuten
MPAA-beoordeling: R
Editor's Rating: 4 van de 4 Boomsticks


Hier zijn we: het einde van Giggleween. Wat zou ik kunnen beoordelen om een ​​aanpassing te bewerkstelligen dicht bij deze parade van gruwelen en guffaws? Hoe zit het met de laatste in een filmtrilogie die geen enkele schaamte heeft? Hoe staat een van de twee beste films bekend om hun campy gore en cheesy verhaallijn? Door het helemaal opnieuw te doen, alleen deze keer, gooit men tijdreizen in.

De Evil Dead tijdlijn is relatief eenvoudig, hoewel het aan het einde ongeveer 700 jaar terugloopt. De gebeurtenissen van Evil Dead recht naar binnen gaan Evil Dead 2, die op zijn beurt direct ingaat Leger van de duisternis.

Om je in te halen, hier zijn vijf zinnen van één woord om de eerste twee films te beschrijven:
Cabine.
Bossen.
Demons.
Bezit.
Kettingzagen.

Vrij eenvoudig.

Met Leger van de duisternis, we zijn in een middeleeuwse setting gebracht, maar met dezelfde demonen. Ash, onze held, probeert een manier te vinden om terug te keren naar zijn tijd, en de enige manier waarop hij dat kan doen, is een boek met donkere magie, bekend als het Necronomicon, gebruiken om de kracht te verzamelen die nodig is om hem terug te sturen. Het probleem is dat Ash niet de helderste lamp in de lade is en deze uiteindelijk verpest. Dit geeft op zijn beurt een reeks gebeurtenissen vrij die ertoe leiden dat de doden uit het graf opstaan ​​en het dorp verwoesten dat hem heeft geholpen. Nogmaals, Ash moet zichzelf verzamelen en de demonen van de hel onder ogen zien.

Er is één ding dat ik wil verklaren voordat ik verder ga met de analyse van de film, en het betreft de ernst van de film Evil Dead films. Het origineel Evil Dead was het passieproject van regisseur Sam Raimi en zijn vrienden en familie. Het was een echte, complete, rode corn-siroop-spetterend tegen de muur horrorfilm. Het plaatste Raimi en de crew op de kaart en werd zelfs geprezen door meester van horror (en een stel andere genres, roept de verlichte nerd-kant van mezelf) Stephen King. De speciale effecten waren efficiënt voor het budget van de film en goed gedaan, maar het waren geen eersteklas effecten. De tweede film introduceerde een gevoel van het belachelijke, en werd een beetje meer campy, introduceerde Ash's kettingzaaghand en het dimensionale portaal om in Leger, maar het was nog steeds een horrorfilm. De effecten waren nog steeds eersteklas voor het geld, maar opzettelijke komedie begon zich in de film te werken, in tegenstelling tot de goedkope gruweleffecten die de meeste mensen vandaag zouden giechelen. Leger van de duisternismaakt het echter niets uit om een ​​enge film te zijn. Het is een fantasy-komedie met demonen slechteriken. En het levert op.

Dit is een film die gezond verstand neemt en laat hangen in de groene kamer terwijl actie en houding centraal staan. Bruce Campbell's derde go-around met Ash is zijn meest fysieke, en voor alle gekke dingen die hij in de film doet, toont hij zijn veelzijdigheid als acteur. Hij is niet alleen een actieheld, hij is ook een grappige kerel. Zijn droge humor raakt elke keer, en zijn fysieke komedie, met name zijn overdreven expressieve mok, is hilarisch om in actie te zien. Vergis je niet, dit is de film van Bruce Campbell, er zitten toevallig ook andere mensen in.

Die ondersteunende cast, die voornamelijk bestaat uit Embeth Davitz en Marcus Gilbert, doet hun personages zoveel recht als het script toelaat. Embeth, als Ash's liefdesbelang Sheila, speelt de jonkvrouw in nood stereotype tot een tee, terwijl Gilbert zeker een Engelsman uit de 13e eeuw speelt met de naam Arthur, maar hij is niet dat Arthur. Deze Arthur is een beetje eigenzinnig, maar meestal over zijn hoofd. Dat is waar Ash ingrijpt om hem te helpen, wanneer Ash dingen niet verpest vanwege zijn woedende ego. Dat herinnert me eraan ...

Toen ik zei dat dit de film van Bruce Campbell was, heb ik een fout gemaakt. Dit is de film van Ash. Ash is letterlijk zijn eigen ergste vijand, en deze film is de meest letterlijke interpretatie van het laten rusten van de skeletten in zijn kast die denkbaar is. Het enige probleem is dat hij, zoals de meeste mensen, zijn les niet leert. Maar voor Ash zijn de gevolgen iets ernstiger wanneer hij faalt dan wanneer jij of ik faalt in onze voeding, omdat de kip van Popeye geweldig is. Voor Ash hangt het lot van de wereld op het spel. Gelukkig kan hij gewoon de kop van het probleem afblazen. Groovy.

** Deze film is een trots stuk uit mijn verzameling. De film is niet bedoeld voor een jong publiek, dus kijk ernaar terwijl de kinderen onze trick or treat zijn met oma. Ik werd niet gecompenseerd voor deze beoordeling. **

Video-Instructies: Army of Darkness (1992) - Movie Review (Mei 2024).