Aine de Fairy Queen of Midzomer

• Mei 18, 2024

Een Keltische godin van liefde, harmonie en vruchtbaarheid, Aine van Knockaine is een Ierse feeënkoningin en wordt geassocieerd met de grote Keltische moedergodin, Dana.

Ze was ooit de vrouw van de graaf van Desmond en beloofde bij hem te blijven zolang hij zich aan zijn woord hield om nooit verbaasd te zijn over de capriolen van hun zoon. Helaas kon de graaf van Desmond niet anders dan sloeg slaan toen hij zijn zoon in en uit een fles zag springen, dus Aine verliet hem prompt en keerde terug naar het land van de fee, Cnoc Aine (Aine's Hill) in County Limerick. De graaf van Desmond was niet zo goed en werd veranderd in een wilde gans.

Van Aine was ook bekend dat hij getrouwd was met de grote zeegod, Manannan MacLir. Maar het lijkt erop dat ze sterfelijke mannen behoorlijk onweerstaanbaar vond en veel sterfelijke minnaars had, wat resulteerde in veel kinderen die half feeën en half sterfelijk waren. Sommigen zeggen dat het om deze reden is dat ze de titel 'Fairy Queen' heeft gekregen.

De zon en de vitale vonk van het vuur van het leven worden geassocieerd met Aine, dus ze wordt gevierd en geëerd tijdens de Zomerzonnewende, die ook bekend staat als Midzomer.

De zomerzonnewende markeert de dag waarop de zon op zijn hoogtepunt is. Het is de langste dag van het jaar, maar nu worden de dagen korter en begint de zon kracht te verliezen. Aine werd geëerd en gevierd met een feest en een stoet boeren die toortsen hooi droegen en haar heuvel linksom cirkelden. De vreugdevuren brandden tot de volgende ochtend en het vee en de velden werden gezegend met de heilige vuren om de vruchtbaarheid voor het komende seizoen te verzekeren.

Aine had ook haar donkere kant (zoals alle godinnen doen) en in feite gebruikte ze magie om de koning van Munster, Aillil Olom, te vermoorden nadat hij haar had verkracht. Maar ze dient als een tijdige herinnering voor de zomer dat, net als alle dingen groeien, alle dingen uiteindelijk vervagen. De bomen die ooit bloeiden en fruit droegen, worden goudbruin en verliezen hun bladeren. Wilde bloemen zullen sterven en slaap zal over het land vallen. De feeënkoningin herinnert ons eraan dat het leven op zichzelf een seizoen is, een cyclus en nooit eindigt. Geef, leef en heb lief zolang je kunt, en vergeet niet om je eigen vitale vonk van het vuur van het leven te voelen.