Werkschema's voor programmeurs
De aard van programmeren is in het algemeen niet een continue taak, noch is het een taak die altijd goed werkt met gedefinieerde pauzes. Zoals veel creatieve taken, is het een taak die meestal goed werkt in bursts. Als een programmeur geweldige wapens gebruikt, is het laatste wat je wilt dat hij of zij doet - en waarschijnlijk het laatste wat ze willen doen - stoppen en vertrekken.

Bovendien werkt programmeren vaak met downtime. Bijvoorbeeld wachten op lange tests (vooral bij het testen of debuggen van grote gegevenssets), wachten op feedback van QA, wachten op voltooiing van een codemodule waar uw volgende taak van afhangt. Vaak, maar niet altijd, kunnen programmeurs andere nuttige dingen vinden om deze tijd in te vullen, maar soms vereist de volgende taak een langere periode van intense concentratie dan de beschikbare tijd, vertrouwt op de huidige, of is het anders ongepast om daaraan te werken tijd. Het is ook niet noodzakelijk voordelig om de focus van de huidige taak te verwijderen, zelfs als er ergens op moet worden gewacht. Dit betekent dat programmeren soms voor gedwongen pauzes zorgt. Het is zinvol om programmeurs aan te moedigen die tijd voor hun eigen doeleinden te gebruiken in plaats van aan het werk te blijven om aan een vast werkschema te voldoen. Het alternatief is dat programmeurs achter hun bureau zitten en proberen de tijd te vullen. Dit dwingt hen eenvoudigweg om de gewoonte aan te nemen om hun productiviteit niet te maximaliseren tijdens het werk. Ook zullen de meeste programmeurs dit waarschijnlijk als een verspilling van hun tijd beschouwen en slecht reageren.

Programmeren is een soort probleemoplossing. Sommige moeilijke problemen kunnen worden opgelost door hard te werken. Maar andere problemen kunnen alleen worden opgelost met een creatieve oplossing. Creatieve oplossingen vereisen vaak inspiratie. Vaak komt inspiratie wanneer u uw focus van het probleem afhaalt en iets totaal anders doet. Een werkplek die een vast schema vereist, kan het moeilijk maken om dit te doen - of op zijn minst een programmeur laten wachten tot na het werk om dit te doen.

Veel programmeurs werken graag intensief wanneer de drang - of een oplossing - hen raakt. Wanneer vaste schema's vereist zijn, kan dit ertoe leiden dat programmeurs veel overuren inzetten om zowel het ingestelde schema als hun verrichte werkzaamheden tegemoet te komen wanneer ze het meest efficiënt waren. Dit kan leiden tot burn-out, waardoor mensen altijd inefficiënt worden.

Vanwege deze factoren kan het verwachten dat programmeurs 9-5 of andere vaste schema's werken inefficiënt zijn. Het is vaak logischer om van programmeurs te eisen dat ze teambijeenkomsten bijwonen en hen aanmoedigen om met andere programmeurs in hun team te werken, maar hen te laten werken op de uren die voor hen het meest effectief zijn. Er is nog een optie - Extreme Programming. Extreme Programming, of XP, verandert het programmeerproces in een duurzaam dagelijks tempo, wat goed past binnen vastgestelde schema's. XP moedigt in feite vaste schema's aan en vertrekt aan het einde van de dag in plaats van de hele nacht te werken. XP is een te breed onderwerp om hier te behandelen, maar het feit dat het grote methodologische wijzigingen vereist om vaste schema's te ondersteunen, illustreert waarom vaste schema's en conventionele programmeermethoden niet noodzakelijk een goede match zijn.

Video-Instructies: PPD - Glassdoor Reviews EP. 2 (Mei 2024).