Turkse thee

• Mei 15, 2024

Turkse thee

Turkse thee is een soort thee die populair is in de meeste Turks sprekende landen. Het kan ook gaan onder de naam Cay (die wordt uitgesproken als Chai).

Turkse thee is een camellia sinensis zwarte thee. Het wordt meestal gedronken zonder toevoegingen zoals melk, room, siropen, honing of citroen. Het is echter gebruikelijk dat Turkse thee wordt geserveerd met 2 suikerklontjes.

Turkse thee wordt 'Turks' wanneer de zwarte thee is afgeleid van thee die wordt geteeld in het oostelijke deel van de Zwarte Zee. De meeste theeplantages centreren rond wat bekend staat als Black Sea Region en in de stad Rize. In dit gebied is het klimaat vrij mild met veel neerslag en de grond wordt ook als zeer vruchtbaar beschouwd.

De manier waarop Turkse thee wordt gemaakt, is anders dan die van de traditionele waterkoker. In Turkse thee zijn er twee ketels ~ de ene "op elkaar gestapeld" en de ene die bovenop zit, is kleiner dan die van de andere. Dit proces lijkt sterk op dat van een Russische Samovar. De Turkse naam voor deze theeketel heet Caydanlik. Het lagere niveau bevat water en het wordt aan de kook gebracht, waarna een deel van dit water in de bovenste ketel wordt gedaan. Er wachten verschillende ophopende eetlepels losse bladthee op het water dat ermee gepaard gaat. Dan zal de thee steil worden. Het wordt langer laten trekken om sterkere thee te verkrijgen. Al die tijd blijft de kleinere ketel bovenop de grotere ketel (deze blijft erg heet) en verwarmt effectief de kleinere ketel.

Thee speelt een overheersende rol in die van de Turkse cultuur. Thee wordt op de een of andere manier in alle huishoudens geserveerd. Het wordt geserveerd in winkels en in wat bekend staat als kiraathane (een sociale club voor mannen).

Thee in Turkije wordt geassocieerd met gastvrij zijn. Het is een teken van vriendschap. Thee in Turkije wordt altijd geserveerd; voor of na het diner. Thee in Turkije heeft een interessant verleden. Hoewel thee alom populair is, heeft het zich pas echt in de 20e eeuw gevestigd. Thee werd aangeboden als alternatief voor koffie. Koffie in vele delen van de wereld en in Turkije was duur vanwege de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog en het Ottomaanse Rijk.

Thee werd hier een gemakkelijk verkregen product omdat het een duurzame natuurlijke hulpbron was. In 1965 werd thee populair in de huishoudens van de Turken en tegen 1984 werd het theemonopolie opgeheven. Vanaf 2004 produceerde Turkije ongeveer 6-6,5% van de theeproductie in de wereld. En Turkije had de hoogste theeconsumptie per hoofd van de wereld ter wereld, 2,5 kg per persoon met een seconde naar het Verenigd Koninkrijk met 2,1 kg per persoon.

Turkse thee wordt geserveerd in glazen, soms in de vorm van een tulp. Velen houden de bril bij de velgen vast omdat deze gloeiend heet wordt geserveerd en men vaak hun vingertoppen verbrandt! Bietsuiker die in blokjes wordt geperst, genaamd kesme, wordt gebruikt om de Turkse thee te suiker. Bij het serveren van thee moet de vraag altijd worden gesteld; wil je Koyu (betekent donker wat sterk is) of acik (betekent licht dat zwakker is). Als iemand vergeet te vragen, wordt het beschouwd als een directe belediging om de 'verkeerde' thee te krijgen! Ook zal een goede gastvrouw ook individuele schalen bieden die de suikerklontjes bevatten, waardoor de gast de optie heeft om suiker te kiezen of niet.

Tisanes zijn beschikbaar in Turkije, maar worden alleen om medicinale redenen erkend en zijn normaal niet verkrijgbaar in winkels; het is voor persoonlijk thuisgebruik.

Momenteel kunnen toeristen verkrijgen wat bekend staat als Apple Tea of ​​ElmaCay. Dit is een alternatief voor het drinken van Turkse thee. Appelthee is zoet maar licht scherp en cafeïnevrij.

Als je ooit bezoekt, probeer dan Turkse thee voor de vriendschap en gastvrijheid ervan!

Video-Instructies: Turkse thee maken? Tips & Tricks! (Mei 2024).