Spiritualiteit - Terug uit de hel
“Religie is voor die individuen die proberen te vermijden naar de hel te gaan. Spiritualiteit is voor degenen onder ons die daar zijn geweest. ' (Bulletin van de United Methodist Church)

Ik spot niet met religie. Ik ben opgegroeid in een gezin dat verstrikt is geraakt in religie. Ik weet dat ik ergens las dat het behoren tot een religie evenzeer een behoefte was aan mensen als voedsel, kleding en onderdak. Religie is dat kanaal dat de meeste stervelingen verbindt met een grotere. Georganiseerde religies creëren een gevoel van verbondenheid. Er zijn nog steeds gebieden in dit land waar de "kerk" het middelpunt van het dagelijks leven is. En hoewel er altijd fanatici in elke religie zullen zijn, denk ik dat de gemiddelde persoon vandaag de dag het erover eens is dat hun religie niet de enige is die je ziel zal redden. Met andere woorden, ik denk dat de meeste mensen de religieuze overtuigingen van anderen accepteren, maar ik denk ook dat de meeste mensen denken dat een fysieke structuur, een kerk of tempel, absoluut noodzakelijk is. En dat, mijn beste vrienden, is de eerste van vele verschillen tussen religie en spiritualiteit.

Zoals mijn gebruikelijke schrijfwijze is, kan ik je alleen mijn eigen ervaringen geven en hoop dat je de overeenkomsten tussen ons zult vinden. Er is één ding dat ik zeker weet en dat is als je een alcoholist, een drugsverslaafde bent, of als je ergens aan verslaafd bent, ergens langs het levenspad verloor je elke religie of hogere macht die je misschien kende.

Het grote boek Anonieme alcoholisten vertelt ons dat het voor agnostici soms gemakkelijker is om te geloven dan iemand die in religie is opgevoed. Dit zou logisch zijn voor zover de agnost niet opnieuw leert om een ​​hogere kracht te vinden, maar voor het eerst een hogere kracht vindt. Ik merk echter dat degenen die zeggen dat ze voorafgaand aan herstel agnostisch waren, in een georganiseerde religie waren opgegroeid en bewust of onbewust kozen om niet te geloven. Op de een of andere manier waren we niet allemaal agnostisch toen we in de greep van onze ziekte waren? Wanneer gebeurt dit? Ik denk niet dat iemand van ons een specifiek tijdstip kan definiëren waarop we besloten dat we geen hogere kracht nodig hadden. Het gebeurt gewoon!

Ik begon dit leven met religie als een gedoopte katholiek. In mijn ouderlijk huis op zondag naar de kerk gaan was geen keuze. Al mijn broers en zussen en ik woonden twaalf jaar parochiale school bij, net als de meeste kinderen in de buurt. Ik denk niet dat ik ooit aan religie heb gedacht in mijn jonge dagen, omdat het een onderdeel van het dagelijks leven was en de God van mijn begrip niet anders was dan die van de God van mijn vrienden. God was God. Als je goed was, hield hij van je en als je slecht was, zou hij je straffen. Op een dag, toen ik stierf, zou ik misschien naar de hemel gaan, maar ik zou waarschijnlijk enige tijd moeten doorstaan ​​in de niet-zo-zo-als-hel-plek genaamd het vagevuur!

Diep van binnen denk ik dat de meesten van ons in God geloofden als ik verwijs naar mijn Hogere Macht en daarom hebben we, toen het slecht ging, menig vossengatgebed gezegd. En we beloofden dat als Hij ons alleen maar uit deze jam kon halen, we het nooit meer zouden doen. Omdat we belofte na belofte braken, gaven we onze hogere menselijke zwakheden zoals woede, wraak, enz. En konden we niet overtuigd worden dat Hij boven die dingen stond en daarom liet Hij ons in de steek. Als we kerkgangers waren, stopten we ermee. Sommigen van ons besloten dat het hypocriet zou zijn om naar een kerk te gaan. Sommigen van ons gaven het gewoon op en misschien schaamden sommigen van ons zich.

Voor de meesten van ons is religie een reeks door mensen gemaakte regels en we zijn niet zo goed in het volgen van regels. Dus ik denk niet dat we opzettelijk van onze Hogere Macht zijn weggelopen, ik denk dat we Hem met religie associeerden en daar als eerste van wegliepen.

Spiritualiteit komt van binnenuit. Het is niet door de mens gemaakt. Ik kan het alleen maar als een gevoel beschrijven. Spiritualiteit is een resultaat van bewust contact met een hogere macht door een goed leven te leiden. Een perfect voorbeeld van hoe een goed leven te leiden wordt ons gegeven in The Four Agreements geschreven door Don Miguel Ruiz. Spiritualiteit heeft geen vereisten. Het vereist niet dat we vragen onthouden, tienden of gebouwen betreden om erbij te horen. Spiritualiteit is privé. Het is een affaire tussen ons en onze hogere macht. Ons spirituele leven begint wanneer we gaan geloven dat een kracht die groter is dan wij, ons weer gezond kan maken (stap twee). Door de 12 stappen van herstel groeien we met elke stap naar een meer solide relatie met onze hogere kracht. We bidden en mediteren omdat we dat willen en doen wanneer dingen goed zijn en wanneer ze niet zo goed zijn. We bidden niet langer: "God, haal me uit deze puinhoop" maar "God, wat is uw wil voor mij vandaag?"

Ieder van ons in herstel heeft de hel ervaren. Ik ben bijvoorbeeld niet van plan naar die plaats terug te keren. Veel mensen die ik ken in herstel, herontdekken religie maar deze keer is het een bewuste keuze. Religie is geen afweging voor spiritualiteit. Iedereen kan beide hebben. Ze zijn duidelijk verschillend. Als ik naar een persoon kijk die een blik van vrede en sereniteit heeft, zie ik spiritualiteit. Ik heb nog nooit naar een vredige, serene persoon gekeken en religie gezien.

We praten over een spiritueel ontwaken en de meesten van ons worden niet geraakt door bliksemschichten of zien brandende struiken. Maar er gebeurt iets wonderbaarlijks met ons in herstel en het gebeurt onopvallend. Ik hou ervan als ik mijn lezers tijdens de week iets kan geven om over na te denken, dus reflecteer / schrijf voor deze week elke ervaring die je kunt bedenken die je dichter bij je Hogere Macht heeft gebracht. Dit zijn wat we de "God-ballen" noemen; ze raken je als een ton stenen of ze raken je licht genoeg om een ​​"aha!" Het maakt niet uit hoe ze naar je toe komen en wanneer ze naar je toe komen, vergeet niet je Hogere Macht te bedanken. Dit zijn geschenken en het is alleen beleefd!

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

Vind Grateful Recovery leuk op Facebook. Kathy L. is de auteur van "The Intervention Book" in print, e-book en audio.

Video-Instructies: Johan van Laarhoven: terug na vijf jaar in ‘de hel van Bangkok’ (Mei 2024).