Korte verhalen - maken het echt
Veel lezers vinden dat hun plezier komt van het opkrullen door een warm vuur met een mok warme chocolademelk of cider en een enorm boek: een lang drama dat de hele geschiedenis van het leven van de hoofdpersoon bestrijkt, compleet met hoofdstukbeschrijvingen van landschappen, gigantisch paragrafen van dialoog tussen de hoofdpersoon en zijn aartsvijand (die hij later natuurlijk op brute wijze zal vernietigen, natuurlijk), en lange, uitgestrekte eerste-liefdebogen die grenzen aan het melodramatisch en de pagina's draaiend houden.

Hoewel enkele van de grootste klassiekers zoals "The Count of Monte Cristo", "Jane Eyre", "A Tale of Two Cities" en "Gone with the Wind" deze en andere literaire conventies bevatten, moeten lezers op een gegeven moment bekennen dat ze moeten vaak de overtuiging opschorten dat dit is hoe het leven eigenlijk werkt. Worden gouverneurs echt verliefd op de man die een gekke vrouw op zijn zolder opsluit? Mogen criminele low-lifes echt wegkomen met een moordpartij en vervolgens miljoenen dollars verdienen? Is het mogelijk dat elke persoon die je ooit hebt gekend allemaal op een bepaald moment allemaal op dezelfde plaats kunnen eindigen om de dag te redden? Het zijn deze en andere voor de hand liggende gemakken die romanlezers moeten onderdrukken terwijl ze genieten van hun favoriete boek. Nee, dat soort dingen gebeuren gewoon niet.

In een vaak verwaarloosd genre, echter, de dingen van het echte leven - familieargumenten, levens van misdaad, garderobe ongelukken, landbouwongevallen, huwelijksaanvragen, ziekte en dood - dit alles kan levendig echt worden. Auteurs van korte verhalen zijn lang niet zo beroemd of populair als romanschrijvers, en dit is tragisch. Tenzij ze minstens 100 jaar dood zijn, zullen deze getalenteerde schrijvers gewoon niet beroemd worden tenzij ze opeens een roman schrijven.

Maar de waarheid is dat er veel meer te halen valt door korte verhalen te lezen dan lezers eigenlijk toegeven. Het is tenslotte indrukwekkender om te kunnen zeggen dat je "Oorlog en vrede" leest in plaats van E.A. Poe's korte verhalen. Het heeft gewoon meer gewicht.

Dit is ongelukkig. Schrijvers van korte verhalen behoren niet voor niets tot de meest getalenteerde schrijvers van het veld. Hun grootste troef? Ze weten hoe ze moeten condenseren. Ze hebben alleen je aandacht voor 3-8 pagina's en ze moeten het goed maken, een solide verhaal dat je het gevoel geeft dat je net een hele roman hebt voltooid. Ze moeten ervoor zorgen dat je om je geeft en snel.

Enkele van de beste verhalen die de Engelse taal kan claimen, zijn korte verhalen. 'The Tell-Tale Heart', een van Amerika's eerste horrorverhalen, staat op vrijwel elke Engelse professor in bijna elke universiteit in Amerika. "The Yellow Wall-paper", geschreven door een vooraanstaande feministische schrijver van de 19e eeuw, onthult psychologische processen van vrouwen die mannen nog nooit eerder hadden overwogen. Verhalen uit de burgeroorlog hebben hun stempel in de harten van Amerika gedrukt met 'An Occurrence at Owl Creek Bridge', 'Chickamagua' en 'A Horseman in the Sky' van de cynische veteraan Ambrose Bierce. Korte verhalen brengen de realiteit van het leven naar de voorgrond van onze geest en richten onze aandacht op de kleine details en de fijne kneepjes van een blik, een woord, een gevoel. In tegenstelling tot romans gaan korte verhalen vaak over de psychologische overpeinzingen van de hoofdrolspeler gevangen in de actie of het conflict, waardoor je je afvraagt ​​waarom de rivaal zich op een bepaalde manier gedraagt ​​en je dwingt om rekening te houden met een plotseling, onverklaarbaar einde dat het leven nabootst als de gewone persoon ervaart het. Korte verhalen halen alle glamour uit het leven en laten je luisteren naar de waarheid waarvan je weet dat die echt is.

Dus de volgende keer dat je een goed verhaal nodig hebt, moet je de langere werken van Dickens of Faulkner of Hemmingway over het hoofd zien en een paar van hun kortere werken ophalen. Je zult versteld staan ​​hoe duidelijk je begrijpt wat de auteurs je al die tijd proberen te vertellen.

Video-Instructies: Mijn Favoriete Leraar Is Mijn Grootste Nachtmerrie (Mei 2024).