Selkie Tales

• Mei 18, 2024

In Schotland zijn er veel verhalen over selkies, zeehondenmensen die hun huid kunnen afwerpen en een menselijke vorm aannemen. Selkie-verhalen bloeien in gemeenschappen dicht bij de zee, met name de Orkney- en Shetland-eilanden en delen van Ierland. Selkie-mannen zijn knap met een voorliefde voor het liefhebben en verlaten van vrouwen. De selkie die zijn huid verliest, is veroordeeld tot leven op aarde, niet in zee, totdat hij zijn huid weer kan vinden. Het vastleggen van een selkie-vrouw heeft volgens de legende menig man een goed huwelijk gegeven, maar hij loopt altijd het risico dat als ze haar huid vindt, hij haar aan de zee verliest.

Ik kwam mijn eerste selkie-verhaal tegen voordat ik naar school ging; het verhaal en het boek zijn me bijna 40 jaar bijgebleven. Herlezen van het verhaal The Selkie Boy van Helen Clare voor het artikel, ik realiseerde me dat het veel elementen bevat die belangrijk zijn voor goede selkie-verhalen. Het is het verhaal van een jonge jongen die op de Orkney-eilanden woont, een van de zeven kinderen, die weet dat zijn ouders niet zijn echte ouders zijn en als anders wordt gezien “want hij was een dromerige bairn en gelukkig als hij slaperig in de zon lag helemaal alleen." Hij zwemt goed, houdt van de zon en de zee en zijn wezens.

De jongen leert van een meisje wiens vader een kleine selkiehuid heeft die hij op een rots vond dat je om met een selkie te praten zeven tranen in het water moet werpen. Hij biedt de moeder van het meisje een haverkoek voor de huid die ze hem geeft. De volgende ochtend, vroeg, zwemt hij naar de rots waarop hij selkies heeft gezien, stort zijn tranen in de zee en spreekt zo met zijn selkie-ouders. Hij haalt de huid op die hij op het land bewaarde en bewaarde die toen hij de zee binnenging. Hij wordt nooit meer in menselijke vorm op het land gezien. Sommigen geloven dat hij is verdronken, "maar de wijsten zeiden dat ze altijd wisten dat hij een selkiejongen was, die zijn huid had verloren en ernaar op zoek was."

De volgende keer dat je op een noordelijke oever bent en zeehondenhoofden ziet dobberen in het water, of zeehonden die zich op rotsen in de hitte van de zon koesteren, vraag jezelf af of dit wezen met wijze ogen en stralende huid iemand kan zijn die de kracht om menselijke vorm aan te nemen.

Video-Instructies: The Selkie in Scottish Folklore (Mei 2024).