Herziening van de nieuwe CD van The Gathering
THE GATHERING - HOME (The End Records)

Na het luisteren naar Huis, het nieuwe album van The Gathering, één ding is meteen duidelijk; Anneke van Giersbergen is een sirene wiens betoverende zang het verkeer zou kunnen stoppen. Het materiaal is uitstekend en goed uitgevoerd. Het middelpunt van de band is echter duidelijk de 28-jarige zanger. Er zijn zoveel hoogtepunten op deze plaat, het is moeilijk om ze allemaal te noemen.

The Gathering sabbelt sinds 1989 en bouwt een steeds groter wordende fanbase op en wordt sterker met elke release. De Nederlandse band voegde zangeres Anneke van Giersbergen toe in 1994 en de resultaten waren onmiddellijk. Hun volgende record, Mandylion was hun grootste succes tot nu toe. Sindsdien heeft elke plaat meer oren gevonden die hun atmosferische rock graag wilden pakken. Gestart door de gebroeders Rutten, René (gitaren) en Hans (drums), omvat de band ook toetsenist Frank Boeijen en bassist Marjolein Kooijman.

Met Huis, heeft de band gekozen voor een meer eenvoudige aanpak. Veel van de ideeën zijn eenvoudiger en meer geworteld in een traditioneel rock-formaat. Dat wil niet zeggen dat ze Hart zijn geworden. De ambitieuze arrangementen zijn er nog steeds en de nummers zelf zijn niet je gemiddelde radioprijs. Er zijn hier echter ten minste drie bezuinigingen die zich op mainstream rock-radio zouden kunnen bevinden.

De band nam deze plaat op in een kleine kerk in het kleine dorpje Maurik, een andere manier van werken voor de groep. Blijkbaar heeft deze aanpak zijn vruchten afgeworpen omdat het materiaal erg strak en goed uitgevoerd is. Helaas waren de sessies niet zonder tragedie. De vader van Hans en René stierf tijdens het bereiden van de band in de kerk. Onnodig te zeggen dat dit een domper op het project was, maar de band zette door en bracht deze plaat eerder deze maand uit.

Er staan ​​13 nummers op de plaat, allemaal gemarkeerd door de geweldige zang van Anneke. Opening met "Shortest Day", de rock-achtige kwaliteit van de snit is verrassend. Nadat de laserstraal-gitaar van René het lied inluidt, houden de beukende drums van Hans alles in de rij. Anneke klinkt geweldig op dit nummer met haar stem die over het hele nummer zweeft. De volgende snit "In Between" is in dezelfde geest, behalve dat het nog beter is. Ik kan letterlijk niet stoppen met dit nummer te spelen. Het nummer is geweldig tot het in het middelste gedeelte komt waar Anneke dit trapsgewijze vocale gedeelte doet dat gewoon oorverdovend is. De gitaren van René beginnen precies op de juiste plekken en de band spreidt vakkundig een middelhoge energie uit met wat meer crankin-delen. Dit is gewoon een fenomenaal nummer.

"Alone" ziet de band terug in meer vertrouwd terrein met een spookachtige sfeer die afwisselend verschillende passages afwisselt, allemaal even memorabel. Anneke staat in het middelpunt van de belangstelling voor "Waking Hour", een van de vele hoogtepunten van de plaat. Na een zachte intro begint ze te zingen en je bent gewoon betoverd voor het hele nummer. Het refrein is fantastisch en dit is puur een van de beste nummers die ze ooit hebben opgenomen.

"A Noise Severe" is hypnotiserend met een rustige stem die tegen het einde gewoon in een metafysische kracht wordt opgebouwd. "Vergeten", "Box" en "The Quiet One" zijn allemaal serene juwelen. "Solace" begint met een gesproken woord in het Nederlands dat tegen een nieuwe rock-achtige snee aanloopt die correct op de plaat is geplaatst om het energieniveau weer op te voeren. "Your Troubles Are Over" begint met een zang die herinnert aan de familie Rankin. Dit nummer gaat in een verrassend meer mainstream gedeelte dat echt leuk is. De plaat eindigt met de titeluitsnede waarbij Anneke de lijnen zingt in een off-ritme naar de gitaarlijnen die goed werkt. Haar engelachtige vocalen schrapen het plafond op sommige noten en je bent weer in dromenland. "Forgotten Reprise" sluit het record af, een variant van een nummer van "Forgotten" vanaf het begin van het record.

Als je een fan bent van The Gathering, zul je in het begin misschien een beetje verrast zijn door de meer toegankelijke aard van sommige delen. De band heeft deze keer de aanpak echter eenvoudig gestroomlijnd. Ze hebben hun wortels niet verlaten en dit is op geen enkele manier een ander geluid. Als je een nieuwere fan bent zoals ik, sta je misschien meer open voor de plaat. Hoe dan ook, dit is het beste album van The Gathering tot nu toe. Ik had het geluk om ze ongeveer een maand geleden in concert te zien en het nieuwe materiaal rookte gewoon live. En als je ooit de kans krijgt om ze te zien, ga dan. Anneke verschijnt op het podium als de meest blije artiest die ik ooit heb gezien. Ze is als een kanaal voor de muziek, hulpeloos om iets anders te doen. En dan is er die stem ...

Video-Instructies: Using ClickUp to Manage Solar Panels - Full Tour (April 2024).