Nieuwjaar; Nieuwe beginnen

• Mei 9, 2024

Deze tijd van het jaar is voor mij altijd een van deprimerende gedachten geweest. Ik weet niet zeker wanneer of hoe deze grimmige gedachten voor het eerst in mijn leven verschenen, maar ik heb deze tijd van het jaar lang altijd gehaat. Ik denk dat het misschien teruggaat tot de kindertijd, toen het nieuwe jaar altijd een terugkeer naar school betekende en het einde van alle festiviteiten. Ik hoorde onlangs iemand die een heel jaar met een week vergeleek, waarbij de kerstperiode het weekend vertegenwoordigde. Ik dacht dat dit een perfecte analogie was. Met dat in gedachten is het nieuwe jaar die vreselijke maandagochtend start. Het is een terugkeer naar saaie routine en de moeren en bouten van het dagelijks leven.

Naast die normaal deprimerende gedachten, heeft het nieuwe jaar de afgelopen jaren altijd nog een jaar gemarkeerd dat ik zonder mijn jongen zit; tussen nu en de laatste keer dat ik mijn kleine man vasthield, werd er weer een tijd ingedrukt. Het dwingt me na te denken over hoe Craig eruit zou zien als 'nu' en hoe we het komende jaar zouden doorbrengen. Het doet me denken aan een nieuw dagboek zonder ingangen met Craigs naam; een nieuw jaar van camcordermomenten waar hij pijnlijk afwezig is; een nieuw jaar van gekoesterde familiemomenten om op te bouwen, die, als ik erop terugkijk, geen spoor van mijn lieve zoon hebben. Nieuwjaar is dus niet echt mijn favoriete tijd.

Het dient mij echter niet om bij dergelijke gedachten stil te staan. Ik weet dit. Elk jaar brengt me ook een beetje dichter bij hem weer te zien. Ik weet dit ook. Maar hoe breng je balans in de zeer reële en altijd aanwezige gedachten van verdriet en verlies tegenover die van hoop en een nieuw begin? Hoe kan een ouder die zijn kind heeft verloren, ooit echt oprechte hoop of ambitie opbrengen? Het lijkt soms een onmogelijk moeilijke ‘vragen’ te zijn. Ouders die hun kinderen hebben verloren, kunnen voor altijd psychologisch op drift raken, niet wetend hoe ze moeten omgaan met hun emotionele onrust en een leven zonder enige richting of doel. Het is de meest afschuwelijke, afschuwelijke situatie om jezelf in te vinden. Dus vooruit denken en positieve gedachten wegvagen is op zichzelf al een wonder. Om verder te gaan vanuit zo'n donkere plaats en jezelf te zien dat je zelfs zoiets ‘egoïstisch’ overweegt als persoonlijke ambitie is een geweldige stap voor de rouwende ouder. Voor velen is deze stap nog lang aan de gang, en voor enkelen komt deze nooit. Maar dit jaar, aan het begin van het nieuwe jaar, hoop ik dat ik en andere rouwende ouders die stap kunnen zetten. Het is mijn bedoeling dat 2009 een geweldig jaar wordt: een jaar waarin ik mijn zonen, zowel hier als in het hiernamaals, trots op hun vader kan maken.

Video-Instructies: GELUKKIG NIEUWJAAR! #2334 (Mei 2024).