Filmrecensie: Gridiron Gang

• Mei 12, 2024

Ik ben sociaal werkster van beroep (ik ben afgestudeerd als Master of Social Work en werkte met ‘at risk’ en jeugdige overtreders in een alternatieve school), een voetbalfanaat en een vrome Dwayne "The Rock" Johnson-fan.

Ik heb de film "Gridiron Gang" waarschijnlijk een tiental keer gezien sinds deze in 2006 werd uitgebracht. Aanvankelijk werd ik natuurlijk aangetrokken door de filmster en mijn liefde voor voetbal. Het achterhalen van het verhaal was gebaseerd op het ware leven van Sean Porter, een reclasseringsambtenaar in een jeugdkamp in Californië, piekte in mijn interesse als maatschappelijk werker.

Na te hebben gewerkt met huidige en voormalige bendeleden, voorwaardelijke vrijlating en reclassering en tieners met lange misdrijfbladen, heb ik het voorrecht gehad om de harten van kinderen te zien die niet graag hun diepe emoties willen laten zien op een regelmatige basis. Het idee om een ​​groep tienerjongens - in mijn ogen kinderen - te zien strijden om glorie en eer op een voetbalveld in plaats van op de hoek van een straat in de buurt, was op zijn minst intrigerend voor mij.

Ongeacht hoe vaak ik deze film kijk, ik voel me nog steeds ontroerd door de verhaallijn. Een groep stoere kinderen - bendeleden, moordenaars, autodieven - wordt lid van een voetbalteam georganiseerd door een reclasseringsambtenaar in hun jeugdgevangeniskamp. Velen zitten in rivaliserende bendes, wat betekent dat aansluiting van welke aard dan ook strikt verboden is. De jongens zijn boos, stoer en vluchtig.

De coach is vastbesloten om een ​​groep individuen en rivalen te vormen tot leden van slechts één bende - een ‘gridiron-bende’ bekend als de Mustangs. Dit is het doel voor elke voetbalcoach. Coach Porter had een grotere uitdaging dan de meeste coaches zich konden voorstellen. Jongens die niet helemaal mannen zijn, met woede en wrok naar het breekpunt geduwd, tegen elkaar vechten en dan voor elkaar vechten.

Er waren veel obstakels onderweg. De coach had een moeilijke tijd om scholen te vinden die veroordeelde, gevaarlijke criminelen wilden spelen. Een bende-gerelateerde schietpartij tijdens een van de spellen vernietigt bijna het programma. Coach Porter vecht bijna net zo vaak met zijn eigen ego en zijn eigen jeugdherinneringen als met zijn team.

Dwayne Johnson, zelf een voormalige universiteitsvoetballer, portretteert Coach Porter overtuigend als een stoere man met een groot hart voor de spelers en voor de liefde voor het spel. De laatste opnamen van de finale van de film zijn afkomstig uit een documentaire over Porter en de Mustangs in de vroege jaren negentig. Korte bio's van de Mustangs knipperen op het scherm en beschrijven de successen en de mislukkingen van veel van de belangrijkste spelers.

Het intense drama, en af ​​en toe humor, op het veld en daarbuiten, is genoeg om iedereen - fan, atleet of sukkel voor een goed verhaal - van het begin tot het einde te laten kijken. Soms meer dan eens.

Video-Instructies: ALPHA Trailer (2018) (Mei 2024).