Het vele gebruik van Barberries
Berberisfruit kan op veel verschillende manieren worden gegeten. Historisch gezien verschenen ze het meest in de Europese, Perzische en Indiase keuken. Naast dat ze rauw worden gegeten, worden er verschillende gebakken producten van gemaakt. Deze zijn ideaal voor cakes, taarten, siropen en taarten.

In Frankrijk werd een bekende comfit gemaakt van de bessen. In de Elizabethaanse tijd dienden de Engelsen ingelegde berberis als bijgerecht voor vleesgerechten. Zelfs de onrijpe groene vruchten werden ingelegd en tot sausjes verwerkt.

Barberries zijn ook gekonfijte. Hiervan kunnen jam, jam, stoten, sherbets en ijsjes worden gemaakt. Barberries zijn heerlijk als ze op siroop worden bewaard.

De gedroogde vruchten kunnen net als rozijnen worden gebruikt. In Iran worden deze gebruikt als smaakmaker. Inheemse Amerikanen droogden de vruchten en stampten ze tot meel dat werd bereid als een brij. De vruchten werden ooit gebruikt om koorts te behandelen.

Recepten hiervoor zijn te vinden in "A Colonial Plantation Cookbook - the Receipt Book of Harriott Pinckney Harry, 1770." Dit werd bewerkt door Richard J. Hooker. Een recept was voor kalfskop geserveerd met barberries. "The Martha’s Vineyard Cookbook" door Louise Tate King et al. (gepubliceerd door Globe Pequot) bevat een recept voor berberisgelei.

Henry David Thoreau en zijn tantes bewaarden de berberissen die ze plukten. Deze werden gebruikt voor de wintermaaltijden en verschenen dagelijks op menu's. In zijn geschriften legt hij uit dat de planten meer fruit opleverden dan de appelbomen in het gebied.

Berberisbladeren kunnen rauw worden gegeten en worden ook als smaakstof in vleesgerechten gebruikt. Engelse kolonisten gebruikten de bladeren in sauzen. De bladeren waren ook ingelegd. De takpunten en de jonge bladeren kunnen worden geoogst en gedroogd voor gebruik als thee.

John Parkinson, auteur van "A Garden of Pleasant Flowers", gepubliceerd in 1629, noemde verschillende manieren waarop de planten werden gebruikt. Berberisplanten waren onder zijn aanbevelingen voor boomgaarden. Het gebladerte werd gebruikt in sauzen voor vlees. De vruchten werden ingemaakt of verwerkt tot sausen en geserveerd met vis- en vleesgerechten.

De plant is gebruikt voor verschillende medicinale doeleinden, waaronder de bladeren en vruchten. In Engeland werd de gewone berberis soms geelzuchtboom genoemd omdat de schors voor die ziekte werd gebruikt.

De indianen gebruikten de schors, wortel en bessen voor medicinale doeleinden. De gele binnenschors en gele wortel werden door kolonisten als kleurstof gebruikt.


Video-Instructies: A simple way to break a bad habit | Judson Brewer (Mei 2024).