Keystone Pipeline Politici bedreigen dieren

• Mei 7, 2024

2012 begon met een grotere politieke knal dan verwacht. Op 17 december 2011, terwijl Amerika zich op de feestdagen voorbereidde, stond president Obama het Congres toe zijn gezag over de uitbreiding van de Keystone-pijpleiding te kapen. In ruil daarvoor kreeg hij een zinloze verlenging van 2 maanden van de loonbelasting en werkloosheidsfactuur, zodat democraten en republikeinen door patstelling heen konden werken.

Zoals de uitbreiding van het wetsvoorstel luidt, als president Obama het Keystone-project niet binnen 60 dagen volledig verwerpt, wordt de uitbreiding automatisch goedgekeurd zoals oorspronkelijk gepland, zonder wijzigingen, via America's Heartland. Een van de eerste slachtoffers van deze uitbreiding zou zijn voor de dieren in de Heartland-regio's. De uitbreidingen staan ​​gepland voor Montana, North Dakota, South Dakota, Nebraska, Kansas, Oklahoma en Texas. Gecombineerd produceren deze staten meer dan driekwart van de totale agrarische en dierlijke hulpbronnen van het land. Naast het leveren van voedsel voor Amerika, produceren deze staten een groot aantal voedselbronnen voor de wereld. Afgezien van de catastrofe die Amerika zou verteren, zouden olielekkages in deze regio's een verbluffende wereldwijde impact hebben.

Republikeinse leider Mitch McConnell van de senaat in Kentucky is de voornaamste kracht achter de opname van het Keystone Pipeline-uitbreidingsamendement in deze 60-daagse farce. Hij verklaarde dat de uitbreiding van Keystone een 'schopklaar middel is om de Amerikaanse economie te herstellen' en maakt de Verenigde Staten minder afhankelijk van oliebronnen uit 'onvriendelijke landen'. McConnell is duidelijk buiten de lijn, omdat Canada al de primaire oliebron in de Verenigde Staten is. Hij moet ook het memo hebben gemist dat de extra oliebron besprak zoals bedoeld voor export naar landen zoals China en niet voor Amerikaanse consumptie. Logischerwijs betekent dit dat Amerika alle risico's voor zijn natuurlijke hulpbronnen op zich neemt zonder enig effectief voordeel voor constituenten.

Vanuit een pragmatisch oogpunt doet dit uitbreidingsschema dat niet scheppen meer banen voor Amerikanen, maar stagneert de Amerikaanse economie verder, terwijl de antennes worden uitgebreid met vervuilend water, lucht, planten en dieren, waardoor Amerikanen in een steeds kwetsbaardere positie komen te staan. Terwijl vanuit politiek oogpunt meer banen voor Canada worden gecreëerd op het gebied van oliewinning, raffinaderij, bouw en algemene arbeidsvelden, naast het genereren van werk voor India om metalen benodigdheden te produceren die nodig zijn om de klus te klaren. Verder zullen Amerikanen door deze politieke mindset voor deze uitbreiding betalen door verhoogde gasprijzen om de voorgenomen diepere belastingverlagingen die aan de olie-industrie zijn beloofd, te compenseren. Bovendien gaat het bij een voorzichtige schatting Amerikanen ongeveer $ 8 miljard dollar kosten om de uitbreidingen te installeren.

Politici zijn geen gezaghebbende organen op het gebied van planetaire wetenschappen en zouden daarom geen vergunning moeten hebben om de geldigheid ervan te weerleggen, zoals verschillende republikeinse politici in december 2011 deden om de toevoeging van het Keystone-uitbreidingsamendement aan het wetsontwerp te rechtvaardigen. Tenzij de wereldgemeenschap snel handelt, stelt de algemene bevolking de zorg voor hun leven en dat van toekomstige generaties in handen van politici die de wereld als een eenzijdige conglomeratie beschouwen, die standaard geen onbevooroordeeld, goed geïnformeerd perspectief vertegenwoordigt. De rol van het politieke lichaam van de Verenigde Staten is om te luisteren naar empirische gegevens en te handelen in overeenstemming met wettelijke verantwoordelijkheden voor het gehele kiesdistrict, waaronder het bieden van een stabiele planetaire omgeving boven politieke winst.

De voortdurende zelfgenoegzaamheid van Amerika met betrekking tot de winning van teerzand is in strijd met de Pelly-wijziging van de Verenigde Staten, de Endangered Species Act, de Fishery Act van Canada en het internationale verdrag inzake natuurbescherming en natuurbehoud. Deze handelingen zijn gemaakt om overheidsinstanties te helpen om op een meer verantwoorde manier evenwichtige resultaten voor de planeet en haar bewoners te reguleren door empirische gegevens om te zetten in politiek beleid. De enige manier om het systeem te laten werken, is door overheden in overeenstemming met de wet te handelen en er niet tegen in te gaan.

Door de Keystone-uitbreiding in het debat over loonbelasting en werkloosheid te forceren, moet de Obama-regering vóór het verstrijken van de termijn krachtig "nee" zeggen tegen het uitbreidingsplan. Anders wordt u geconfronteerd met de gevolgen van ambivalente besluitvorming. Het ontbreken van een beslissing van de president zou leiden tot het feit dat het leven van dieren als onnodig wordt beschouwd voor het behoud van ons eigen leven en dat de decimering van de dierenasielen van Noord-Amerika, uitputting van gewassen, vervuiling door gevaarlijk water, permanente besmetting van vruchtbare grond en het verlies van landbouwproducten dieren in de Verenigde Staten hebben geen materiële gevolgen voor de oliewinst.

Degenen die geïnteresseerd zijn om hun stem te laten horen, ondertekenen de dringende beëindiging van Keystone-uitbreiding om dierenleven te redden.