Inleiding tot de Renaissance

• Mei 17, 2024

Het woord 'renaissance' komt uit het Frans voor 'nieuwe geboorte' of 'wedergeboorte'. Deze term beschrijft heel treffend wat wordt beschouwd als een van 's werelds grootste perioden van cultureel ontwaken. Hoewel het best bekend om de ontwikkelingen in de kunst, waren er in deze periode ook grote vorderingen op het gebied van wetenschap, literatuur, religie, politiek en onderwijs.


HET BEGIN VAN DE RENAISSANCE
Hoewel de Italiaanse Renaissance uit de 14e eeuw over het algemeen als het begin van de Renaissance wordt beschouwd, was er in de 12e eeuw in Europa eigenlijk een kleinere, maar zeer belangrijke 'renaissance'.

Gedurende deze tijd was er een hernieuwde belangstelling voor de Latijnse klassiekers en poëzie, het Romeinse recht en de Griekse wetenschap en filosofie. Het was ook in deze eeuw dat de eerste van de Europese universiteiten werd opgericht. Geleerden aan deze universiteiten hebben enorm geholpen bij de vertaling en distributie van Griekse en islamitische wetenschappers en filosofen. De werken van Aristoteles werden speciaal ter beschikking gesteld. Deze "nieuwe" kennis moest het platform vormen voor de latere Italiaanse Renaissance.

Deze pre-Renaissance periode betekende ook de weg voor vele wetenschappelijke en technologische ontdekkingen, waaronder een bulkproductieproces voor papier, de ontwikkeling van het magnetisch kompas, de astrolabium, de windmolen en het spinnewiel. Net als bij de ontwikkeling van universiteiten, hielpen deze technologische vooruitgang bij het creëren van een basis om te dienen als een "startpunt" voor de komende grote renaissance.


HET BEGIN VAN DE 'ITALIAANSE RENAISSANCE'
Historici zijn het er over het algemeen over eens dat de Renaissance-periode begon in de 14e eeuw in de stad Florence, Toscane. Er is echter nog steeds veel discussie over welke omstandigheden op deze locatie op dat moment samenkwamen die de weg hebben geopend voor deze culturele beweging.

De volgende omstandigheden behoren tot de meest genoemde en resulteren in de ontwikkeling van de Renaissance:

De familie Medici
De familie Medici was een grote bankfamilie, en later een Italiaans heersershuis, dat bekend werd als beschermheer van de kunsten. Het was Lorenzo de 'Medici (1449 - 1492) die zijn landgenoten van middelen aanmoedigde om de werken van de toen toonaangevende kunstenaars van Florence, waaronder Michelangelo, Botticelli en Leonardo da Vinci, opdracht te geven en te ondersteunen.


De pest
De pestepandemie, ook bekend als de 'Zwarte Dood', trok tussen 1348 en 1350 na Christus over Europa. Als gevolg hiervan was er een grote afname van de bevolking van die tijd. Naar schatting stierf alleen al in Engeland ongeveer een op de vier aan de ziekte. Florence werd echter bijzonder hard getroffen - alleen al in 1937 verloor het bijna de helft van de bevolking.

Er wordt gepostuleerd dat het resultaat van deze enorme bevolkingsafname resulteerde in economische omstandigheden die dienden als een andere factor die leidde tot de Renaissance. De prijzen van voedsel en grond daalden met 30 - 40% in het grootste deel van Europa, waardoor een toename van de middenklasse mogelijk was, omdat meer arbeiders voedsel en gekochte goederen konden betalen. Velen ervoeren in feite meevallers van zowel geld als land als gevolg van in die tijd ontvangen erfenis. Bovendien waren ze beter in staat om reizen door heel Europa te veroorloven om de beste economische omstandigheden te vinden. Florence bleek zo'n plek te zijn.

De theorie is ook dat het overwicht van sterfgevallen in Florence, en in feite heel Italië, leidde tot grotere vroomheid die zich gedeeltelijk manifesteerde in de sponsoring (financiering) van religieuze kunstwerken.


Verhoogde rijkdom
Niet alleen waren meer mensen in het bezit van een grotere rijkdom als gevolg van erfenis van slachtoffers van pest, maar vanaf het begin van de 14e eeuw breidden Italianen hun handelsroutes uit naar zowel Azië als de rest van Europa. Er was de ontdekking van wonderbaarlijke zilveren aderen in de regio Tirol en een instroom van geld en andere luxe artikelen uit het Oosten die door kruisvaarders naar huis waren gebracht. Deze rijkdom voorzag in de middelen voor een grotere bescherming van de kunsten in Florence.


Unieke sociale structuren
Sociaal en politiek bestond Italië zoals we dat vandaag kennen niet ten tijde van de 14e eeuw. Het land was verdeeld in "stadstaten" die als zeer individualistische territoria dienden. De Republiek Florence bezet het centrum van Italië, samen met de pauselijke staten. Geleerden merken op dat dit deel van Italië extreem verstedelijkt was in vergelijking met de rest van Europa, waarbij de meeste steden bovenop oude Romeinse ruïnes werden gebouwd. Mensen woonden al heel lang in een zeer verstedelijkte omgeving en waren daarom eerder geneigd om de vooruitgang in de kunst en geesteswetenschappen te ondersteunen dan meer landelijke mensen.


Unieke politieke structuren
Tegen de 14e eeuw was Florence, net als andere Italiaanse stadstaten, geëvolueerd voorbij de feodalistische samenleving naar een op handel en handel gebaseerde samenleving. Florence werd een van de hoofdsteden van de textielproductie en -handel, en bracht handelaren uit heel Europa en Azië met zich mee, wat resulteerde in de voortdurende instroom van zowel nieuwe ideeën als de rijkdom die nodig is om kunst en wetenschappen te besturen en te bestuderen.

Video-Instructies: Intro to TELEMANN FANTASIAS! | Team Recorder (Mei 2024).