Kritiek gebruiken

• Mei 16, 2024

Vele malen, gedurende de twee jaar dat ik de redacteur van life coaching hier bij Bella ben, heb ik gezegd dat ik geen life coach ben, maar eerder een schrijver wiens muze de zelfhulpindustrie is. Ik interview de experts - de levenscoaches en andere professionals die er zijn om mensen te helpen hun volledige potentieel te realiseren. Ik bekijk zelfhulpboeken en rapporteer over mijn eigen reis naar zelfactualisatie. Dat gezegd hebbende, voor het onderwerp van deze week - omgaan met afwijzing en kritiek - kan ik ondubbelzinnig zeggen dat ik een meester ben.

Afgelopen maandag logde ik in op de computer en zag ik een e-mail van een editor waar ik een maand geleden werk naar had verzonden. Met trillende vingers en een hart tegelijkertijd gevuld met hoop en angst, klikte ik op de e-mail om te horen dat de redacteur het verhaal leuk vond en besloot het door te geven. Verder zei de redacteur dat ik me niet slecht zou moeten voelen, omdat van de duizenden inzendingen die ze ontvangen, slechts 1 op de 700 daadwerkelijk wordt gepubliceerd. Het was een vriendelijke brief, met respect voor mijn werk, maar er ontbrak iets. Er was absoluut geen kritiek.

Laten we eerlijk zijn, kritiek is moeilijk te horen, maar het is noodzakelijk als je hebt besloten om alleen iets na te streven, zoals het runnen van een klein bedrijf, advies of enige vorm van kunst. Het is niet zoals een sollicitatiegesprek afleggen en eenmaal per jaar worden geëvalueerd. Wanneer je je eigen weg inslaat, moet je jezelf keer op keer blijven bewijzen. In de loop der jaren heb ik technieken ontdekt om te gebruiken bij het luisteren naar kritiek, zodat ik verder kan gaan dan gekwetste gevoelens en er daadwerkelijk van kan profiteren.

1) Eerst luister ik aandachtig naar wat er wordt gezegd, haal eventuele waardeoordelen eruit en vraag om bijzonderheden. Jaren geleden tijdens een functioneringsgesprek vertelde mijn supervisor me dat ik meer initiatief moest nemen. Ik was in de war omdat ik dacht dat ik initiatief toonde door nieuwe projecten op tafel te leggen. Maar ik was een assistent, de baas wilde dat ik initiatief zou tonen met administratieve zaken, zoals het reorganiseren van de archiefkasten. Haar vragen om specifiek te zijn, gaf me een concreet project om aan te werken.

2) Wanneer ik naar kritiek luister, als ik eenmaal begrijp wat het probleem is, beslis ik of ik het bekritiseerde ding kan of wil veranderen. Vorig jaar zei iemand die een kort verhaal over mij bekritiseerde dat het te onrealistisch was. Maar in dat geval had ik er vertrouwen in dat het verhaal goed was voor de markt waarnaar ik streefde. Dus na het corrigeren van grammatica en spelfouten, verliet ik het verhaal zoals het was en verkocht het een paar weken na het indienen. Mijn gevoel had gelijk.

3) Ik houd er rekening mee dat het ontvangen van kritiek niet betekent dat ik niet goed ben in wat ik doe, noch dat ik hopeloos of niet in staat ben om te verbeteren. Alle groten hebben te maken gehad met kritiek en afwijzing. Sidney Poitier zegt in zijn memoires dat hij bij deze eerste auditie zo ellendig mislukte dat ze hem fysiek weggooiden! Dus wat deed hij als resultaat? Hij corrigeerde wat ze zeiden dat verkeerd was en hij kwam weer terug. De volgende keer werd hij aangenomen.

4) Ik laat mijn zelfvertrouwen niet rusten op één project. Ik heb altijd verschillende projecten. Nadat ik de afwijzing per e-mail had gelezen, voelde ik me even gedwarsboomd - ongeveer even lang als ik extatisch ben als ik een verhaal verkoop. Een paar uur later was ik goed bezig met een ander project, de teleurstelling was lang vergeten en het was gewoon een andere dag.

5) Ten slotte, en waarschijnlijk het belangrijkste, ben ik altijd dankbaar voor iedereen die de tijd neemt om mijn werk te lezen en een mening te geven. Gezien alle afleidingen die we vandaag hebben, het werk, de kinderen, het internet, satelliet-tv, enz. Wanneer iemand mijn werk gedurende een bepaalde tijd hun onverdeelde aandacht geeft, zelfs als ze er een hekel aan hebben, ben ik dankbaar.

Er is eigenlijk iets ergers dan afwijzing en kritiek. En dat krijgt helemaal geen feedback. Soms weten we * al * wat we verkeerd doen, maar andere keren zijn we blind voor onze eigen tekortkomingen en moeten we feedback van anderen zoeken.

Uiteindelijk is de enige manier om afwijzing en kritiek te voorkomen, zich te verbergen. En hoe kunt u uw doelen bereiken als u geen risico's neemt?

Video-Instructies: KRITIEK OP FAMILIEVLOGGERS - De Nagelkerkjes #118 (Mei 2024).