Playstation 2 / Playstation 3 Nieuwsbrief
Mei 2024
Vanwege liefde (lees tot het einde)
Een broer en zus hadden hun gebruikelijke gehaaste, verplichte pre-kerstbezoek gebracht aan de kleine boerderij waar hun bejaarde ouders woonden met hun kleine kudde paarden. De boerderij was waar ze waren opgegroeid en de naam Lone Pine Farm hadden gekregen vanwege de enorme dennen, die de heuvel achter de boerderij bedekten. Door de jaren heen was de boom een talisman voor de oude man en zijn vrouw geworden, en een mijlpaal op het platteland. De jonge broers en zussen hadden goede herinneringen aan hun jeugd hier, maar de drukte van de stad voegde meer opwinding toe aan hun leven en riep hen weg naar een ander leven.
De oude mensen lieten hun paarden niet langer zien, want de jaren hadden hun tol geëist en het was moeilijker om op die ijzige ochtenden de schuur in te gaan, maar het gaf hen een reden om 's ochtends op te staan en een reden om te leven. Ze verkochten elk jaar een paar veulens en de paarden waren hun reden voor vreugde in de ochtend en tevredenheid aan het eind van de dag.
Boos, toen ze zich voorbereidden om te vertrekken, confronteerde het jonge paar de oude mensen: "Waarom beschik je niet in ieder geval over The Old One?" Ze is niet langer nuttig voor je. Het is jaren geleden dat je veulens van haar hebt gehad. Je moet hoeken afsnijden en opslaan, zodat je meer voor jezelf kunt hebben. Hoe kan dit oude versleten paard je alles behalve kosten en werk brengen? Waarom houd je haar eigenlijk? "
De oude man keek naar zijn versleten laarzen, gaten in de tenen, wreef over de schuurvloer en antwoordde: "Ja, ik kon een paar nieuwe laarzen gebruiken.
Zijn arm gleed verdedigend om de nek van de Oude terwijl hij haar zachtjes streelde en zachtjes achter haar oren wreef. Hij antwoordde zachtjes: "We houden haar vanwege liefde. Niets anders dan alleen liefde."
De jonge mensen, verbijsterd en geïrriteerd, wensten de oude man en zijn vrouw prettige kerstdagen en gingen terug naar de stad terwijl de duisternis door de vallei stal.
Het oude echtpaar schudde bedroefd het hoofd dat het geen gelukkig bezoek was geweest. Een traan viel op hun wangen. Hoe komt het dat deze jonge mensen de vrede van de liefde die hun harten vulde niet begrijpen?
Het was dus zo dat niemand door de ongelukkige afscheidingen de isolatie op de gerafelde draden in de oude schuur zag smeulen. Niemand zag de eerste vonk vallen. Niemand anders dan de "Oude".
Binnen enkele minuten stond de hele schuur in vuur en vlam en de hongerige vlammen likten op het hok vol hooi. Met een schreeuw van afgrijzen en wanhoop riep de oude man naar zijn vrouw om hulp te roepen terwijl hij naar de schuur snelde om hun geliefde paarden te redden. Maar de vlammen brulden nu en de laaiende hitte dreef hem terug. Hij zakte snikkend op de grond, hulpeloos voor de vuurwoede. Zijn vrouw terug van het roepen om hulp wiegde hem in haar armen, klampte zich aan elkaar vast en weende over hun verlies.
Tegen de tijd dat de brandweer arriveerde, waren er alleen nog rookende, gloeiende ruïnes over en de oude man en zijn vrouw, uitgeput van hun verdriet, kropen samen voor de schuur. Ze waren sprakeloos toen ze opstonden uit de koude met sneeuw bedekte grond. Ze knikten dankzij de brandweermannen, omdat er nu niets meer kon doen. De oude man wendde zich tot zijn vrouw en liet haar witte hoofd op zijn schouders rusten terwijl zijn trillende oude handen haar tranen onhandig droogden met een gerafelde rode bandana. Gebroken fluisterde hij: "We hebben veel verloren, maar God heeft ons huis gespaard op deze vooravond van Kerstmis. Laten we kracht verzamelen en de heuvel beklimmen naar de oude dennenboom waar we troost hebben gezocht in tijden van wanhoop. We zullen neerkijken op ons huis en dank God dat het is gespaard en bid voor onze geliefde kostbaarste geschenken die ons zijn afgenomen.
En dus nam hij haar bij de hand en hielp haar langzaam de besneeuwde heuvel op terwijl hij zijn eigen tranen opzij veegde met de rug van zijn oude en verdorde hand.
De reis de heuvel op was zwaar voor hun oude lichamen in de steile sneeuw. Terwijl ze over het kleine heuveltje op de top van de heuvel stapten, stopten ze om te rusten, kijkend naar de top van de heuvel snakte het oude paar naar adem en viel op hun knieën van verbazing over de ongelooflijke schoonheid voor hen.
Het leek erop dat elke glorieuze, briljante ster in de hemel gevangen zat in de glinsterende, met sneeuw bedekte takken van hun geliefde den en het gloeide met hemelse kaarsen. En klaar op de bovenste tak, een kristallen halve maan glinsterde als gesponnen glas. Nooit had een sterveling een kerstboom als deze gemaakt. Ze waren buiten adem toen de oude man zijn vrouw strakker in zijn armen hield.
Plots gaf de oude man een kreet van verwondering en ongelooflijke vreugde. Verbaasd en verbijsterd nam hij zijn vrouw bij de hand en trok haar naar voren. Daar, onder de boom, in schitterende glorie, hing een mist over en gloeiend in de duisternis hun kerstcadeau. Schaduwen glinsteren in het nachtlicht.
De hele kudde, veilig bij de "Oude" dicht bij de stam van de boom, lag vast.
Bij de eerste hint van rook had ze de deur op een kier gedrukt met haar snuit en had ze de paarden erdoor geleid. Langzaam en met grote waardigheid, nooit achterom kijkend, had ze hen de heuvel op geleid en voorzichtig door de sneeuw gestapt. De veulens waren bang en renden rond. De schichtige jaarlingen keken terug naar de knetterende, hongerige vlammen en stopten hun staart onder hen terwijl ze hun lippen likten en huppelden als konijnen. De merries die drachtig waren met een nieuwjaarsoogst van baby's, drukten zich ongemakkelijk tegen de "Oude" terwijl ze kalm de heuvel op en onder de pijnboom in veiligheid bewoog.En nu lag ze onder hen en staarde naar de gezichten van de oude man en zijn vrouw.
Degenen van wie ze hield, had ze niet teleurgesteld. Haar lichaam was broos met jaren, moe van de klim, maar de gouden ogen waren gevuld met toewijding toen ze haar geschenk aanbood --- - - - - - - - - - -
Vanwege de liefde. Alleen vanwege liefde.
Tranen stroomden toen het oude echtpaar hun lof en vreugde riep ... En opnieuw vulde de vrede van liefde hun harten.
Dit is een waargebeurd verhaal.
Willy Eagle
Dit is een inspirerend bericht dat naar een kleine groep mensen wordt gestuurd. Ik hoop dat het je dag net een beetje beter zal maken.
Een broer en zus hadden hun gebruikelijke gehaaste, verplichte pre-kerstbezoek gebracht aan de kleine boerderij waar hun bejaarde ouders woonden met hun kleine kudde paarden. De boerderij was waar ze waren opgegroeid en de naam Lone Pine Farm hadden gekregen vanwege de enorme dennen, die de heuvel achter de boerderij bedekten. Door de jaren heen was de boom een talisman voor de oude man en zijn vrouw geworden, en een mijlpaal op het platteland. De jonge broers en zussen hadden goede herinneringen aan hun jeugd hier, maar de drukte van de stad voegde meer opwinding toe aan hun leven en riep hen weg naar een ander leven.
De oude mensen lieten hun paarden niet langer zien, want de jaren hadden hun tol geëist en het was moeilijker om op die ijzige ochtenden de schuur in te gaan, maar het gaf hen een reden om 's ochtends op te staan en een reden om te leven. Ze verkochten elk jaar een paar veulens en de paarden waren hun reden voor vreugde in de ochtend en tevredenheid aan het eind van de dag.
Boos, toen ze zich voorbereidden om te vertrekken, confronteerde het jonge paar de oude mensen: "Waarom beschik je niet in ieder geval over The Old One?" Ze is niet langer nuttig voor je. Het is jaren geleden dat je veulens van haar hebt gehad. Je moet hoeken afsnijden en opslaan, zodat je meer voor jezelf kunt hebben. Hoe kan dit oude versleten paard je alles behalve kosten en werk brengen? Waarom houd je haar eigenlijk? "
De oude man keek naar zijn versleten laarzen, gaten in de tenen, wreef over de schuurvloer en antwoordde: "Ja, ik kon een paar nieuwe laarzen gebruiken.
Zijn arm gleed verdedigend om de nek van de Oude terwijl hij haar zachtjes streelde en zachtjes achter haar oren wreef. Hij antwoordde zachtjes: "We houden haar vanwege liefde. Niets anders dan alleen liefde."
De jonge mensen, verbijsterd en geïrriteerd, wensten de oude man en zijn vrouw prettige kerstdagen en gingen terug naar de stad terwijl de duisternis door de vallei stal.
Het oude echtpaar schudde bedroefd het hoofd dat het geen gelukkig bezoek was geweest. Een traan viel op hun wangen. Hoe komt het dat deze jonge mensen de vrede van de liefde die hun harten vulde niet begrijpen?
Het was dus zo dat niemand door de ongelukkige afscheidingen de isolatie op de gerafelde draden in de oude schuur zag smeulen. Niemand zag de eerste vonk vallen. Niemand anders dan de "Oude".
Binnen enkele minuten stond de hele schuur in vuur en vlam en de hongerige vlammen likten op het hok vol hooi. Met een schreeuw van afgrijzen en wanhoop riep de oude man naar zijn vrouw om hulp te roepen terwijl hij naar de schuur snelde om hun geliefde paarden te redden. Maar de vlammen brulden nu en de laaiende hitte dreef hem terug. Hij zakte snikkend op de grond, hulpeloos voor de vuurwoede. Zijn vrouw terug van het roepen om hulp wiegde hem in haar armen, klampte zich aan elkaar vast en weende over hun verlies.
Tegen de tijd dat de brandweer arriveerde, waren er alleen nog rookende, gloeiende ruïnes over en de oude man en zijn vrouw, uitgeput van hun verdriet, kropen samen voor de schuur. Ze waren sprakeloos toen ze opstonden uit de koude met sneeuw bedekte grond. Ze knikten dankzij de brandweermannen, omdat er nu niets meer kon doen. De oude man wendde zich tot zijn vrouw en liet haar witte hoofd op zijn schouders rusten terwijl zijn trillende oude handen haar tranen onhandig droogden met een gerafelde rode bandana. Gebroken fluisterde hij: "We hebben veel verloren, maar God heeft ons huis gespaard op deze vooravond van Kerstmis. Laten we kracht verzamelen en de heuvel beklimmen naar de oude dennenboom waar we troost hebben gezocht in tijden van wanhoop. We zullen neerkijken op ons huis en dank God dat het is gespaard en bid voor onze geliefde kostbaarste geschenken die ons zijn afgenomen.
En dus nam hij haar bij de hand en hielp haar langzaam de besneeuwde heuvel op terwijl hij zijn eigen tranen opzij veegde met de rug van zijn oude en verdorde hand.
De reis de heuvel op was zwaar voor hun oude lichamen in de steile sneeuw. Terwijl ze over het kleine heuveltje op de top van de heuvel stapten, stopten ze om te rusten, kijkend naar de top van de heuvel snakte het oude paar naar adem en viel op hun knieën van verbazing over de ongelooflijke schoonheid voor hen.
Het leek erop dat elke glorieuze, briljante ster in de hemel gevangen zat in de glinsterende, met sneeuw bedekte takken van hun geliefde den en het gloeide met hemelse kaarsen. En klaar op de bovenste tak, een kristallen halve maan glinsterde als gesponnen glas. Nooit had een sterveling een kerstboom als deze gemaakt. Ze waren buiten adem toen de oude man zijn vrouw strakker in zijn armen hield.
Plots gaf de oude man een kreet van verwondering en ongelooflijke vreugde. Verbaasd en verbijsterd nam hij zijn vrouw bij de hand en trok haar naar voren. Daar, onder de boom, in schitterende glorie, hing een mist over en gloeiend in de duisternis hun kerstcadeau. Schaduwen glinsteren in het nachtlicht.
De hele kudde, veilig bij de "Oude" dicht bij de stam van de boom, lag vast.
Bij de eerste hint van rook had ze de deur op een kier gedrukt met haar snuit en had ze de paarden erdoor geleid. Langzaam en met grote waardigheid, nooit achterom kijkend, had ze hen de heuvel op geleid en voorzichtig door de sneeuw gestapt. De veulens waren bang en renden rond. De schichtige jaarlingen keken terug naar de knetterende, hongerige vlammen en stopten hun staart onder hen terwijl ze hun lippen likten en huppelden als konijnen. De merries die drachtig waren met een nieuwjaarsoogst van baby's, drukten zich ongemakkelijk tegen de "Oude" terwijl ze kalm de heuvel op en onder de pijnboom in veiligheid bewoog.En nu lag ze onder hen en staarde naar de gezichten van de oude man en zijn vrouw.
Degenen van wie ze hield, had ze niet teleurgesteld. Haar lichaam was broos met jaren, moe van de klim, maar de gouden ogen waren gevuld met toewijding toen ze haar geschenk aanbood --- - - - - - - - - - -
Vanwege de liefde. Alleen vanwege liefde.
Tranen stroomden toen het oude echtpaar hun lof en vreugde riep ... En opnieuw vulde de vrede van liefde hun harten.
Dit is een waargebeurd verhaal.
Willy Eagle
Dit is een inspirerend bericht dat naar een kleine groep mensen wordt gestuurd. Ik hoop dat het je dag net een beetje beter zal maken.
Video-Instructies: 2017 10 21 Horse love - Paardenliefde en ontsnapping kleine hengst (Mei 2024).
Verwante Artikelen
Hoe geniet u van een geweldige vakantie
Ah, de verwachting van een geweldige vakantie! Visioenen van parelachtige stranden of leuke winkeltjes dansen in onze dromen. We kunnen niet wachten om de scheve toren van Pisa te zien of braadworst...
Winter schoonmaak
Ooit afgevraagd op wat voor dingen u zich in de winter kunt concentreren om uw woonruimte schoon te maken? Hier zijn enkele ideeën om je op weg te helpen voor wat plezier in de kou: 1) Het is een...
Over De Auteur
Chow Yuan
Jong Talent Journalistiek. Chef. De Persoon Die Verantwoordelijk Is En Down To Earth.
Populaire Berichten
-
-
Final Fantasy X3 Nieuws
Mei 2024
