Vlaamse schoonheid en gouden kruidenpeer

• April 26, 2024

Peren zijn een goede keuze voor het eetbare landschap. Tuinders kunnen kiezen uit vele soorten peren. Hier zijn enkele klassieke Europese perenbomen die sterk worden aanbevolen.


Vlaamse schoonheidspeer

Deze variëteit heeft verschillende andere namen, waaronder Belle de Flanders, Bosch en Bosc Sire. Dit werd geïntroduceerd in de jaren 1830 en werd in de vroege jaren 1800 gegroeid in de buurt van Alost, Oost-Vlaanderen. Het werd sterk aanbevolen door U.P. Hedrick in Pears of New York, gepubliceerd in 1921. Hij schreef: "een heldere Vlaamse schoonheid is net zo knap als elke peer en is bijna onbereikbaar in kwaliteit." Dit werd ook aanbevolen door A.J. Downing, auteur van Downing’s Fruits and Fruit Trees of America, gepubliceerd in 1849.

Zeer winterhard deze boom is bestand tegen temperaturen van -50 graden Fahrenheit. Het is vatbaar voor vloek. Het was ooit een zeer populair onder commerciële telers. Deze sterk groeiende boom draagt ​​elk jaar betrouwbare gewassen. Het begint op jonge leeftijd te dragen. De rechtopstaande scheuten zijn diep bruin.

Deze hoogwaardige vruchten rijpen halverwege het seizoen, meestal ergens in september in New York. Laat deze niet aan de boom rijpen om de smaak en kwaliteit te behouden. Downing aanbevolen oogsten voor de meeste andere soorten.

Deze peren zijn geweldig voor het eten van vers en als dessert. Ze zijn uniform van grootte en vorm. De grote vruchten zijn meestal rond tot eivormig. De ruwe gele huid heeft wat rode blos, samen met wat roodbruine vlekken en vlekken. Deze zijn meestal lichtgeel. De stengels zijn 1½ centimeter lang.

Deze hebben een aromatisch rijke smaak. Het witachtig gele vruchtvlees is extreem zoet. Het is zacht, smeltend en sappig. De stevige textuur is niet fijnkorrelig. Deze variëteit is geweldig om te drogen.


Golden Spice Pear

Hoewel sommigen het als te jong beschouwen om een ​​erfstuk te zijn, bestaat het al sinds de late jaren 1940. Dit is ontstaan ​​in Excelsior, Minnesota. Deze zeer winterharde boom is bestand tegen temperaturen van -50 graden Fahrenheit. Hardy genoeg voor New England, werd het vrijgegeven door de Universiteit van Minnesota. Het ouderschap is onbekend. Dit wordt vaak gebruikt om andere perenbomen te kweken. Het draagt ​​elk jaar een goede oogst. Deze sterk groeiende boom kan worden gebruikt om stuifmeel te verschaffen voor het kruisbestuiven van andere peren.

Beschouwd als een variëteit in het middenseizoen, rijpen deze vruchten in de herfst, meestal in september in New York. Deze variëteit slaat niet goed op. Het kan echter worden gebruikt voor koken, conserven, beitsen en vers eten. Dit wordt ten zeerste aanbevolen als dessertfruit vanwege de onderscheidende, zeer kruidige, scherpe maar zoete smaak. De vruchten zijn meestal wat klein en zijn qua vorm en grootte vergeleken met Seckel. De huid heeft een rode blos.

Het lichtgele vruchtvlees is aromatisch, sappig en boterachtig. Het vlees is zacht en zacht.