DVD - Slipknot - Day of the Gusano
Houd ervan of niet (en ik zit in de eerste categorie), één ding valt niet te ontkennen. schuifknoop is een van de meest absoluut vermakelijke muziekbands. Ze bieden een podiumshow die ongeëvenaard is, terwijl de muziek nooit achterop gaat zitten bij de uitvoering.

Voor het eerst in hun carrière nam de Iowa-band hun Knotfest-show mee naar Mexico City om te spelen voor hun gusanos (Spaans voor maden, de term die ze aan hun toegewijde fanbase hebben verleend). Eagle Rock Entertainment heeft het evenement gedocumenteerd met een dvd getiteld Dag van de Gusano en het is verdomd goed. Er zijn zoveel dingen gaande op een Slipknot-show dat het onmogelijk is om alles bij te houden. Je kunt letterlijk negen keer naar een show gaan en elk lid bekijken en de ervaring anders laten zijn. Het bewerkingsteam (onder leiding van Shawn (Clown) Crahan) heeft geweldig werk gedaan door van lid naar lid te springen en de waanzin op te nemen die Slipknot is.



Ik kon geen cijfers vinden voor hoe groot de menigte was, maar het is veilig om te zeggen dat de show goed werd bezocht, want toen de camera over de menigte schoot, ging deze zo ver als het oog reikte. En in termen van ontvangst was het wachten de moeite waard omdat de fans reageerden met fanatieke toewijding.

De setlist bestond uit gevarieerd materiaal van al hun vijf studiofoto's. Uit de openingsnotities van "Sarcastrophe" op hun laatste .5: Het grijze hoofdstuk, de band was op een missie. De band explodeerde in "The Heretic Anthem" waarbij het publiek enthousiast het deel "666" terugkeerde. Naadloos glijdend in "Psychosocial", ging het hectische tempo verder.

Eindelijk sprak vocalist Corey Taylor het publiek toe en het ding dat me in eerste instantie verbaasde toen ik ze voor het eerst zag, was hoe Taylor omgaat met het MC-gedeelte. Ik verwachtte dat een gek gewoon alles zou blaffen en eigenlijk is het precies het tegenovergestelde. Corey spreekt de menigte op een beheerste, ingetogen manier aan die niet minder bedreigend is. Wanneer hij de fans opdraagt ​​om op de grond te komen (in "Spit it Out") volgen ze als lemmings. Wanneer hij tussen liedjes verontrustend "Shhhhh" maakt, brengt hij de maalstroom tijdelijk tot stilstand, maar wacht je op de volgende plotselinge verschuiving naar de explosie van energie die onvermijdelijk volgt. Het meest indrukwekkende deel is wanneer hij het publiek uitnodigt om het begin van het volgende nummer te zingen en zij met ijver reageren voor de openingszin van "Dualiteit".

Hoogtepunten zijn er genoeg in deze show, maar geweldige versies van "Vermillion", "Wait and Bleed" en vooral de formidabele "Before I Forget" vallen echt op. Ik vond 'The Devil in I' echt leuk in deze liveset, ook meer dan op de plaat.

Visueel is de set leeg als je de camera van elk lid volgt en je je afvraagt ​​hoe zij deze energie voor een hele show in stand kunnen houden. Er zijn verschillende andere Slipknot live dvd's die er zijn, maar deze is speciaal voor het recentere materiaal en zelfs de oude favorieten klinken fris. Sterk aanbevolen.

Video-Instructies: Slipknot (2018) (April 2024).