DVD review: UFO - Hard Rock Legends Vol. 1

• Mei 17, 2024

OK, ik ben net tot een triest besef gekomen; Ik heb een vreselijke fout gemaakt. Michael Schenker staat en heeft altijd bovenaan mijn lijst met favoriete gitaristen aller tijden gestaan. Als gevolg daarvan had ik het hele tijdperk van Paul Chapman bijna volledig van de hand gewezen UFO. Toen het voor het eerst uitkwam, herinner ik me dat ik de "No Place to Run" (de eerste post-Schenker-release) scande voor die melodieuze leads waar ik van hou en die leeg komen. Tragisch genoeg heb ik de volgende records overgeslagen.

Met de release van deze nieuwe live set van de band, getiteld Hard Rock Legends Vol. 1, onderdeel van het Duitse label Rockpalast serie, ik heb de fout van mijn manieren gezien. Deze dvd / cd is afkomstig van een show in november 1980. Het bevat Chapman samen met Neil Carter op gitaar en keyboards en steunpilaren Phil Mogg op zang, Pete Way op bas en drummer Andy Parker.

Chapman klinkt absoluut geweldig op zijn liedjes en er is geen twijfel dat de jongen kan spelen. Hij gooit wat rokende leads neer op "Lettin 'Go", "Long Gone", "No Place to Run" en "Making Moves", hij komt het beste over op de Elvis Presley cover "Mystery Train" waar hij schittert met een smakelijke akoestische intro. Hij repliceert de leads van Schenker niet op de bekendste nummers van de band en hoewel ik veel liever de originelen heb, heeft hij wel zijn momenten.



Als je het over UFO hebt, is Phil Mogg natuurlijk de lijm die alles bij elkaar houdt. Zijn zang was perfect voor deze show en hoewel je kunt discussiëren over de verdiensten van elke gitarist, blijft het dat de Mogg het raamwerk is waarop deze band is gebouwd.

Hoogtepunten van de set zijn "Cherry" en "Love to Love". Misschien was mijn favoriete UFO-nummer, "Lights Out", verrassend gewoon OK, maar de band maakte het meer dan goed met een enorm slechte versie van "Rock Bottom" waarin Chapman schittert op een uitgebreide solo.

Pete Way is Pete Way, berovend voor het publiek en elke centimeter van het podium bedekkend als de volmaakte artiest. Ik was ook onder de indruk van Neil Carter die Paul Raymond verving en zowel gitaar als keyboards bespeelde. Carter slaagde erin om het geluid heel toepasselijk van toetsen naar snaren te vullen. Andy Parker beukt natuurlijk met veel enthousiasme weg en houdt de energie in stand.

Dit is een uitstekende kaart van een moment dat een geweldige band op alle cilinders klikte. Het enige minpuntje is het bijna absolute tekort aan extra's in dit pakket. Geen interviews, video's ... niets. Je krijgt echter wel een CD-versie van deze show. Gelukkig is de liveset een fornuis en vergeet je deze omissies bijna.

Tracklijst
01) Lettin ’Go
02) Lang weg
03) Kers
04) Alleen jij kunt mij rocken
05) Geen plaats om te rennen
06) Bewegingen maken
07) Love to Love
08) Mysterietrein
09) Te heet om te hanteren
10) Lichten uit
11) Rotsbodem
12) Arts Arts

* Noot van de redactie: in het belang van volledige openbaarmaking ontving ik deze CD gratis van de platenmaatschappij.

Video-Instructies: Evening Hike - November 19, 2012 (Mei 2024).