Poppen in feodaal Japan

• Mei 3, 2024

Een van de meer populaire items die door handelaren in de feodale dagen van Japan werden gedragen, waren de verschillende poppen die door ambachtslieden langs de eilandketen werden gemaakt. Poppen waren gemaakt van hout, klei, porselein, stro, papier - zowat elk denkbaar medium. Van bescheiden begin, poppen bevonden zich verstrikt in het weefsel van het Japanse dagelijkse leven.

In de vroege dagen van de Japanse cultuur waren poppen, net als in veel delen van de wereld, nauw verbonden met religie. Men dacht dat houten poppen de eigenaar tegen ziekte beschermden. Stro-poppen werden gemaakt van rondzwervende mannen en prikten met spijkers, in een poging hem aan te moedigen zijn manieren te verbeteren. Als een huis werd beroofd, werd een papieren pop ondersteboven opgehangen met naalden in zijn voeten. De pop vertegenwoordigde de god van de aardse rijkdommen, en aldus gespeld werd hij gedwongen de dief op te sporen en het geld terug te brengen voordat hij kon worden bevrijd.

Poppen in de stijl ´Amakatsu´ of ´Otagiboka´ werden gebouwd over een houten sokkel. Oorspronkelijk ontworpen voor bescherming, werden ze aan kinderen gegeven en werden uiteindelijk gewoon speelgoed.

Poppen waren geen speelgoed van een enkele generatie; ze werden doorgegeven van generatie op generatie. Toen ze eindelijk helemaal versleten waren, werden ze verbrand, in stromende beekjes gegooid of aan de god Kojin geschonken. De meeste tempels hebben hiervoor een enoki-boom.

Girl´s Day (Hina-no-sekku of Hina Matsuri) is de beroemde lentepopdag; het is ontstaan ​​uit Shinto-rituelen die de lente verwelkomen. Oorspronkelijk wreven mensen kleine papieren poppen over hun lichaam in de hoop dat alle slepende boze geesten de papieren poppen zouden binnentreden. De poppen werden in een rivier gegooid om de ziel van de persoon te reinigen. Uiteindelijk werden kleipoppen gebruikt, die vervolgens sierlijker werden en evolueerden naar de uitgebreide weergave die vandaag te zien is.

De traditionele lay-out van Hina Matsuri omvat 15 poppen op een houten tribune met vijf niveaus. De standaard is gedrapeerd met rode stof en heeft twee grote schermen op de bovenste plank. Voor deze zitten de keizer en keizerin, gescheiden door een tafeltje met sake. Op de tweede plank liggen drie ´annin Kanjo´, of dames die wachten. De derde, twee mannen met bogen en zwaarden, en vijf hofmuzikanten "Goninbyashi". De vierde laag bevat twee No-dansers, een meisje met een bloeiende tak en drie witte gewaden. De laatste plank bevat tafels, kasten en andere meubels en wordt vaak omringd door de favoriete poppen van het meisje.

Jongensdag, op 5 mei, is het meest bekend door de karperbanners die de jonge jongens buiten hun huizen vliegen, maar ze hebben ook een poppenvertoning. De minder formele lay-out bestaat uit een standaard van 3 tot 4 lagen bedekt met groen doek. De bovenste trede bevat zijden spandoeken en oud pantser, terwijl de tweede een groot wit paard houdt. De resterende stappen bevatten een mix van samurai-figuren.

Poppen spelen ook een prominente rol in het Japanse theater. Bunraku is het entertainment voor volwassenen met poppen in 3/4 maat die elk door maximaal drie personen worden bediend. Dit Japanse poppentheater kreeg zijn onderscheidende vorm door Takemoto Gidayu (1651-1714) in Osaka rond 1685. Een van de grootste toneelstukken van Japan zijn binnenlandse poppentheater, zoals Chikamatsu Monzaemon's The Love Suicides of Sonezaki (1703), en historische drama's, zoals Takeda Izumo's Chushingura of The Treasury of Loyal Retainers (1748).

Video-Instructies: Japan in the Heian Period and Cultural History: Crash Course World History 227 (Mei 2024).