Veldgidsen vergelijken

• Mei 4, 2024

Als vogelaar is uw veldgids een van uw belangrijkste aankopen. Een veldgids is natuurlijk een klein boekje gevuld met vogelafbeeldingen en kaarten, die u gebruikt om de namen van nieuwe vogels te identificeren die u ziet.

Er zijn verschillende gidsen. De meest bekende zijn de Peterson Guides, die zijn uitgevonden door de beroemde vogelauteur Roger Tory Peterson. Er zijn ook de Audubon Society Guides, National Geographic Guides en Sibley Guides. Het Sibley-boek is een gratis exemplaar dat ik ter beoordeling kan verstrekken. De rest zijn mijn eigen veldgidsen die ik zelf heb gekocht of als cadeau van mijn vrienden en familieleden heb ontvangen. Helaas is mijn Peterson-gids een oudere editie, dus hoewel ik er dol op ben, zal ik het hier niet beoordelen, omdat je het niet kunt kopen. Drie die ik bezit die nog op de markt zijn, worden hieronder besproken.


National Geographic: Field Guide to the Birds of Eastern North America. Geen datum opgegeven (dit is echter de huidige editie.)

Wat is goed: dit boek heeft veel leuke, kleine tijdwinst. Op de voorkant is er een uitklapbare lijst van verschillende veel voorkomende vogels die op naam zijn vermeld, en in de binnenkant zijn er foto's van. Ze hebben ook die inspringingen op de pagina's waarop u uw vinger kunt leggen. (Nee, ik weet niet hoe je ze noemt!) Als je bijvoorbeeld een meeuw ziet die je niet kunt identificeren, leg je gewoon je vinger op het woord "meeuw" en ga je naar die pagina, en voila! Meeuwen! De kaarten zijn vrij klein, maar ze staan ​​op dezelfde pagina als de vogelafbeeldingen en hebben een kleurcode voor eenvoudig lezen. En ik geniet van de functie over zeldzame vogels in de rug, die de exacte data geeft die sommige van deze achterblijvers hebben gezien.

Wat slecht is: niets is echt slecht aan dit boek, maar ik vind het gevuld met "vreemde" vogels - vogels die niet ergens in de buurt zijn waar ik woon. Sommige van de 'oostelijke' vogels zijn ver in de Central en mogelijk tijdzones in de bergen, in staten die ik niet naar het oosten zou overwegen (zoals Wisconsin). Als ik voor de eerste keer een vogel probeer te identificeren, moet ik weigeren veel vogels uit andere delen van het land. In de Peterson-gids waar ik meer aan gewend was, strekte het 'oosten' zich niet zo ver uit 'het westen', waardoor het gemakkelijker te gebruiken was.

National Audubon Society Field Guide to North American
Birds (Eastern Region) 1995.

Wat goed is: hoewel de tekeningen in de meeste andere handleidingen geweldig zijn, moet je soms gewoon een foto zien! (Ik vind dat de vogels in het echt soms donkerder zijn dan ze in tekeningen verschijnen.) De Audubon-gidsen vertellen je ook het meest over elke vogel, hoewel op een andere pagina dan de foto. En als je je rugzak licht wilt houden, is dit de kleinste. Er is ook een nette kleurcoderingsmethode voor het identificeren van neerstrijkende vogels, zoals mussen en zangers.

Wat slecht is: omdat foto's worden gebruikt, zie je niet zoveel variaties op veren. Als u bijvoorbeeld de wilde eend opnieuw gebruikt, worden in de Nat Geo Guide zes voorbeelden getoond: mannelijke en vrouwelijke volwassenen, tienereenden en een man in eclipskleed (wanneer ze hun kenmerkende veren in de zomer verliezen en op de vrouwtjes lijken). Er zijn ook twee voorbeelden van vliegende volwassenen. In de Audubon-gids staan ​​twee foto's, een van een man en een van een vrouw, maar ze liggen 39 pagina's uit elkaar! En laat me niet beginnen op de kleine, kleine kaarten! Ik kon ze amper zien toen ik jong was, en nu ik 40 ben! Vergeet het!

The Sibley Guide To Birds (2000-editie).
Wat is goed: dit boek is ook gepubliceerd door de Audubon Society en is veel, veel gedetailleerder dan het andere. Net als Peterson en Nat Geo bevat dit boek alle foto's, in dit geval allemaal geschilderd door de beroemde vogelartiest David Allen Sibley. Voor de wilde eend zijn er maar liefst 16 foto's! Sommige zijn van de Mexicaanse wilde eend, die een groene kop mist. Voor het geval je je afvraagt ​​hoe een noordelijke (groene) wilde eend eruit zou zien als gekruist met een Mexicaanse wilde eend - nou, vraag het je niet meer af! Sibley bevat ook verschillende hybride foto's.

Wat slecht is: dit is groter dan de andere boeken en zou lastig zijn om mee te nemen. Het is ook geen boek voor beginners, maar is voor toegewijde Bird Nerds. Het omvat ook het hele land, dus er zullen veel vreemde vogels voor iedereen zijn.

Mijn algemene aanbeveling: voor serieuze vogelaars beveel ik de Sibley Guide aan, maar meer als naslagwerk. Voor iedereen hangt het ervan af of je de voorkeur geeft aan schilderijen of foto's, en of je veel feiten over vogels wilt leren of gewoon wilt zien hoe ze eruit zien. Naarmate je verder in de hobby komt, merk je misschien, net als ik, dat je er meer nodig hebt.

Video-Instructies: Zo leer jij diersporen herkennen (Mei 2024).